Edebi bir peri masalı ile bir Rus halk masalı arasındaki fark nedir, benzerlikler.

Peri masalları, istisnasız tüm çocuklar için favori bir “edebi akımdır”. Çocukluk güneşinin sıcaklığı, mucizelere olan inanç ve yüksek macera masalla bağlantılıdır. Masallar bir çocuğun hayatına hayat, iyilik, kötülük ve ahlaki ilkeler kavramları aracılığıyla girer. Bir peri masalı öğretir, uyarır ve sadece eğlendirir. Halk hikâyeleri, yazarlarına bağlı olarak iki ana kampa ayrılır. Halk edebiyatı ve edebiyatçı olabilirler. Aralarında bazı farklılıklar ve benzerlikler var, bu makalenin konusu da bu.

Edebi Bir Masaldan Bir Peri Masalının Hikayesi

Temel ayrım ismin kendisinden de anlaşılmaktadır,– Halk masalı, halkın folklorik yaratıcılığının meyvesiydi ve uzun yıllar, hatta yüzyıllar boyunca ağızdan ağıza aktarıldı, daha sonra çoğu yazıya geçirildi. Bir halk masalı, etnik bir grubun en eski edebi “kalıbıdır” ve uzak ataların çevrelerindeki şeylerin ve ilişkilerin doğası hakkındaki görüşlerini aktarır. Bu masallar, türün ve bir bütün olarak toplumun hayatta kalması için verilen mücadelede insanların bir arada yaşamasının temel ilkelerini içerir. Halk masalları iyi ve kötünün sınırlarını açıkça ifade eder ve ulusal özelliklere, karakter inançlarına ve halka özgü gündelik unsurlara sahiptir.

Edebi masalın bir yazarı vardır, ancak edebiyatın gelişmesinin bir sonucu olarak çok daha sonra ortaya çıkmıştır. Yazarın masal folklorunu uyarlaması Avrupa edebiyatında ancak XVIII. yüzyılın ikinci yarısında görülür ve ancak XIX. yüzyılda geleneksel masal konuları yazarlar tarafından kullanılmaya başlar. Hans Christian Anderson veya Grimm kardeşler gibi türün klasiklerini hatırlayabiliriz. Yavaş yavaş, masalın folklorik unsurları edebi bir şekilde işlenirken katı bir olay örgüsü çizgisini takip etmeyi bırakır ve yazar tarafından daha çok benzetme sunumuna özgü, ancak sanatsal bir dokunuşla metaforik fikirleri iletmek için kullanılır

Halk masalı, bir hikaye anlatıcısının olay örgüsüne sadık kalmasıdır, Hikaye geleneksel bir şemayı takip ediyor. Bu şema, anlatının yönünü kaybetmemesini ve nesilden nesile bir kişiden diğerine tekrar tekrar anlatıldığında anlamını korumasını mümkün kılmıştır.

Yazar tarafından kaleme alınan masal, sanki halk masalı unsurlarının bölümlerinden veya bulmacalarından oluşuyor, ancak yazarın niyetine bağlı olarak serbest bir anlatım varyantıyla birbirine bağlanıyor. Yazar, edebi masaldaki geleneksel şemaya bağlı kalmayı umursamıyor, sadece fikrini masal gereçleriyle giydirmek istiyor. Bununla birlikte, yazar folklorun anlatım tarzını taklit etmeyi amaçladıysa, bu şemaya bağlı kalabilir.

Edebi masal, yazarın damgasını taşır.Kaçınılmaz olarak daha açık detaylara sahiptir – karakterlerin görünüşleri, mekanlar ve olayların kendileri daha ayrıntılı olarak anlatılır. Yazarın masalın karakterlerine karşı tutumunu tahmin etmek kolaydır.

Bir halk masalı, bir etnosun kültürünün bütün bir katmanının yansımasıdır. Kavramlar daha büyük ölçeklidir ve bu kavramların arka planında ayrıntılar ve parçalar daha belirsiz ve fark edilemezdir. Eğer hikâye anlatıcısı daha dışavurumcuysa, anlatıyı anlamını etkilemeden “renklendirebilir” ve daha muhafazakârsa, hafıza ve geleneği kullanarak çocuklara anlatabilir ve orijinal anlamını kaybetmez. Bu bağlamda, edebi bir masalda varyasyon denemeleri, bildiğimiz gibi orijinal anlatının kaybolması ve yeni bir anlatının ortaya çıkmasıyla “Pinokyo “dan “Pinokyo “nun yaratılmasına yol açabilir.

Halk masalının ana özelliği– şarkılar, atasözleri ve özdeyişlerle aynı seviyeye koyan sözlü anlatımıdır. Böylece anlatılan özün tam anlamını yakalar, ancak anlatıcı için anlatı çeşitliliğine izin verir. Halk masalları anlatılarına göre büyülü, bylinik, dünyevi, hicivli olarak sınıflandırılır ve hayvan masalları özel bir yer tutar. Son araştırmacılar, bu durumu eski pagan ritüelleriyle olan bağlantıya bağlıyor

Edebi peri masalı, masalın nitelikleri üzerine aktarılmış karmaşık bir metaforlar sistemine sahip, eski pagan irfanı ve büyüsü içeren, ancak olay örgüsünü oluşturmada, karakterleri seçmede ve bu karakterleri tanımlamada tamamen yazarın fikrine bağlı olan bir kurgu türüdür. Yazıldıktan ve yayınlandıktan sonra, elbette filme çekilmediği sürece, hikaye değişmeden kalacaktı. O zaman yaratıcılık uçuşu devam eder, çünkü herkes bazen orijinalinden sadece başlığın kaldığı modern peri masalı uyarlamalarını izleyerek ikna olabilir.

Eski çağlarda ortaya çıkan halk masalları, temel ahlaki standartları bir sonraki nesle aktarma görevini üstlenmiştirEtnos, inanç unsurları, insanların iyi ve kötü hakkındaki fikirleri ve çevrelerindeki dünya. Farklı halklar, bu konulara farklı bakış açıları ve farklı kültürel gelenekler, bir halk masalını okurken tüm bu unsurların izini sürmek kolaydır.

Peri masalları, popüler edebi masallardan çok daha sonra ortaya çıkmış ve öncelikle yazarın kendi fikirlerini aktarmıştır. Elbette, içinde yaşadığı sosyal çevreye dayalı olarak meselelere ilişkin bir vizyonu da yeniden tercüme etti, ancak vizyonu daha dardı ve etnosun tüm zihniyetini küresel olarak kuşatmıyordu. Ancak birçok an, yazar tarafından daha net, daha derin ve daha az önemli olmayan bir şekilde, bir çocuğun algısı için daha sanatsal ve canlı bir şekilde çizilmiştir.

Bu, masal dünyasına kısa bir giriştir.

Bu makale şu kitaplar temel alınarak derlenmiştir: C.. Rassadin, B.. Sarnov “Edebiyat Hakkında Öyküler” 1977., .. Efimov, “Rus edebi dilinin tarihi,” 1961 ã. ve Solnyshko Çocuk Evi RK domsolnyshko personelinin pedagojik uygulamaları.kz/o-nas/o-detskom-dome/