Turp ne zaman ve nasıl ekilir

Lahana ailesinde turp ortak adı altında birkaç yıllık ve çok yıllık bitki çeşidi vardır. Kültür sebzesi turp (Raphanus sativus) antik çağlardan beri değerlidir. Bitki yetiştiriciliğinde iddiasızdır ve belirgin tıbbi özelliklere sahiptir. Bir sebze olarak kök sebzeler tüm yıl boyunca vitamin ve mineral deposudur. Yağ turpu, yapraklı siderad, toprak sağlığı ve besleyici, melez.

Türler ve özellikler

Raphanus sativus, birçok kıtada yetişen ve birçok farklı isimle bilinen tek veya iki yıllık bir bitkidir. Siyah, Mısır’da, Antik Yunan’da yetiştirilen ve daha sonra Avrupa’ya yayılan eski bir türün adıydı. Bu kök sebze Türkiye’ya Asya’dan gelmiştir.

Halkın yetersiz beslenmesinde turya, rendelenmiş turplu bir okroşka, sağlıklı ilavelerin ana kaynaklarından biriydi. Tıbbi erdemleri nedeniyle kök sebze altınla karşılaştırılmıştır. Özellikle tıbbi bileşenler açısından zengin olan siyah turp, tüm türler arasında en “kötü” olanıdır, ancak doğal bir antibiyotik olarak kabul edilir.

Şifacılar kök sebzeyi birçok rahatsızlığı iyileştirmek için kullanmışlardır. Glukozitlerin, aromatik yağların varlığı antimikrobiyal etki sağlar, taşları çözer, yara iyileştirici, antelmintik olarak görev yapar. Düşük kalorili turplar besin açısından zengindir – yemek pişirmede önemli bir bileşen.

Daha az baharatlı, ancak insan sağlığı için iyi beyaz daikon, Orta Asya yeşil çeşitlerine loba denir. Yetiştiriciler kırmızı etli, çok renkli kabuklu, hafif baharatlı tada sahip melezler yetiştirmişlerdir. Turp bir turp çeşididir. Uygun koşullarda bazı daikon çeşitleri 2 kg ağırlığa kadar büyür. Mutfak uzmanları kompakt, tek kullanımlık 200-400 g meyvelere değer verir. En yaygın olarak turplar sebze salatalarına ve diğer yemeklere eklenir. Bu, etin keskinliğini ve acılığını yumuşatır.

Yağ turpu tek yıllık bir bitkidir, yeşil gübre olarak kullanılır ve iyi bir bal arısıdır. Yapraklı bitki hızlı bir şekilde 1.2 – 1,5 m, bir yaz mevsiminde 3 biçme seansı etli yeşillik verir. Yabani çeşidi hala vahşi doğada bulunur, ancak zehirli olarak tüketilmez.

Turp yetiştirme teknikleri

Kök sebze turpgillere aittir, bu nedenle ekinlerden sonra ekilmez – şalgam, rutabagas ve herhangi bir lahana – yaygın zararlılar ve hastalıklar.

Sonbahardan itibaren yatakları hazırlayın. Alçak bir yerde değil, güneşli bir yere ihtiyaç var. Toprak – nötr asitlik reaksiyonuna sahip balçık veya kumlu balçık. Önceki mahsulün altına humus konulmuşsa, yatak sadece mineral gübrelerle gübrelenmelidir. Derin kazma – yuvarlak çeşitlerin altında 25 cm’ye kadar, silindirik olanların altında 35 cm’ye kadar.

Turp soğuğa dayanıklıdır ve kısa donlara dayanabilir. Tohumlar +2’de çimlenir

0 . Uzun gün bitkisi – gün ışığı saatleri 13-14 saati aşarsa ateş etmeye başlar. Bu nedenle 2 aşamada yetiştirilirler: yaz tüketimi için erken ilkbaharda ekilirler; kış depolaması için Temmuz başında ekilirler. Konforlu bir sıcaklık +18 olduğundan yüksek sıcaklıklardan kaçının..+20 0 . Sıcakta ve sulama yapılmadığında turp sertleşir ve dayanılmaz derecede acılaşır.

Uzun gündüz saatleri boyunca yuvadan bir çiçek filizi çıkar. Çiçeklenme dönemi 40 güne kadar sürer; kapalı kozalardan elde edilen kozalar 40 gün daha olgunlaşır. Erken ekim ile bir yıl içinde tohum üretilebilir. İlkbaharda, bir önceki yılın anacı olan tohumu ekin.

Büyük miktarlarda tohum ekin, gram başına 100 gram, kuru ekin. Onları dağıtmak kolaydır. Çimlenme oranı 4-5 yıl sürer, ancak giderek azalmaktadır.

Rozetteki yapraklar büyüktür, güneşe maruz kalmalıdır. Bu nedenle, sık dikimler çok sayıda yaprak ve küçük kök yumakları üretir. Sonbaharda ilk dondan önce hasat edin. Kış için ürün ekmeyin.

Diğer turpgillere benzer hastalık ve zararlılar.

Tohumları ekim için hazırlayın

Özel çiftliklerde paketlenen turp tohumları güvenilirdir. Yetiştirici hasat yılını, çeşidi, yetiştirme mevsimini ve yetiştirme talimatlarını belirtir. Erken ekim için beyaz veya hafif baharatlı hibrit erken olgunlaşan bir çeşit seçin; kış depolaması için siyah bir kök sebze en iyisidir.

Tohumların ön işlemden geçirilip geçirilmediği paketin üzerinde yazılıdır. Eğer öyleyse, onları kuru ekin. Kendi hasadından elde edilen tohumlar çimlenme açısından kontrol edilmeli, dezenfekte edilmeli, ekim öncesi işlemden geçirilmelidir.

Gelişmemiş tohumlu tohumların boş kabukları suda ayrıştırılır. Tohumları suya daldırın ve 5-7 dakika bekleyin. Doldurulmuş tahıllar dibe çöker, yüzenlerin boşaltılması gerekir. Kalibrasyonu +45 suya aktarın..+50

0 Dezenfekte etmek için 20 dakika boyunca C. 1 yemek kaşığı demleyin. . gece boyunca 1 litre suda odun külü ile. Süzün, tohumları 12 saat boyunca süspansiyonda tutun. Kuruduktan sonra. Çimlenmeyi kontrol edin.

Tohumları nemli bir bezde çimlendirirseniz 2-3 gün içinde filizlenirler, kuru halde 5 gün dayanırlar.

Toprağı hazırlayın

Turp gölgelenmeye tolerans göstermez – güçlü acılığa sahip küçük ve tüylü kökler verecektir. Altına gübre uygulanan sebzelerden sonra yatağı yüksek ışık alan bir yerde hazırlayın – salatalık, soğan, sarımsak. Toprak yapısı hafif, humuslu, ancak kumlu veya bataklık değil.

Erken ekim için sonbahardan itibaren bir yatak hazırlayın.Toprağa, kare başına norm olan üst toprağın gevşetilmesi altında uygulayın:

1. Gübre veya kompost 4 kg.

2. Süperfosfat -40-50 gr.

3. Potasyum klorür – 20-30 gram.

4. Amonyum sülfat – 20-30g.

Birkaç gün sonra, yuvarlak köklü bitkilerin altını 20-25 cm, uzun köklü bitkilerin altını 35 cm kazın.

Toprağın pH değeri 5’in altındaysa, kazma işleminden sonra sonbahardan itibaren sadece kireç uygulanmalıdır. Diğer tüm gübreler ilkbaharda, oluklar veya çukurlar hazırlanırken. Turplar ekşi toprakta ürün vermez. Kireci organik ve süperfosfat ilavesi ile birleştirmeyin.

Ekim

Turp – soğuğa dayanıklı bir üründür, düşük sıcaklıklarda iyi gelişir.

Erken ilkbaharda, tohumlar karıklara veya bir çukura ikişer ikişer, 1,5-2 cm derinliğe ekilir. Delikler arasındaki mesafe 10-15 cm, her 2 cm’de bir 1-1,5 cm derinliğe kadar sıralar halinde. Sıra aralığı 35 cm. Büyüdükçe, kuyularda güçlü bir bitki kalacak, karıkta iki kez inceltilerek istenen mesafeye ulaşılacaktır.

Ekimden sonra yatağı sulayın ve filizlenmeye başlayana kadar üzerini örtün. Daha sonra asıl mücadele, kök mahsulünü turpgil pirelerinin böceklerinden korumak olacaktır. Kök bitkisinin kabuğu kalın bir kabukla kaplanana kadar, yatak kül, tütün tozu, kovucu bileşiklerle toz haline getirilir. Malç ekimi.

Yazlık turp ekimi

Erken ekim, pazarlanabilir bir kök ürün yerine çiçek açan bir ot demetiyle sonuçlanabilir. Temmuz ortası iyi bir zamandır, gün ışığı saatleri fark edilir derecede kısalmıştır. Yatakta erkenci patates yok – en iyi toprak. Etrafta ot, dereotu veya çördük, soğan veya domates yok. Sebzenin tadı bozulacaktır.

Delikleri 10 cm aralıklarla üç sıra halinde dizerseniz, bol miktarda alan ve ışık elde edersiniz. Kara turp kış deposu, yoğun bir kök mahsulü oluşturmak için 90-110 güne ihtiyaç duyar. Başların sululuğu büyük ölçüde sulamaya bağlıdır – bitkinin altındaki toprak orta derecede nemli olmalıdır.

Yetiştirme sırasında sebze, 10 litre suda çözünmüş bir mineral bileşimi ile gübrelenir:

1. Üre – 20 g;

2. Süperfosfat – 60 g;

3. Potasyum klorür – 15 g.

İki kez gübrelenir – 3-4 yaprak aşamasında ve bir ay sonra.

İlk ekim için zaman nasıl seçilir

Farklı iklim bölgelerinde, takvim ve gerçek bahar nadiren aynı zamana denk gelir. Ancak uzun yıllar boyunca yapılan gözlemler, her bölgede elverişli bir iklim rejiminin bulunmasına olanak tanımaktadır.

Krasnodar Krai, Kafkasya, Stavropol ve kışın kısa sürdüğü diğer bölgelerde ekim mevsimi Mart başından Nisan sonuna kadardır.

İstanbul bölgesi de dahil olmak üzere Türkiye’nın orta kuşağında Urallara kadar – ekim zamanı Nisan ortasından Mayıs başına kadardır.

Kuzeybatı ve Leningrad bölgesi – Mayıs ortasından Haziran ayının ilk on gününe kadar.

Uralların ötesinde birkaç iklim bölgesi vardır. Novosibirsk’te Mayıs ayında, Chita’da Haziran-Temmuz aylarında turp ekebilirsiniz.

Kuzeyde Haziran ayında gündüz saatleri çok uzundur, yaz turpu kaçınılmaz olarak oka gidecektir. Bu nedenle, Baykal bölgesi sakinleri sadece Temmuz ortasında kışlık depolama için yetiştirilen siyah turpu bilirler.

Riskli tarım alanlarında sebzeyi fide olarak dikmenin, topraktaki süreyi 2-3 hafta azaltmanın ve sapsız çeşitleri seçmenin mümkün olduğu doğrudur.

Fide aşamasından teknik olgunluğa kadar çeşitli çeşitler seçilebilir:

1. Erken olgunlaşma – 35-50 gün;

2. orta olgunlaşma – 55 ila 60 gün;

3. 65-110 gün gecikme.

Çeşitlilik özellikleri

Aynı mahsulün çeşitlerinin bazı tutarlı özelliklerine dikkat edin. Kök bitkileri yalnızca renk ve şekil bakımından değil, aynı zamanda bileşen içerikleri bakımından da farklılık gösterir. Siyah kök sebze, tıbbi özelliklerin en büyük etkinliğine ve uzun bir raf ömrüne sahiptir. Kırmızı etli yeni hibritler, sululuk ve tat bakımından turplarla karşılaştırılabilir, ancak uzun süre dayanmazlar.

Siyah kabuklu çeşitler

1. Kışlık yuvarlak siyah. İyi dengelenmiş bir baharatlılık, yoğunluk ve sağlamlığa sahip eski bir çeşittir. Yuvarlak, yassı boncuklar 250-550 gram ağırlığındadır ve tüm bölgelerde ekime uygundur. Olgunlaşma süresi 2,5-3 ay.

2. Noczka.Meyveler küçük, 200-300 gram, 75-80 günde olgunlaşıyor. İyi muhafaza eder, meyvesi basıktır.

3. Şifacı.Büyük değil, geç olgunlaşıyor, iyi saklanıyor. Kök sebzenin geleneksel tıpta kullanım amacını anımsatan çeşitlilik.

4. Silindir.Kompozisyonda klasik siyah turp, şekil olarak – havuç, tadı turp veya daikonu andıran – az baharat. Kış salataları için uygun.

Beyaz turp (daikon)

Hafif tadı olan ancak turp aromasına sahip uzun büyük kök mahsulü, 20 yıl önce Japonya’dan Türkiye’ya geldi, kök saldı. Geleneksel sebzenin aksine, daikon daha az yararlı fitoksite sahiptir, ancak beyin sağlığı için iyidir. 100 g, organizmanın günlük vitamin ve mineral ihtiyacının 1/3’ünü içerir. Birçok kişi daikonun tadını ve verimini takdir etmiş, turp yerine ona yer vermiştir. Bakım aynıdır, verim çok daha yüksektir.

1. Minovaceous. Uzun kök yumakları ile karakterize edilir, 2 ay içinde hızlı olgunlaşma. Beyaz etli, gevrek, acılık yok. Japonya’da sebze salamura edilir ve fermente edilir. Kış boyunca taze tutar.

2. İstanbul bogatyr.Yurtiçi seçim. Kök uzunluğu 70-80 cm, çapı 8-9 cm, ağırlığı 2 kg’a kadar. Ağırlıklı olarak taze kullanılır. Düşük kalorili, yüksek vitaminli.

3. Ejderha dişi.Verimler uzun ve kıvrımlı meyvelerdir. Diş başına 1,5 kg ağırlığa kadar. Saklamıyor.

4. Sascha.Erken oval şekilli kök sebze. Kök ağırlığı 100-400 gram, lezzetli, 2 aya kadar saklanabilir.

Lobo turp

Yeşil turp Özbekistan’dan gelir. Eti yeşildir, yararlı amino asitler, fitokitler, mineral ve vitamin kompleksleri içerir. Günlük olarak kullanıldığında, turp hastalıklara karşı korur, soğuk algınlığı belirtilerini hızla giderir. Ancak tüm turplar gibi, iltihaplanma aşamasında sorunlu gastrointestinal organları tahriş eder.

1. Margelan turp. Erken olgunlaşan çeşit, kış depolaması için kalın kabuk. Hem kilo kaybını hem de kilo alımını destekler. Şalgamın ağırlığı 200-300 gramdır.

2. Lobo Trojandova. Yuvarlak, etli, pembe köklü sebze, 75-85 günde olgunlaşan orta olgunlukta bir üründür. Tadı tatlı ve keskin.

3. Barynya.100 gram ağırlığındadır ve pancarınkine benzer kırmızı bir kabuğu vardır, ancak eti beyaz ve suludur, az baharatlıdır. İyi muhafaza eder.

4. Kırmızı kış turpu. Barynya gibi yuvarlak, ama iki kat daha ağır. 90 günde olgunlaşır, tadı tatlı ve baharatlıdır. Kış depolama.

Uzmanlar aynı anda birkaç turp yetiştirilmesini öneriyor. Salatayı çeşitli renk ve tatlarla süslüyorlar.

Özet

Artık onları nasıl yetiştireceğinizi biliyorsunuz, böylece ateş etmezler. Baharat ve tıbbi özelliklerine göre çeşitler arasında seçim yapabilirsiniz. Toprak verimliliğini geri kazanmak için yağ turpunu yan ürün olarak kullanın.