Okulda kötü davranışlar: Ebeveynler ne yapmalı?

Okuldaki kötü davranışlar her zaman hayatın bir parçası olmuştur ve bu günler de bir istisna değildir. Dahası, bu eğilim artık okul çocukları arasında giderek daha sık görülüyor.

Davranışlar öğretmenlerin kınamalarını tetikler, okul günlüğünde rapor edilir ve bazen ebeveynlerin başöğretmen veya müdürle konuşmaya davet edilmesiyle başlayan ve bazen öğrencilerin yasadışı davranışlarıyla sonuçlanan idari bir müdahaleye dönüşür. Bu sorunlardan kaçınmak istiyorsanız, çocuğunuzun eğitim davranışını yeniden gözden geçirmelisiniz ve bu makalenin konusu da budur.

Yanlış davranışa ne sebep olabilir?

Sakin ve dengeli davranışlardan okul disiplininin ihlaline geçiş neredeyse kaçınılmazdır. Davranış aniden sapkın olarak sınıflandırılırsa ve çocuk uygunsuz davranırsa – bu zaten bir uzman, psikolog veya hatta psikoterapist görmek için iyi bir nedendir. Neyse ki bu tür vakalar çocuklar ve gençler arasında son derece nadirdir. Bir çocuğun okuldaki davranışlarındaki değişiklikler, öğretim personeli tarafından azarlanana kadar genellikle yakın yetişkinler tarafından dikkate alınmaz.

Yanlış davranışların nedenleri aşağıdaki noktalarda görülebilir

1. Ailede çocuğa karşı gerçek bir sevgi eksikliği vardır. Yetişkinler, 7 yaşında okula başlayan çocukların yaşa bağlı bir zihinsel geçiş sürecinden geçtiğini unutmamalıdır. 10 yaş civarında, yaşamın bir sonraki aşaması başlar ve 12 veya 13 yaşına gelindiğinde, çocuk bildiğimiz anlamda bir “kişiliğin” tüm niteliklerini kazanmış olur. Sonra ergenlik dönemi başlar ve hormonal değişiklikler güçlü bir tsunami gibi gencin üzerinden geçer, böylece yeni bir durumda “yeniden doğar”. Bu süre zarfında sadece çocuğun adı ve soyadı aynı kalacaktır. Ebeveynler bunu her zaman akıllarında tutmalı ve çocuklarının davranışlarını doğru zamanda düzeltmelidir. Bir noktada çocuk artık ailesi tarafından sevilmiyorsa, önceden sakin olan genç bir isyancıya dönüşür ve protesto etmeye başlar, aktif olan genç ise içine kapanabilir. Ebeveynlerin temel görevlerinden biri bu değişiklikleri zamanında fark etmek ve ilgi ve sevgi göstermektir.

2. Bir sonraki neden de çocuğun düşünme biçiminin ve genel olarak sürekli değişime tabi olan ruhunun istikrarsızlığıyla bağlantılıdır. Bu nedenle davranış değişikliği, bir sınıf arkadaşının incitici bir sözü veya öğretmenin adil olmayan, çocuğun görüşüne göre olumsuz bir not vermesi gibi görünüşte önemsiz olanlar da dahil olmak üzere dış uyaranlar tarafından tetiklenebilir.

3. Aile içinde çocuklara karşı çok sert davranmak, onların okulda “stres atmalarına” neden olabilir. Çocuk evde uslu uslu oynarken, ceza korkusuyla ya da anne babasını üzmek istemediği için okulda yaramazlık yapar ve zorbaya dönüşür. Ailedeki durum değişmezse, er ya da geç böyle bir çocuk yorumlara yanıt vermeyi bırakır ve çifte standartların yanı sıra olumsuz duyguların birikmesi nedeniyle zaten “sistemin kötülüğü için” hareket etmeye devam eder.

4. Bir başka olasılık da çocuğun aşağıdaki maddelerin etkisi altında kalmasıdır. Aile oldukça iyi durumda olsa bile, çocuk farklı gelişim aşamalarından geçerek farklı davranışları “dener”. Bazen bir grupla, hatta bir çocukla arkadaşlık kurmak yeterlidir; bu çocuğun davranışları varlıklı bir aileden gelen bir çocuğun dikkatini çeker ve sırf bir erkek çocuk için “kötü çocuk” ya da bir genç kız için “çaresiz kız” rolünü oynama arzusuyla “olumsuz” bir karakterin davranışlarını taklit etmeye başlar.

5. liderlik niteliklerini gösterme, ekip içinde kendini gösterme, ilgi odağı olma arzusu. Bu durumda en kolay yol, çocuğa göründüğü gibi, elbette disiplini bozmaktır. Çünkü herhangi bir ek yetenek veya nitelik geliştirmeyi gerektirmez, bunları elde etmek için çaba göstermeye bağlıdır.

6. Öğrenme çocuğa verilmez, çocuk çok az şey öğrenir veya hiç öğrenmez, pes eder ve öğrenme reddedilir. Bunun yerine kendisine sunulan şeylere yönelir – teneffüslerde önlenemez eğlence ve kabadayı eğlenceleri, sınıfta arkadaşlarıyla konuşmak ve öğretmenlerle tartışmak. Tüm bunlar, okul müfredatından bir şeyler anlama ve özümseme ihtiyacının üstesinden gelen can sıkıntısına bir çare.

7. Artık sıklıkla hiperaktivite olarak kullanılan bir terim. Bu da titizlik eksikliği, yüksek duygusallık, harcanmamış çok fazla enerji içerir. Sorunun temelinde spor derslerinin sağlayabileceği ekstra fiziksel egzersiz eksikliği yatıyor olabilir. Nispeten yeni olan bir başka neden de çocuklarda bu tür davranışları tetikleyebilen “dijital” bağımlılıktır. Bu durumda, DSÖ’nün cihazlarla ‘geçirilen’ zamanın sınırlandırılmasına yönelik tavsiyelerine atıfta bulunmakta fayda var.

8. Bir çocuğun psiko-duygusal durumunu etkileyen ve sınıfta kendini rahatsız hissetmesine neden olan açık veya gizli nedenler olabilir. Bu durumda kötü davranış, çocuk için bir tür kendini koruma biçimidir.

Çocukların kötü davranışlarının birçok belirtisi ve bunlarla nasıl başa çıkılacağı hakkında buradan bilgi edinin.

Belki de “Geçecek…”?!

Bazı ebeveynler, çocuklarının okuldaki kötü davranışları karşısında “devekuşu pozisyonu “nu seçer, “büyüyünce geçer”, “düzelir”, “kendi kendine düzelir” gibi standart bahanelerle başlarını “kuma” gömerler… Kuşkusuz çocuğun ruhu çok esnek ve istikrarlı bir şeydir ve sürekli artan sayıda sinirsel bağlantı sayesinde çocuk, düşüncesinin oluşumu yolunda ortaya çıkan krizlerin üstesinden gelebilir, ancak işte bu süreçlerin sonunda ondan bir kişilik ortaya çıkar ve ebeveynlerin bu sonuçtan hoşlanıp hoşlanmadıkları?

Bir çocuk, ebeveynlerinin nazik ve yardımsever bir çocuğuyken, başkalarını manipüle etmeye alışmış ve her şeyi yapmaya hakkı olduğunu düşünen alaycı ve kendini beğenmiş bir bireye dönüşebilir.

Ebeveyn bilgeliği, “her şeyi iyileştiren” zamana ve “kendi kendini öğreten” hayata güvenmek değil, çocuklarının zihinsel ve fiziksel enerjisini, öğrenme ve spor alanlarındaki çeşitli başarılarında büyümenin “barışçıl yollarına” yönlendirmek için acil, etkili ve uygun adımlar atmaktır. Bunu yapmak için öncelikle yukarıda özetlenen nedenlerin açıklığa kavuşturulması ve ardından harekete geçilmesi gerekecektir.

Ebeveynler tarafından yapılan önemli bir hata

Bir hata, kural olarak, ebeveynler adreslerine gelen “kırmızı bayrakları” dikkate almazlar: veli toplantısında çocuk olumlu yönden not edilmez, öğretmenlerden dikkatsiz olduğuna dair açıklamalar gelir, teneffüslerde kötü davranışlar not edilir.

İlk başta hepsi sadece küçük parçacıklar gibi görünüyor – sınıfta “bir karga yakaladı”, bir kızın saç örgüsünü çekti, bir sınıf arkadaşına vurdu, ne olmuş yani… Ne de olsa çocuklar..! Eğer vakalar münferitse, belki de çok önemli değildir, ancak öğretmenlerin açıklamaları ve şikayetleri düzenli hale gelirse – bunlara dikkat etmeye değer. Ebeveynlerin ihmali, çocukların davranışlarını kanıksamalarına ve kendilerine izin verildiğini düşünmelerine yol açabilir.

Bu konuda hangi önlemler etkili olabilir

Başlamak için iyi bir yer her zaman “kalpten kalbe” bir tartışmadır. Çocuğun okuldaki kötü davranışlarının nedenlerini bulmak gerekir. Çocuklar genellikle eylemlerinin gerçek nedenlerini gizlerler, ancak bir yetişkin azami nezaket ve sabır gösterirse, durumu tam olarak görmenize yardımcı olacak samimi bir konuşma yapabilirsiniz.

Bu konuşmada, kategorik olarak yasaklanmıştır:

1. neden tespit edilir edilmez çocuğu azarlayın;

2. Bir çocuğun sorununu küçümseyin, “bir halta yaramadığını” düşünseniz bile;

3. Çocuktan hemen yerine getiremeyeceği sözler vermesini talep etmek.

Konuşmanın amacı, çocuğun kendini geliştirmek istemesini sağlamak ve bunu yapmasına yardımcı olmaktır. Okula gitmekten nasıl yorulduklarını anlamak için kendilerini onların yerine koymaya çalışmak, ki bu da öğrenmeye karşı ilgisizlikle ilişkilidir. Dışa dönük agresif ve olumsuz davranışlarla sonuçlanan iç çatışmalar ve sinirlilik.

Şimdi sevgi dolu ebeveynlerin alabileceği önlemlere gelelim

1. Bazı durumlarda rahatsızlık, çatışma ve sınıf arkadaşları tarafından reddedilme durumu o kadar ileri gidebilir ki en etkili çözüm çocuğun başka bir sınıfa hatta okula nakledilmesidir. Mevcut eğitim yerinizdeki sorunları, yeni yerde tekrarlanmamalarını sağlamak için çocuğunuzla birlikte çözmeniz gerekir.

2. Eğer sebep lider olma arzusuysa, çocuğun kabul edilen normlar dahilinde potansiyelini gerçekleştirmesine yardımcı olmanız gerekir. Tutku duydukları bir meslek bulmalarına ve kendi kimliklerini bulmalarına yardımcı olmak.

3. Zayıf akademik performans müfredat kaymasının bir sonucudur. Bu durum ebeveynlerin veya öğretmenlerin yardımıyla düzeltilebilir ve ev ödevlerini kontrol etme uygulaması çocuğun öz disiplinini geliştirmeye yardımcı olacaktır.

4. Sorun çalışkanlık eksikliği ise, ebeveynlerin çocuğu eğitmesi gerekebilir. Öncelikle, “ekran süresinin” çocuğun yaşına göre oranlanması konusunu sistematik hale getirin ve ardından disiplinle ilgilenin. Çocuklara sabrı öğretmenin tek yolu, disiplin konularını kendilerinden almaya başlamaktır; yani sınıf çalışmalarını kontrol etmek için her gün zaman ayırmak, öğretmenlerle sürekli iletişim kurmak, sosyal davranış ve akranları ve yetişkinlerle ilişkiler konusundaki tutumunu değiştirme ihtiyacını kabul etmesi için çocukla konuşmayı öğrenmek.

Çocuğun yakın akrabaları, çocuğun okuldaki meydan okuyan davranışlarına ne kadar erken dikkat eder ve doğru sonuçları çıkarırsa, çocuk için o kadar iyi olur. İlk aşamalarda, biraz çaba göstermek genellikle yeterlidir – birkaç nasihat ve sert azarlamalar çocukların daha iyi olma arzusu göstermeleri için yeterlidir. Sorun ne kadar uzun süre göz ardı edilirse, ele alınması da o kadar uzun sürecektir.

Her durumda, ebeveynler çocuklarının sorunlarına karşı asla kayıtsız kalmamalıdır!

Bu makale Ben Fuhrman’ın “Eylem halindeki çocuk becerileri. Çocukların psikolojik sorunların üstesinden gelmelerine nasıl yardımcı olunur?”, John Medina “Beyin kuralları. Sizin ve çocuklarınızın beyin hakkında bilmesi gerekenler,” Andrei Kurpatov, “Mutlu Çocuk. Evrensel kurallar “ve Solnyshko Çocuk Evi RK domsolnyshko’daki öğretmenler ve personelin eğitim uygulamaları için materyaller.kz/o-nas/o-detskom-dome/