Bir çocuğun 10-12 yaşlarında bilmesi ve yapabilmesi gerekenler

Çocuk büyüdükçe tamamen değişir ve düşüncesini yeniden yapılandırır. Nöronal bağlantılar oluştukça ve beyin bölgeleri miyelinleştikçe, kişi kişilik değişiminin beş yaş evresinden geçer. Esasen, büyümenin her aşamasında, her biri etrafındaki dünyayla kendi ilişki kurma biçimine sahip farklı bir bireyle karşı karşıyayız. Ama fiziksel olarak aynı çocuk.

Eğer bir yetişkine o yaşta öyle değilmiş gibi geliyorsa, bu sadece ona öyle geliyordur. Hafıza ve bilincin ilginç bir özelliği vardır – düşünme biçimimizin mevcut modeline dayanarak anıları rasyonelleştirmek ve basitleştirmek. Hangi yaşta olursa olsun bir çocuğu anlamak için yapılması gereken ilk şey, onun nasıl düşündüğünü anlamaktır. İşte burada başlıyoruz.

Çocuğun 10 ila 12 yaşları arasındaki düşünceleri

Her bir işlevi öğrenmek için çocuğun beyninin “olgunlaşması” gerekir; ilgili tüm sinir yolları oluşur, inşa edilir ve çalışmaya başlar. Prensip tüm beceriler için aynıdır – dış etkilerle başlama – deneme yanılma – öğrenilen becerinin sabitlenmesi – sabitleme.

Bu, beceri ve yeteneklerin öğrenilmesinde “dışarıdan” gerçekleşen şeydir. “İçeride”, bu beceri için gerekli olan, çok sayıda hücreyi ve bunların dallarını birbirine bağlayan sinir yolu beyinde inşa edilir ve glia hücrelerinin sabitlenmesiyle izole edilir. Her yaş için sadece sınırlı sayıda kaynak, tüm insanlar için aynı. Genel olarak, başınızın üzerinden atlamayın – bu bir kerede öğrenilmelidir.

Sadece 10 yaşında çocuk bir şeyi “öğrenme” yeteneğine sahiptir, bu zamandan önce ilgiye dayalı olarak doğuştan gelen bir “ezberleme” yeteneği vardır, eğer ilgi yoksa beceri öğrenilmez. Çocuğunuzun beyni bundan önce tamamen fiziksel olarak gerekli “formata” girmeyecektir.

Çocuğun dikkati dağınık ve odaklanmamış olacak, her türlü dış uyaranla dikkati dağılacak ve 12 yaşına kadar “kargaları sayacaktır”. Çocuk ancak bu yaşta “özgür irade dikkatinden” sorumlu beyin merkezlerini, yani davranışlarımızı kontrol eden beyin merkezlerini geliştirir.. gerekli olmayan her şeyi bir kenara bırakma ve şu anda önemli olana odaklanma becerisi. Ancak kısa süre sonra bu durum ergenlikle birlikte bastırılacaktır, ancak bu konuya daha sonra değineceğiz.

10 ila 12-14 yaş arası, yani.. Ergenliğe (ergenlik ve “ikincil cinsel özelliklerin” ortaya çıkması) geçiş, çocuğun kendisi ve çevresinde olup bitenlerin yanı sıra diğer insanlar hakkında da oldukça net fikirler oluşturmasına bağlıdır. İşte bu noktadan itibaren çocuğun beyni, bizim anladığımız anlamda bir ‘kişi’ haline gelmesini sağlar. Bu yaştaki çocuklarla “sen bana şunu ver, ben sana bunu vereyim” pazarlığından ziyade mantık ve sağduyu temelinde konuşulabilir ve pazarlık yapılabilir.

Bir yandan, bir yetişkinin bir çocukla bu şekilde konuşması daha kolaydır; diğer yandan, her birey gibi çocuk da “kendi kafasına göre” davranır. Çocuklar hayatlarını yetişkinlerden bağımsız olarak kurmaya başlarlar, artık onların fikirlerini değişmez bir otorite olarak kullanmazlar. Yetişkinlerin kendilerinden ne istediği onlar için açıktır, genel olarak şu an için, gelecek perspektifi olmadan, henüz onlar için mevcut değildir. Çocuk kendisi için ne istediğini anlar ve bir sonraki adım yetişkinden “kazanmak” için oynamaktır.

Yazar Boris Zamyatin’in ünlü sözünde olduğu gibi, “Bir insanı ne kadar eğitirseniz eğitin, yine de iyi yaşamak ister.

Bu yaştaki bir çocuk, kasıtlı olarak aldatma yöntemini kullanarak, aldatıcı bir strateji ve taktik geliştirerek kendini ebeveynlerinin zorunlu taleplerinden korumaya başlayabilir. Ancak hayatı görünüşte iyi olsa bile onu suçlamamalıyız. Unutmayın, herhangi bir bağımsızlık ve bir çocuk için yüz kat daha fazla, çünkü bu onun için ilk deneyimdir, boşuna verilmeyecektir. Şimdi, aksilikler, hataların üzüntüleri ve kaçınılmaz travmalar getirecek olan bağımsızlık yolculuğuna başlıyor.

Bu konu hakkında, mümkünse, ünlü psikolog ve uygulayıcı Vygotsky’nin bir öğrencisi olan L.. Bozhovich L..”Problems of Personality Formation: Selected Psychological Works, online ve aynı doktor tarafından, A. Kurpatov’dan Mutlu Çocuk.

Ergenlik ve çocuklar üzerindeki etkileri

Ebeveynler genellikle bu yaştaki bir çocuğun büyümenin bu aşamasında karşılaştığı sorunları ve zorlukları fark etmezler. Bunun nedeni, çocuğun zorluklarının ebeveynlerle olan ilişkide olmaması, ebeveynlerin çocuk karşısında ikinci planda kalmasıdır. Toplumla, yani akranlarıyla etkileşimleri başlar. Bu, çocuklar için çok ciddi bir sorundur ve 14 yaşına kadar, yavaş yavaş ergenliğe girene kadar uğraşmak zorunda kalacaklardır.

Psikologların gözlemlerine görekurulmuş, Bu yaşta çocuğun temel ihtiyacının gruptaki yerini bulmak olduğu. Sınıf içinde gruplara ayrılmaya başlarlar, “kavramları olan çocuklar”, “inekler”, “kızlar sevgililer” ve “kızlar okulun umudu” olurlar.

Kümelenme ihtiyacı, bir çocuğun sosyalleşmesinin temel bir ihtiyacıdır. İhtiyaç duyulduğunuzu ve istendiğinizi hissetmek için kendinizi kendi türünüzün arasında “bulmanız” gerekir. Çoğu zaman bunu yapmak kolay değildir, tüm çocuklar uygun bir grupta yer almayı başaramaz veya “uyum sağlamak” zorunda oldukları grupta kendilerini rahat hissedemezler.

Bu arka planda ve “güneşte bir yer” için verilen huzursuz mücadelede, cinsiyetler arasındaki farklılıklar önemli ölçüde artmaya başlar. Kızlar 9-10 yaşlarından itibaren ergenlik dönemine girmekte, bazıları adet döngüsüne girmekte ve göğüsleri 11 yaşında oluşmaya başlamaktadır. Erkek çocuklar “geç giriş yapanlardır” – sürece 11-12 yaşlarında başlarlar. Erkek çocuklar oyun oynamaya ve fantezilerine dalmaya devam ederken, kız çocukları şimdiden kız olarak şekillenmeye başladılar. Böylece kız çocukları, kendilerinden büyük kızlara ve kadınlara benzemeye çalışarak kadınların davranışlarını taklit etmeye başlıyorlar. Sınıflarda, yetişkin kızlar ve henüz ergenliğe girmemiş erkekler arasında sık sık çatışmalar ortaya çıkar.

Bu yaşta çocuklar yaratıcılıklarını ve özgün düşüncelerini geliştirirler. Görevleri çözerken standart olmayan yollar ararlar ve yaratıcılıklarını parlak bir şekilde ifade edebilirler. Kızlar daha muhafazakârdır, kalıpları ve çözümleri öğrenilmiş ve tanıdık yollarla kullanırlar.

Çocuk 11 ya da 12 yaşına geldiğinde öncelikler yeniden değişir; erkek çocuklar karşı cinse daha fazla ilgi duymaya başlar. Rekabetçi hale geliyorlar ve öne çıkmak istiyorlar. Hormonal dalgalanmalar arttıkça her iki cinsiyet de sinir sistemi uyarılabilirliğinde artış, psikolojik rahatsızlık ve duygu kontrol kaybı yaşar.

Yaşa özel psikoloji hakkında daha fazla bilgiyi buradan okuyabilirsiniz.

10-12 yaşlarındaki bir çocuk neleri öğrenebilir ve özümseyebilir?

İyi ebeveynler her şeyden önce yeterli ebeveynlerdir. Yukarıdakilerin hepsini okuduktan sonra, çocuğunuzun bu büyüme döneminde karşılaşacağı başlıca zorlukları anlamanız gerekir. Bu nedenle iyi bir ebeveyn, olumlu ve motive edici pekiştirmelerle çocuklarının başarısı için her bir adımın önünü açarak bu zorlukların üstesinden gelmeye yardımcı olur.

Bu şekilde davranmak çocuğu okul müfredatını öğrenmeye teşvik edebilir, ancak asıl mesele bu değildir. Burada en önemli şey, çocuğun fikri kavramayı öğrenmesi ve elindeki göreve konsantre olabilmesidir, bu yaşta onlardan daha fazlası istenmez. Çocuğun yeteneklerini zamanında keşfetmek ve bunları gelişim çemberleri, bölümler ve ustalık sınıfları aracılığıyla kanalize etmek de iyi olacaktır.

Çocuğunuz öğrenme ve eğitime doğru yaklaşımla aşağıdakileri yapabilir

1. Daireyi temizlemek, süpürmek, yerleri paspaslamak, tozları silmek.

2. Çamaşır makinesini kullanın ve küçük eşyaları elde yıkayın.

3. Basit ila orta zorlukta yemekler pişirmek, ocak, fırın, mikrodalga fırın ve bazı mutfak gereçlerini kullanmak, bulaşık yıkamak.

4. Evcil hayvanlara bakın.

5. Küçük çocukların bakımına yardımcı olmak.

Sosyalleşme ve günlük aktivitelerin planlanması açısından, bir çocuğa öğretmek oldukça gerçekçi ve yararlıdır:

1. Gün için görev dağılımı yaparak zamanlarını kontrol edebilirler.

2. görüşlerini akıl yürütme ve tartışmaya dayalı olarak ileri sürebilirler.

3. Adil eleştirileri yeterli düzeyde kabul eder ve sonuçlar çıkarır.

4. Akut durumlarda kendilerini savunmak.

5. Bir çıkış yolu bulun ve çatışmaları çözün.

6. Sorumluluk gösterin, ayak işlerini yapın.

7. Parayı yönetin, tasarruf etmeyi öğrenin.

8. Kısa bir süre için ebeveynleri olmadan evde kendi başlarına kalmak.

9. Öğrendiğiniz özelliklere, paketlerdeki bilgilere ve fiyata göre bir mağazadaki ürünleri seçmek.

Bu yaşta çocuğunuza güven duyduğunuzu ifade etmeniz, onu bir birey olarak tanımanız ve yukarıda sıralanan şeyleri yaparak bu güveni vurgulamanız önemlidir. Yakın bir yetişkinin güven duygusu sayesinde, çocuk bilinçaltında yetişkinlerin kendisinden beklentilerini karşılamak için çaba gösterecektir.

Bu makale bir yazı derlemesine dayanmaktadır –L. Bozhovich..”Kişilik Oluşumu Sorunları: Seçilmiş Psikoloji Yazıları,” yaşa uygun psikoloji yazarları chukotkabezsirot.chao., Andrei Kurpatov’un “Mutlu Çocuk” adlı eseri ve Solnyshko Yetimhanesi personelinin eğitim uygulamaları.