Ailede aşırı hassas bir çocuk: ebeveynler ne yapmalı?

Zihinsel ve duygusal zorlanmalara karşı hassas olmalarına neden olan doğuştan özelliklere sahip çocuklara “bezelye üzerindeki prensesler”, “kabuğu olmayan istiridyeler” denir. Duyusal bilgiye karşı duyarlılık, derisi olmayan insanların hassasiyetlerini çevrelerindeki dünyanın olgularına karşı geçirimsiz hale getirir. Böyle çocukların nasıl yetiştirileceği hakkında bilgi edinin.

Prensler ve prensesler “bezelye üzerinde”

Anne bebeği anaokuluna hazırlıyor. “O kazağı istemiyorum, kaşındırıyor” diyor bir çocuk. Anne, “Uydurma, o yumuşak ve pofuduk,” diye karşılık verir. “Hayır, burası dikenlidir.”. “Bu etiketli bir dikiş,” diyor annem. “Pantolonunun lastiği de dar,” diye haykırır bebek. “Ne kapris ama,” dedi babam. “Çocuğu şımartıyorsun,” diye iç geçiriyor büyükanne. Tatminsizliğin nedeninin kaprisler değil, sinir sistemi tipinden kaynaklanan bireysel aşırı duyarlılık olabileceği hiç kimsenin aklına gelmez.

Psikolog Helen Airon, böyle bir mizaca sahip insanların nüfus içindeki payının %20 olduğunu tespit etmiştir. Aşırı hassas çocuklar (HFD), dış uyaranlara aşırı tepki veren reaktif bir sinir sistemi ile doğarlar. En ufak bir talihsizlikte ağlamaya başlamak, çok endişelenmek, bir karar vermeden önce düşünmek. Genellikle utangaç, kaprisli, korkak olarak düşünülür. Zaten çocuk bezlerinden, ebeveynler için çok fazla soruna neden oluyor. Ağlıyorlar:

1. rahatsız edici bir oda sıcaklığından;

2. Parlak ışıklar;

3. Rahatsız edici kokular;

4. Yoğun deniz tutması.

Aşırı duyarlılığı olan bir çocuk erken dönemde otistik bozukluk, dikkat eksikliği bozukluğu, endokrin sistem bozuklukları veya menenjit ve nörit belirtisi olan hiperesteziyi ekarte etmek için bir nörofizyolog/nörolog tarafından görülmelidir. Bu anormallikler yüksek duyusal hassasiyet ve duygusallıkla ifade edilir.

Davranış

Uyaran çeşitliliği yaşla birlikte artar. Yüksek sesler, parlak renkler ve tatlar, “yanlış” kıyafetler öfke nöbetlerine yol açar. Hassas çocuklar her şeyi fark eder, başkalarının fark etmediği şeylere güçlü tepki verir. Bir çocuk dışarı çıkıyor ve en sevdiği botlarının yürüyüşten sonra kurumadığını fark ediyor. Yürüyüşe çıkma isteği ağlama ile anında mahvolur. Her şey yeni yürümeye başlayan çocukları gözyaşlarına boğabilir: kahvaltıda yulaf lapası yerine krep, gökyüzünde güneş ışığı yerine bulutlar. Şiddetli tepkiler beklenebilir – sadece umutsuzlukta değil, sevinçte de. Misafirlere aktif tepki verirler; arkadaşlarının evlerine ve etkinliklerine giderek aşırı heyecanlanırlar; bir etkinlik beklentisiyle hastalanabilirler.

Bir bebeği nasıl hissedeceğinizi anlamak için, pencerenin altında bir inşaat olduğunu hayal edin. Toz ve boya kokusundan rahatsız oluyorsunuz, gözlerinizde bir spot ışığı var. Kabul etmelisin ki, bu pek hoş değil. Bu nedenle, hassas çocukların kaprisli, asabi mizaçlarına atıfta bulunmayın ve manipülatif. Normal bir ortamda sakin, sosyaldirler ve baş belası değildirler.

Hassasiyet ve empatiye rağmen, kum havuzu arkadaşlarına karşı genellikle agresiftir. Oyuncaklarını paylaşmayı sevmez ve bir arkadaşı tarafından geçici olarak ödünç alınan arabanın zaferine güreşir. Bir açıklama için bir dizi neden gösterilecektir: bu özel bir şeydir; oyuncaklar için kendi planları vardır; diğer insanların çocukları bunu bozacaktır.

Korkular nereden geliyor??

IBS sıklıkla fantezilerin neden olduğu açıklanamayan fobilerden muzdariptir. Gelişmiş yaratıcılık, yaratıcı yazımı teşvik eder, derin duygusal hisler içeren olay örgüsünü tam bir sürükleyicilikle modellemelerine yardımcı olur. Çocuk aniden, giderden sürünerek çıkan bir yılan yüzünden banyo yapmaktan; hareketli gölgelerin olduğu bir odada yalnız kalmaktan korktuğunu söyler. Belirli nesnelerle ilgili birçok korkuları vardır, ebeveyn kaybı.

Suçun büyük bir kısmı, kendi amaçlarına uygun travmatik durumları yapay olarak yaratan yetişkinlere aittir. “Dikkatli ol, yoksa düşersin” cümlesinden!”Bebekler sadece ikinci kısmı hatırlar. Tehlikeyi tam olarak kavrayamasalar da, içlerinde huzursuz bir his oluşur ve kalıcı korkulara dönüşür. Çocuklar fobilerini anaokulundan “getirirler” ve Vanya ve Petya’yı korkuttukları için örümceklerden korkarlar. Subkortikal alt korteks, ebeveynlerin olaylar hakkındaki tartışmalarından ve masal veya animasyon dizilerindeki karakterler hakkındaki duygularından bilgi alır.

Yaşlarının ötesinde zeki

Tepki hızı sadece duygusal değil bilişsel süreçlerin de hızını etkiler. Çocuklar empatiktir, zeki doğarlar, kıvrak zekalıdırlar, sezgileri ve yetenekleri vardır ve öğrenmeyi severler. Bu yetenek yıllar içinde artar. Doğal dikkatleri nedeniyle iyi bir hafızaya sahiptirler. Her türlü şeyle ilgilenir. İlgi alanlarının çeşitliliği, iyi gelişmiş bir bakış açısına sahip olmaya yardımcı olur. Okul çağına kadar, yetersiz koordinasyon nedeniyle motor beceriksizdirler: kalemi düzgün tutamazlar, görsel destek olmadan okuyamazlar ve parmaklarını çizgiler boyunca hareket ettirirler.

Aşırı Duyarlı

Büyük miktarda bilgiyi özümseyememek bir dezavantajdır. Bu durum, konuşmayı duymayı bıraktığınızda uzun süre bir derste oturmaya benzer. Bu, dünyayı neden parçalar halinde gördüklerini açıklıyor. Öte yandan, ayrıntıları belirlemek için bilinçsizce çalışmak çok fazla enerji tüketir. HF mizaçlı beyin bilgiyi çok daha hızlı yakalar ve işler. Bir çocuk bir odaya girdiğinde masanın yerinin değiştiğini, sandalyenin kirlendiğini ve oyuncakların yeniden düzenlendiğini hemen fark eder.

Aşırı duygusal yüklenme korkusu, zihni bir bölümü ayrıntılarıyla ele geçirmeye ve olay örgüsünü döndürmeye zorlar. Sirki ziyaret ettikten sonra çocuk, palyaçonun iğrenç burnu nedeniyle bir sonraki gösteriye gitmeyi kategorik olarak reddedebilir. Damga, duyusal izlenimlerin yerini almış ve önemsiz olguyu bir vurgu haline getirmiştir. Aynı nedenle çoklu görev yapmakta zorlanırlar ve hedefi/problemi adımlara bölüp adım adım çözmeleri gerekir.

Acı Çekmek

Empatik çocuklar sevdikleri mutsuz olduğunda üzülür ve gözyaşlarına boğulacak kadar endişelenirler. Birçok çocuk için doğal olan şey onlar için aşırıdır. Ya utangaçlıkla kendini gösteren aşırı duygulardan kaçınırlar ya da kaprisler yoluyla zihinsel “çöplerden” kurtulurlar. Hayatı daha canlı görürler, başkalarının ruh halini hissetme ve ayrıntıları fark etme yeteneğine sahiptirler.

Yeni topluluklara iyi uyum sağlayamazlar ve başkalarının tutumlarına karşı son derece hassastırlar. Bir öğretmenin dostça davranmaması veya ilişkilerinin kötüleşmesi daha düşük notlara yol açar. Diğer öğrencilerle alay etmeye, olumsuz konuşmaya değer ve çocuk yarın okula gitmeyi reddedebilir. “Olya aptal olduğumu söyledi. Ama pek çok insanla arkadaşım ve iyi öğreniyorum. Kayıtsızlık hiçbir şey ifade etmez – 5 dakika sonra kız, sınıf arkadaşlarının onunla arkadaş olup olmayacağını merak edecektir.

HF çocukları nasıl yetiştirilir?

Ebeveynlerin, çocuğun tepkisel davranışının geçmeyeceğini anlamaları önemlidir. Bunu kabul etmeli ve etkileşime geçmeyi öğrenmelisiniz. Sabır gerektirir, ancak bu konuda daha iyi olacak ve yetkin bir yetişkin haline geleceksiniz. Yetiştirme süreci bir atı sürmeye benzetilebilir. Sorunsuz hareket etmesini sağlamak için dizginlerin sıkılması / gevşetilmesi, tırıs ve dörtnala koşması, tümsekler arasında gezinmesi gerekir.

İngiltere’de zemin zamanı diye bir kavram vardır. Buradaki fikir, bebeklerin bir yaşına kadar maksimum duyusal ve dokunsal girdi için sürekli olarak yere yatırılmasıdır. Bir yıl sonra psikologlar, fiziksel deneyim ve psikososyal süreçleri geliştirmek için bol bol egzersiz yapılmasını tavsiye eder. Duyusal sistemleri olgunlaşmamış bebekler için ebeveynlerin yapabileceği en kötü şey onları ekran karşısına oturtmaktır.

1½ yaşından itibaren, yabancıları ve durumları algılamaya uyum sağlamada ve sevinç ve heyecan duygularını ifade etmeyi öğrenmede yardıma ihtiyaç duyarlar. Kısacası, duygusal zekanızı geliştirin. Çocuklar anlamaya başladığında, onlara insanların farklı olduğunu ve kızıl saç ya da burundaki koniler gibi başkaları tarafından görülebilen parlak özelliklere sahip olduğunu açıklayın. Duyarlılığın faydalarını göstermek ve her koşulda kendini kabul etmeyi öğrenmek önemlidir.

Önemli olan sabırlı olmaktır. Psikolojik olarak rahat bir ortamda kendini kontrol etme açısından bu tür çocuklar ancak 7-9 yaşlarında olgunlaşır.Gergin olan ebeveynler strese bağlı semptomlar geliştirecektir:

1. anksiyete belirtileri;

2. uygunsuz duygusal tepkiler;

3. Öz düzenleme sorunları.

Ebeveynleri zorlu bir ergenlik dönemi bekliyor.

Fiziksel konfor sağlayın

İnsanlar çevreleri tarafından eğitilir. Güvenli bir duygusal alan yaratmak sizin elinizde. Çocuğa bir sera çiçeği gibi davranmayın, onu dış dünyadan izole etmeyin. Uyarılmaya, meydan okumaya ve rekabete ihtiyaç duyar. Yetiştirmenin özelliği, rahatsız edici faktörlerin mümkün olduğunca dışlanması gerekliliğidir. Bu, normal gelişim için temel ön koşullardan biridir. Bu şekilde onu ruh halinden, kendinizi de sıkıntıdan kurtarmış olursunuz.Temel kurallara uyun:

1. Doğal malzemelerden yapılmış rahat kıyafetler seçin;

2. Pencere camını açık tutun;

3. Işıkları kıs;

4. Kendi sesleri de dahil olmak üzere sesleri kısın.

Duygusal sıkıntıyı hafifletmek için geceleri bir gece lambasını açık bırakın; asansörden korkuyorsa kata kadar yürüyün; bir köpeğin yanından geçerken elini daha sıkı sıkın ve ona nazik olduğunu söyleyin. Gürültüden şikayetçiyseniz, kulak tıkacı, gürültü önleyici kulaklık satın alın, düşük seste müzik dinlemenizi önerin.

Sinirlerine dokunmayın

Hiçbir şeyin yapılamayacağı bir durumla karşılaştığınızda (otobüs yolculuğu), sempati gösterin ve durumun umutsuz olduğunu açıklayın. Tablette bir video, bir kitap, bir dernek oyunu ile dikkatlerini dağıtmaya çalışın. Çocuğun duygularının yetişkinler için değerli olduğunu anlaması önemlidir.

HF çocuklarında, yüzeysel bir izlenim bile genelleştirilmiş deneyimlerden oluşan çağrışımsal bağlar için tetikleyici olur. Çağrışım yoluyla resim tahmin etme ile imaginarium oynadıysanız, nasıl çalıştığını biliyorsunuzdur. Olumsuz deneyimler koku, ses, renk nedeniyle hafızada saklanır. Özellikle çocuk üzgün olduğunda veya aşırı bilgi yüklendiğinde. Palyaçonun burnu zaten kafalarına ‘takılıyken’, bu tür gösterilere gitmenin bir anlamı yoktur.

Bir rutin oluşturun

Aşırı hassas bir bebek, uyarılma seviyelerini dengelemek için diğer çocuklardan daha fazla organizasyona ihtiyaç duyar. Düzeltilmediği takdirde fiziksel rahatsızlığa ve sinir bozukluğuna yol açacaktır. Bu yüzden ritüeller önemlidir. Günlük aktiviteleri dönüşümlü olarak yapma alışkanlığı edinmek rahatlatıcıdır. Ne olacağını önceden biliyorlar ve kendilerini rahat hissediyorlar.

Okul çocukları okul sonrası kulüplere gitmekte zorlanıyor – ve bunun nedeni sadece tembellik değil. HF’deki sınıf arkadaşlarıyla karşılaştırıldığında, çocuk daha çabuk yorulur ve dinlenmeye ihtiyaç duyar. Bu nedenle, molalar içeren yumuşak bir program planlayın, onlara yalnız kalmaları için daha fazla fırsat verin. Dönüşümlü aktivite ve dinlenme dönemleri sinirsel heyecanı azaltır.

Derslerde ve yatmadan önce rahatlama tekniklerini tartışın. Sakin, kas gevşemesi için derin nefes alma tekniklerini gösterin. Atış oyunlarında (atış oyunları), “duygusal” filmlerde kategorik olarak kontrendikedir. Yatmadan önce bağ kurma ritüelleri oluşturun: hikaye zamanı, sessiz oyunlar ve yürüyüşler.

Yardım etmek için kelimeleri kullanın

Aşırı hassas çocuklar çok fazla şey üstlenmeyi ve hata yapmayı severler. Kendinize sürekli başarısızlıkları hatırlatmayın. Kendileri hakkında gerçekçi ve objektif olma eğilimindedirler. İçsel mükemmeliyetçilik her şeyi ilk denemede doğru yapmanızı sağlar. Eleştiri değil, tartışma ve destek istiyorlar. Basitçe bir çözüm önerin ve davranışı nazikçe düzeltin. Kararsızlık anlarında, paralellikler kurun, geçmiş durumlarla benzerlikler gösterin: “Büyükannemde olduğumuz zamanı hatırla…”

Fobileri tedavi edin

Onlara ağlak bebekler ya da başka incitici sözler söylemeyin. Evet, oğlunuz ya da kızınız çok ağlıyor ama duygularını ifade etmek ve yetişkin kurallarına direnmek için başka bir yolu yok. Eğer bir çocuk bir hayvandan korkuyorsa, onu hayvanat bahçesine götürmeye ve korkusunu yenmesi için eğitmeye gerek yoktur. Bu durum sinir krizi ve astenik duyguların fobiye dönüşmesi ile sonuçlanacaktır. Aşırı körüklenmiş korkularla en iyi bir psikolog ilgilenir.

Korku çiz

Yaratıcılık ve sözelleştirme yoluyla ev ilaçları da yardımcı olabilir. Onu bir duygu veya korku çizmeye davet edin ve bununla ne yapmak istediğini sorun: yırtmak, kesmek, rulo yapmak, atmak veya yakmak. Kabusları yok eden sihirli bir kılıç içeren sihirli bir sandık hakkında birlikte bir hikaye uydurun. Aynı derecede dehşete düşmüş bir karakterle bir hikaye icat edin. Duygularınızı aktarmanızı ve bunların üstesinden gelmek için ne yapmanız gerektiğini söylemenizi isteyin. Çocuğunuz sonunu uygun bulabilir.

KY erkek çocukları daha fazla etkileniyor. Psikolojik özelliklere rağmen, ebeveynlerin basmakalıp bir tutumu vardır: “Gözyaşlarını sil – erkekler ağlamaz”. Naziklik ve duygusal davranışlar babalar tarafından kabul edilemez olarak görülüyor. Ebeveynlerinin ve akranlarının kabulünü kazanmak için erkek çocukların kendilerini içten içe bastırmaları hiç de şaşırtıcı değil.

Mutlu bir çocuk yetiştirmek istiyorsanız, onun yumuşaklığını ve hassasiyetini kucaklayın. Ne zaman ve kim tarafından oluşturulduğu belli olmayan bir erkekçe davranış kuralına uymamalıdır. Ebeveynler ‘Bir Anlaşma Yapalım’ adlı kitabı okumayı faydalı bulabilirler. Klinik psikolog Anne-Claire Kleindist tarafından yazılmış, çatışma durumlarının ve tipik tepkilerin bir dökümü. Doğru stratejiyi seçmek ve çatışmaları barışçıl bir şekilde çözmek yardımcı olabilir.