Kiraz ağacı nasıl yetiştirilir: dikim kuralları ve bakım hataları

Kiraz meyvesi çeşitleri, yaşam alanlarının iklim koşullarına uyarlanmış çeşitli türlerin ağaçları ve çalıları ile temsil edilir. İlkbaharda kiraz bahçesi yapraklar açmadan önce bir gelin kıyafeti giyer, yazın harika tadı ve faydası olan erken meyveleri sunar. Size bir çeşidi nasıl seçeceğinizi, sağlıklı, bol meyve veren bir ağacı veya çalıyı nasıl dikeceğinizi ve yetiştireceğinizi anlatacağız.

Kiraz ağacı açıklaması

Karmaşık bir biyolojik hiyerarşide, çalı ve ağaç formlarının tüm çeşitleri Kiraz alt cinsini, Erik cinsini oluşturur. Erikler, kirazlar ve kayısılar Pembe ailesine aittir. Çalılar ve ağaçlar erken çiçeklenir, 3-4 yıl olgunlaştıktan ve çeşitli fidelerin taçlarını oluşturduktan sonra 10-13 yıl boyunca bol miktarda meyve verir.

Kiraz ağaçları, yatay olarak köklenen dik dallardan alınan kökçükler, yaprak sapları ile de çoğaltılabilir. Fideler bir yaşındaki kiraz ağaçlarına veya kışa dayanıklı bitkilere (kuş kirazı) aşılanarak elde edilir. Fideler ana bitkinin çeşit özelliklerini yeniden üretmez. Aşılanmamış fidanlar evcil olanlardan 2-4 yıl sonra meyve verme aşamasına girer.

Çoğu kiraz çeşidi kendi kendine verimlidir, tozlayıcılara ihtiyaç vardır. Soğuk dönemlerde erken çiçeklenme Üreme organlarında don oluşumu, yumurtalıkların düşmesi. İklim özelliklerine göre dikkatli çeşit seçimi ve çiçeklenmeyi geciktiren önlemler, riskli ekim bölgelerinde geçerlidir.

Dalların donması durumunda bitki aktif dallanma sayesinde hızla yenilenir. Soğuk bölgelerde kış barınağı olmazsa ağaç ölebilir.

Erken, orta veya geç çiçeklenen ve olgunlaşan tipler seçilebilir. Olgunlaşma çeşide bağlıdır ve Haziran başından Eylül başına kadar sürer. Tampon ürün.

Kiraz ağaçları sığ köklere sahiptir, çoğunlukla 50 cm derinliğe kadar üst toprağı işgal eder, ancak bazıları 2 m derinliğe kadar iner. Kök sisteminin alanı taç çapından 2 kat daha geniştir. Ağacın gövdesi 7 metreye kadar yükselir. Çalılar 4-12 verimli gövde oluşturur; dal olarak yetiştirilebilir.

Kiraz türlerinin tanımı

İşte Türkiye’nın farklı bölgelerinde yetiştirilmesi önerilen kiraz ağacı türleri ve çeşitleri.

Kiraz türleri	Özellikler	Çeşitler	İklim bölgesi
Ortak	ağaç, çalı, kışa dayanıklı, erken olgunlaşan	Turgenevskaya, Çöl Morozova, Zhukovskaya	İstanbul banliyöleri ve kuzey
Gradskaya	Ural
Bozkır	Gür, eğik, kendine verimli, dona dayanıklı, birçok anaçlı	Arzu Edilen, İsobilaya,Lyrainovaya	Urallara kadar orta kuşak
Ob, Metelitsa, Altaiskaya Swallow	Zauralye, Sibirya
Kapitone	Oluklu tüylü yaprakları olan alçak çalı, küçük meyveli, kışa dayanıklı.	Natalie, Tale, Leto	Orta bölge
Alisa, Tzarevna, Kızıl Peri	Uzak Doğu
Ptichya (kuş kirazı)	Ağaç yüksekliği 15 m’ye kadar .Meyveler tatlı, filiz yok. Altay’a kadar sıcak iklimlerde yabani olarak yetişir; kendine verimlidir, tohumla çoğalır	Fatezh, Syubarova hafızası Chermashnaya Sinyavskaya, Tyutchevka	İstanbul bölgesinin güneyi, Orta Türkiye
Glandüler, Rus sakurası	1,5 m’ye kadar çalı, kışa dayanıklı, yenilebilir meyveler	Alba, Plena, Roséa	Primorye, Orta Türkiye
Kuril, Sakura	1,5 m’ye kadar çalı, yavaş büyüyen, ilkbahar ve sonbaharda kırmızı yapraklar, süs, yaprak döken endemik, küçük acı meyve, kışa dayanıklı, çeşitler için filiz	Kiku-Shidare, Brilliant	Peyzaj için dayanıklı, İstanbul’da 4 m’ye kadar.
Wartwood	Minyatür çalı, Altay Dağları’nda 0,5-1,0 m yüksekliğinde, kışa dayanıklı anaç olarak uygundur	Çeşit yok	Habitat – Tacikistan. Altay, Pamir.
Gri	Menzil: Türkiye, Transkafkasya, gösterişsiz çalı, dayanıklı değil, taşlı toprak	tohumla çoğaltılır	Sıcak bölgelerde, güney banliyölerde, sabit yamaçlarda yetiştiricilikte
Cüce	Kanada ve kumlu kiraz melezi, kışa dayanıklı, meyveleri büyük ve tatlıdır	Kış hibesi Chokoladnitsa, Mucize kiraz	Kuzey bölgeleri, karasal iklim, orta kuşak.
Sandy Besseya doğu ve batı	1,5 m yüksekliğe kadar çalı, iddiasız, hızlı büyür, kuraklığa ve dona dayanıklı	Breeze, Carmen, Severyanka Röle	Sibirya, Uzak Doğu, Urallar

Devlet sicilinde 200’den fazla çeşit vardır, farklı iklim koşulları için bir kiraz ağacı seçebilirsiniz. Bazı çeşitler kuraklığa, bazıları dona, bazıları ise kentsel ortamdaki gazlı koşullara tolerans gösterir.

Tesisin konum için gereksinimleri

Kiraz ağaçları gölgeye toleranslı bir ürün olarak kabul edilir. Ancak sadece güneşli ve açık bir yerde yüksek verim, tatlı ve sulu meyve elde edilebilir. Ağaç kuzey rüzgarlarını sevmez; korunmaya ihtiyacı vardır.

Meyve bahçesinin yeri, eğimi 8’den fazla olmayan bir tepe veya yamaçta olmalıdır

0.

İklim bölgelerinde yer seçimi:

1. Güneybatı veya batı yamacındaki orta bölgede.

2. Güneyde ve daha sıcak iklimlerde, kuzey, kuzeybatı yamaçları.

3. Ağaçları kuzey rüzgarlarından bir çit veya bina ile koruyun.

Su seviyesinin yüksek olduğu alçak bölgelerde kökler çürür. Çözüm, bir eğim inşa etmek, eğimi güçlendirmek ve bir ağaç dikmektir.

Kirazlar için uygun toprak tınlı kum, tınlı kil veya hafif çernozemdir. Killi toprakta, köklerin yakınındaki suyun durgunlaşmaması ve aşağı yuvarlanmaması için bir eğim yapılmalıdır. Torf, kil ve kompost ekleyerek kumu iyileştirin. Tınlı kum besin tutmaz, dışarı sızar, ağacı aç bırakır ve kışın donarak ölmesine neden olur.

Toprak asidik ise, nötr bir pH elde etmek için önceden asitlendirilmesi gerekir. Araziyi sürekli derin kazarak gübreleyin. Kiraz ağaçlarının kökleri üst katmanda yer alır. Tüm alanı verimli hale getirin, gübreleyin ve sürün.

Yuvaları çok önceden, 3×4 m aralıklarla uzun çalıların ve ağaçların altında, 1,5 m – 2×2 m’ye kadar çalıların altında hazırlayın. 60 cm derinliğinde, 80 cm çapında bir dikim çukuru kazın. Geri dolgu için verimli toprak katmanını bir kenara ayırın, humus (2wt), süperfosfat (100g), potasyum tuzu (50g), kül (1l) ile zenginleştirin. Sonbaharda ekim yapmadan önce toprağın iki hafta boyunca işlemesine izin verin.

Fidelerin seçilmesi

Garantili çeşit fideleri yerel fidanlıklardan veya uzman fidanlıklardan satın alınabilir. En iyi dikim materyali, açık kök sistemine sahip 1-2 yaşındaki aşılı fideler veya bir kapta, bir VMS ile.

Bir kiraz ağacı fidesinin anaç üzerine aşılanmasından dolayı görünür bir rumeni vardır. Kök sistemi bir kap içindeyse, kökler tabandan dışarı çıkar, bitki kabında sıkıca durur, gövde ve toprak kümesi bir füzyon gibi oturur. İşte böyle olmalı. Kontrol etmeye değer – genellikle yakın zamanda bir kovaya yerleştirilen sıradan bir fide, bir kap bitkisi sanılır. CCS’nin maliyeti oldukça yüksektir.

Açık kökleri olan bir kiraz fidesi not edilmelidir:

1. Aşılama vardır, ağaç çeşitlidir.

2. Yavrunun kabuğu düzgün bir şekilde kahverengidir ve hasar görmemiştir.

3. Gövde düz ve sağlam, kabuk düzdür.

4. Kökler gelişmiş, merkezi 25 cm’den uzun, birkaç yan kök, hepsi canlı, hasarsız ve kurumamış, ıslak bir bezle sarılmış.

5. Yapraklar şu şekilde olmamalıdır. Sonbaharda budanırlar ve ilkbaharda özsu çıkmaya başlamadan önce satılırlar.

6. Fide yüksekliği 0,9-1,5 metredir.

Eğer bir fide kendine verimliyse, en azından birkaç farklı çeşit satın alınmalıdır. Kalıcı bir yere dikmekten veya kazmaktan çekinmeyin.

Kaplardaki fidanlar yavaş bir başlangıçta dikilebilir. Doğru dikim ve bakım talimatları ekte yer almaktadır.

Fideyi köklendirme için hazırlama

Evde bez parçasını açın, dikkatlice bakın ve sağlıklı dokuya az zarar veren kökleri kesin, ekim yuvasına kolayca yerleştirmek ve gelişimi teşvik etmek için düzeltin. Kökleri 12-24 saat suda bekletin, bir uyarıcı ekleyin – Stimulus, heteroauxin veya Kornevin.

Köklerin beslenmeye yetecek güce sahip olması için gövde ve dallar üçte bir oranında kısaltılmalıdır. Hazırlanan çukura dikin.

Kökleri kapalı olan fideler sulanmalı, kavanoz çıkarılmalı. Mümkünse, sarmal kökleri hafifçe bükün, duvarlardaki toprağı gevşetin. Gevşek topraklı bir boşluğa ekildiğinde, kökler hızla ufka ulaşacaktır. Bitkinin üst kısmını budama yapmayın.

Yeni fidelerin köklendirilmesi

Bitkiyi çiftler halinde dikmek en iyisidir. Bir kürek sapı kalınlığında bir kazığın deliğin ortasına çakıldığından emin olun. Gövdenin güneyinde olmalı ve onu güneş yanığından korumalıdır.

Ağacı çukura yerleştirmeden önce, fidanlıkta büyüdüğü gibi dünyanın yönüne doğru yönlendirin. Kuzey tarafında daha az dal ve daha açık renkli kabuk. Kök boğazının toprak üzerinde nerede kalması gerektiğini belirleyin. Kahverengi köklerin yeşil gövdeye geçtiği yer boyundur. Greft daha uzun büyüyecektir.

Köklendirme kuralları:

1. Yuvayı giydirilmiş humuslu toprak yüksekliğinin 2/3’ü kadar doldurun ve bir tümsek oluşturun.

2. Köklerin kimyasal yanıklara maruz kalmasını önlemek için 6-8 cm’lik hafif, gübrelenmemiş toprak tabakası.

3. Fideyi desteğin yanına, kökleri tümseğin üzerine yayılacak şekilde dik olarak yerleştirin. Ya da bitkiyi kabından çıkarın.

4. Sürtünmeyi önlemek için gövdeyi desteğe sabitlemek için sekiz rakamlı elastik bir düğüm kullanın.

5. Toprağı dikkatlice doldurun, boşluk kalmadığından emin olmak için kökleri hafifçe sallayın ve dolguyu kademeli olarak sıkıştırın.

6. Tüm toprağı doldurun, kenardan ortaya doğru sıkıştırın ve boynun 5 cm yükseklikte kaldığından emin olun.

7. Deliğin içine 2 kova ılık su dökün.

8. Topraktan 15 cm yüksekliğinde bir sulama çukuru oluşturun, 20 litreye kadar suyu emildikçe kademeli olarak dökün.

9. Deliği kuru ot veya samanla malçlayın. Gövde malçtan arındırılmalı ve oyuk olmamalıdır. Kabuğun çürümesini önlemek için küçük bir tümsek yapın.

10. Özsu akmaya başlamadan önce dikilen STS fidanları, orta gövde ve yan dalların üçte birini budayın.

Kesik yüzleri dezenfekte edin ve macunla kaplayın.

Yeni ekimin bakımı düzenli sulama ve yabani otların temizlenmesinden oluşur. Dikim yılında gübreye gerek yoktur. Çukuru sulamadan, haftada 1-2 kez 2-3 kova ılık su harcayarak ölçülü bir şekilde sulayın.

Dikim tekniği ilkbahar ve sonbahar için aynıdır. Ancak kışları soğuk geçen bölgelerde sonbaharda köklendirme zayıf bir bitkinin ölmesine neden olabilir. İlkbaharda, çalıya uzun yaz boyunca sertleşme ve gelişme dönemi verilir.

Fidelerin bir sığınakta saklanması

Sonbaharda bir fide satın alınırsa ve dikim için uygun zaman kaçırılırsa, bir ranzada tutulabilir. Yüksek bir yerde, karın ilk eridiği yerde bir hendek açın. Gövdeyi eğin, kökleri sıkıştırılmış toprakla örtün. Lapnik ve saman ile örtün. Kışın bir kar yığınının altında tutun.

Toprak çözülür çözülmez, hava izin verdiği sürece, kiraz ağacını hazırlanan çukura dikin.

Dikim zamanlaması, özsu akmaya başlamadan önce, baharın ilk 2 haftasında bölgelerdedir.

1. Daha sıcak iklimlerde, Mart-Nisan ayları arasındaki erken ilkbahar.

2. Nisan ortası.

3. Kuzey bölgeleri, Trans-Urallar – Nisan sonu.

Anaç ve OCS’deki kiraz ağaçları çok geç dikilmemelidir.

Taç oluşumu

Dikimden sonraki sezondan başlayarak, kiraz ağacı tacı 3-4 yıl içinde oluşur ve erken meyve vermesine izin vermez.

İkinci yılında, ağaç bir katman oluşturan 5 dala sahip olmalıdır. Ana sürgünü belirleyin, 30 cm’lik bir dal yüksekliği oluşturun, ardından gövdenin 10 cm yüksekliğinde, her yöne bakan 5 iskele dalı büyütün, içe doğru kalınlaşmadan bir taç oluşturun. İkinci ve üçüncü yılda, tam yetişkin, üretken bir ağaç oluşturmak için 5 dal daha oluşturun.

Çalıların ince dalları vardır ve şekillendirme aşırı sürgünlerin çıkarılmasından oluşur. Çalı kirazları geçen yılın büyümesi üzerinde meyve tomurcukları üretir ve ağaç yıllık sürgünler ve salkımlar üzerinde meyve verir.

Budama amacı:

1. Genç ağacın dallarını kısaltarak dalların ve yeni sürgünlerin büyümesini hızlandırır.

2. Seyreltme – çalıyı hızla kalınlaştıran sürgünleri çıkarın, bitkinin biraz hava ve güneş almasına izin verin. İç içe geçmiş dalları, gereksiz sürgünleri ve hasarlı alanları kesin.

3. Meyve veren bir ağaç için inceltmek kısaltmaktan daha iyidir – meyve tomurcukları dalların uçlarında oluşacaktır.

Ana budama erken ilkbaharda yapılmalıdır. Sonbaharda, ağaçlar emekliye ayrılmak üzereyken ve yapraklar sarardığında, açılı dalları ve bükülmüş veya solmuş sürgünleri çıkarmak için kısmi budama yapılabilir.

Hem ilkbahar hem de sonbaharda çelikleri dezenfekte edin ve bahçe verniği ile koruyun. Doğru şekillendirilmiş bitkiler kışa daha dayanıklı olur, daha az hastalanır ve daha çok meyve verir.

Kiraz bahçesindeki önemli çalışmaların takvimi

Kiraz, iddiasız bir ağaç. Gölgede ve şekillendirilmeden büyüyecektir, ancak verimi memnun etmeyecektir. İklim koşulları, hastalık salgınları, haşere salgınları meyve bahçesinin yıl boyunca bakımını gerekli kılar.

1. Erken ilkbahar. Yeni bitkilerin dikilmesi, kışlayanların budanması ve hastalık ve zararlılara karşı tedavi zamanı. Mart ayının sonunda ilk ek gübreleme yapılacaktır: kiraz yaprak bitleri, güveler, kurtlar ve diğer kışlayan kurtlara karşı %5 veya %3 Bordeaux sıvısı ile seyreltilmiş üre veya %3 demir sülfat püskürtme.

2. Tomurcuklar şişmiş ve tomurcuklar pembeleşmiştir.Mantar hastalıklarına karşı tedaviye ihtiyaç var – moniliosis, clusterosporiosis. Yardım için Scor, Oxyhom, Topsin M ve Bordeaux %1. Bahçe çiçek açıyor – çekirdeklerin demire ihtiyacı var – bahçıvanlar paslı çivileri boşuna toprağa gömmüyor. Mikro besinlerle yapraktan besleme yapmak mümkündür – çalı başına 2 litre, olgun ağaç başına bir kova.

3. Yaz.Sulama ve kompost ve yeşil gübre ile besleme, mineral gübreler. Bahçeyi emici ve ısırıcı haşerelere karşı tedavi edin. Yaz ortasında çelikler hasat edilir. Sonbahar gübrelemesi ve Ağustos ayında sulama – meyve hasat için hazır.

4. Sonbahar.Hava izin verirse – genç fidan dikimi veya köklendirme. Budama işleri, yabani otların ayıklanması, yeniden yetiştirme, ağaç gövdelerinin gevşetilmesi, yalıtım, kemirgenlerden koruma.

5. Kışın bitkiler bir kürk manto gibi karla kaplanır.Dallarda biriken kar, yemi kırmaması için nazikçe süpürülür.

Bir kiraz ağacı neden meyve vermez – nesi var??

Kiraz ağacı yanlış bakıma tek bir şekilde tepki verir – yumurtalıklarını düşürerek. Genç bitki seyrek büyür ve ezilmiş görünür. Sorunlar iyi anlaşılmıştır, deneyimli yetiştiriciler bunları bilir ve hata yapmazlar.

Bir ağaç diktiniz, büyümüyor ya da ölmüyor, donmuş durumda. Kök topunu arayın, muhtemelen toprağın içindedir. Yeniden dikim gerekli olacaktır.

Kiraz ağaçları tam çiçek açmış, meyveleri yok. Çeşidiniz kendi kendine tozlaşmıyor ve bir eşiniz yok. Muhtemelen çiçeklenme sırasında don olmuştur; yumurtalıklar tutulmuş ve dökülmektedir. İlkbaharda %5 üre ile yapılacak bir ilaçlama dondan kaçınmaya ve çiçeklenmeyi bir hafta geciktirmeye yardımcı olacaktır.

Ağaç aşırı büyümüştür; budama zayıftır; meyve giderek yumuşar ve ekşir; beslenme ve güneş ışığından yoksundur.

Ağaç hastalanır – bir yanıklık ya da diğeri. Yeterli beslenme yok. Unutmayın – ağacın kökleri taç genişliğinin iki katına kadar yayılır. Ellerine ne geçiyor?? Verimli toprak, bol nem – yetersiz beslenmenin nedenini araştırın.

Kiraz ağaçları kışın düzenli olarak donar – yetersiz sulama. Sonbaharda, meyve çekirdeği başına yaklaşık 200 litre su.

Sonuç

Bol çiçekli, cömert verime sahip kiraz ağaçlarının tadını çıkarmak için, bölgeye uygun bir çeşit seçmek, uygun şekilde dikmek, yetkin bir şekilde şekillendirmek ve zamanında beslemek gerekir. Her zaman bir meyven olacak.