Ev kaktüsü: türler, çoğaltma, dikim, sulama, gübreleme

Kaktüsler tuhaf şekiller, dikenli gövdeler, güzel çiçek salkımları ve şaşırtıcı canlılığın bir kombinasyonudur. Aşırı koşullar altında hayatta kalma yetenekleri ve sıra dışı görünümleri botanikçileri uzun zamandır büyülemiştir. Amerikalı sömürgeciler tarafından 16. yüzyıl gibi erken bir tarihte Avrupa’ya süs bitkisi olarak tanıtılmıştır. Ve 5 asır boyunca popülerliklerinden hiçbir şey kaybetmediler.

Yerli kaktüs çeşitleri

Cactaceae familyası 1.750 türden oluşan 127 cins içerir. Çok yıllık çiçekli bitkilerin çeşitliliği genellikle alt familyalara ayrılır. Sınıflandırma, kaktüslerin aşağıdaki sabit özelliklerine dayanmaktadır: yumurtalıkların yapısı, şekli, rengi, sürgünlerdeki çiçek salkımlarının yeri, üreme özellikleri. Sonuç olarak, 4 alt aile ayırt edilir:

İsim	Açıklama
Peyrescens	En eski ve ilkel alt familyaya sadece bir cins dahildir. Temsilcileri yaprak döken bitkilere çok benzer: etli olmayan sürgünler tam gelişmiş, alternatif yaprak plakaları ile kaplıdır. Bir salkımdaki tek tek çiçeklerin veya çiçek salkımlarının alt veya üst yumurtalıkları vardır. Bu cins, kaktüsler ile floranın yapraklı temsilcileri arasında evrimsel bir bağlantıdır
Opuntiaceae	Ailenin temsilcileri, genç etli sürgünler üzerindeki yaprak plakalarının azalmasıyla ayırt edilir. Sonunda düşüyorlar. Sapların bölümlere ayrılma derecesi türden türe değişebilir. Ancak hepsi tek hücreli çıkıntılarla karakterize edilir – glochidia. İğneye benzeyen minyatür dikenleri çok keskin, sert ve tırtıklıdır. Dikenler tutamlar halinde düzenlenmiştir. İkincisi, areolalara yakın bölgeleri yoğun bir şekilde kaplar
Mauchieniaceae	Bazı araştırmalar bu grubun temsilcileri ile diğerleri arasındaki filogenetik mesafeyi gösterdikten sonra, bağımsız bir grup olarak izole edilmiştir. Eskiden 2 türden oluşan 1 cins yukarıda tanımlanan sınıfa dahildi. Mauchieniaceae, filogenetik grubun stabil (150-150 cm’ye kadar) yapraklarına dayanan küçük (1 cm’ye kadar) uzun ömürlü yeşil yaprak plakalarına sahip bitkilerle temsil edilir. Glochidia içermeyen küçük silindirik sürgünlere bağlanırlar. Grup üyelerinin donmaya karşı direnci çok yüksektir
Kaktüsler	Kalan cinsler buraya dahil edilmiştir. İkincisi, hem epifitik türler hem de çeşitli formlardaki kserofitler tarafından temsil edilir. Tüm temsilcilerin gövdeleri glochidia ile değil, çiçek tüpleri üzerindeki ilkel yapraklarla kaplıdır

Bilginiz için!Görsel özelliklere dayalı bir başka (daha basit) sınıflandırma da türleri ayırmak için kullanılır: Ağaçsı, Otsu, Mammillaria, Lianas, Selenicereus.

Ancak tüm kaktüs çeşitleri evde yetiştirmek için uygun değildir. Bunların arasında, sınırlı bir alanın yeterli olmadığı çok büyük örnekler vardır.Sukkulentlerin en popüler olanı:

1. Opuntia.Doğada, bitki dik veya azalan sürgünlere sahip bir çalı olarak gelişir; ağaçlar daha az yaygındır. Minyatür glochidia ile kaplı etli parçalı gövdeler ile karakterize edilir. Çiçekler tek başına ve sarı, turuncu veya kırmızı renktedir. Boyutlar cins içindeki belirli türlere bağlıdır.

2. Notokaktüs. Göz alıcı çiçek salkımlarına sahip bu küçük, top şeklinde veya silindirik bitkilerde yanal sürgünler çok nadiren görülür. Bitkiler doğal ortamlarında genellikle maksimum 1 m yüksekliğe ulaşır. Kaktüsler olgunlaştıkça sertlikleri ve renkleri değişir: önce yumuşak ve gri, daha sonra kaba ve bronz. Üründe birçok noktokaktüs türü vardır. Bakımları kolaydır.

3. Hathiora.Güney Amerika’nın nemli ormanlarından pencere kenarlarına ulaşan tropikal bitki örtüsünün bir örneği. Parçalı, güçlü dallanmış sürgünlere sahip yaprak döken bitkiler epifit veya litofit olarak gelişir. Sürgün parçaları silindirik veya düz olabilir. Otsu gövdeler yaşlandıkça odunsu bir hal alır. Düzgün şekillendirildiğinde bir bole oluşturabilir.

4. Mammiliaria.Küçük, güzel çiçekli bitkilere sahip çok sayıda cins. Silindirik sürgünün tepesinde birkaç minyatür çiçekten oluşan zarif bir diadem açar. Küre şeklindeki bitkiler genellikle dar taç yapraklı, boru şeklinde, çan şeklinde veya disk şeklinde çiçeklerle tamamen kaplıdır. Boyut ve renk bakımından çok farklı türler.

5. Astrophythum.Küresel veya silindirik yıldız şekilli, nervürlü gövdeli bitkiler. En az 5 bölümden oluşur. Keçeleşmiş bir etki yaratan hafif tüylerle kaplıdır. İşlevleri koruyucudur: Atmosferik nemi emerek kuraklığa karşı korurlar ve aktif güneşin kavurucu ışınlarını yansıtarak güneş yanıklarına karşı korurlar. Kaktüsler sarının çeşitli tonlarında çiçek açar.

Dikim Kuralları

Dikim için en uygun zaman ilkbahardır. Ancak bunu yapmadan önce kapları ve alt tabakayı hazırlamanız gerekir.

Kaktüslerin dikimi için cam, kil veya plastik kaplar kullanılır. Bize göre, akvaryumda renkli kum içine ekilmiş farklı türlerden oluşan koleksiyonlar çok etkileyici görünüyor. Aranjmanın üstünü süslemek için renkli dekoratif taşlar eklenebilir.

Saksının boyutu, dikilecek bitkinin kök sistemine bağlıdır. Dikey büyüyen kökler için derin ve dar kaplar ve yatay büyüyen kökler için sığ ve geniş kaplar. Bu temelde, aporokaktiler daha derin bir kaba ve çok sayıda yavru üreten mammiliaria için daha geniş bir kaba ihtiyaç duyar. Tencerenin şekli için herhangi bir gereklilik yok. Bize göre, kaktüslerin uyumlu bir şekilde uyum sağlaması ve odanın çarpıcı bir dekorasyonu haline gelmesi için yalnızca dairenin iç kısmına rehberlik etmelisiniz.

Alt tabaka için gereklilikler

Bize göre, substrat bileşimi kaktüs türüne bağlıdır. Ancak ailenin herhangi bir üyesinin kendini iyi hissedeceği evrensel bir toprak vardır. Drenajın hazırlanması için küçük taşlar, kaba kum ve alt tabaka için – küçük çakıl taşları (% 85-90) ve ahşap toprak (% 10-15) gerekecektir. Bazı türler, sodalı toprak ve kumdan oluşan basit bir toprak karışımında iyi yetişir. Ancak yine de drenaj gereklidir.

Ormandan gelen alt tabaka önce köklerden ve döküntülerden temizlenmeli ve ardından dekontamine edilmelidir. En iyi yöntem fırında 200 °C’de 20 dakika pişirmektir. Hastalıkları önlemek için taşlar da tedavi edilir: Kaynatılırlar.

Dikim teknolojisi

Her şey hazır olduğunda, temel çalışmaya başlayabilirsiniz. Adımların sırası:

1. Drenaj, tencerenin dibindeki küçük taşlardan yapılır.

2. Ortasına bir delik açın.

3. Kökleri dikkatlice düzelterek dikim malzemesini içine yerleştirin. Kök boğazı toprakla aynı seviyede olmalıdır.

4. Kökleri sulayın.

5. Saksı toprağını saksıyı sallayarak eşit şekilde yayın.

6. Doğal bir mikro iklim oluşturmak için bitkilerin üzerini bir çakıl taşı tabakasıyla örtün.

O zaman kaktüsü sulayın. Hemen nakledilmelidirler – kaktüsler yerlerinin değiştirilmesinden hoşlanmazlar.

Bitkinin bakımı

Kaktüsler iddiasız ve çok dayanıklıdır. Ancak çiçek açmalarına izin vermek için doğadakine benzer bir mikro iklim yaratılmalıdır. Kaktüsler ışığa duyarlıdır. Parlak, bol ışık ihtiyaçlarını karşılamak için onları güneye bakan pencerelerin yakınına yerleştirin. Açık havada, balkonda veya yazın terasta. Kışın kaktüsler uykuya geçer ve fazla ışığa ihtiyaç duymazlar – ek aydınlatma olmadan yetiştirilebilirler. Ancak, yaz aylarında hala susuz kalırlarsa, çekiciliklerini kaybedecek ve hastalıklı hale geleceklerdir.

Yüksek sıcaklıklarda büyümelerine gerek yoktur. Doğal olarak kaktüsler çok farklı yetiştirme koşullarında gelişir. Aktif vejetasyonları sırasında, rahat bir yaşam için dairede muhafaza edilen sıcaklık rejimini severler. Kış uyku döneminde optimum sıcaklık 6-14 °C’dir.

Sulama

Kaktüsün altındaki toprak kurudukça nemlendirin. Suyun sıklığı ve hacmi çeşitli faktörlerden etkilenir:

1. Bak;

2. sezon;

3. Sıcaklık;

4. aydınlatma seviyesi.

Dışarısı serin ve yağmurlu olduğunda, yaz aylarında bile sulamadan kaçınılmalıdır. Kışın gelmesiyle birlikte sulama önemli ölçüde azalır ve dinlenme döneminde hiç harcama yapılmaz. Yeni sürgünlerin ortaya çıkmasıyla gösterilen uyanmadan sonra, tozlanmamış türlere ılık su serpin. Sulamaya ancak kuvvetli büyüme başladıktan sonra devam edilir. En iyi yol bir tepsi kullanmaktır. Tencere yaklaşık 20 dakika boyunca ılık su dolu bir tencerenin içine yerleştirilir. Mevsime bağlı olarak doğru zamanda sulayın:

1. İlkbahar ve sonbaharda sabahları sulayın;

2. Yaz aylarında – akşamları.

Su arıtılır ve herhangi bir ağır metal içermez. Soğuk olmamalı. Her ay sitrik asit ekleyin. Her 1 litre için uygulama oranı 0,5 g’dır.

Gübreleme

Kaktüsler yavaş büyür. Tükenmiş topraklara alışkındırlar ve bu nedenle büyük bir özenle gübrelenmelidirler. Yıllık ekim işleminden vazgeçilebilir. Sık sık nakledilmeyen olgun bitkiler, yoğun gelişim sırasında haftalık olarak kök uygulaması ile gübrelenmelidir.

Köklerin yanmasını önlemek için normal sulamadan sonra gübreleme suyu. Toprak, kaktüsler için geliştirilmiş özel bileşiklerle zenginleştirilmiştir. Optimum konsantrasyonda azot, fosfor ve potasyum içerirler.

Saksı Değiştirme

Genç bitkiler her bahar daha büyük bir saksıya yeniden dikilmelidir. Olgun bitkiler için, uygulama aralıkları arasındaki süre 2-3 yıla kadar uzatılır. Ancak alt tabakanın üst katmanını her yıl yenileyin. Ekim, köklerin travmaya uğramasını önlemek için nakil yoluyla yapılır. Tedaviden sonra, yaralar iyileşene kadar düzenli olarak sulanırlar.

Yayılma yöntemleri

Kaktüsleri tohumla veya çelikle (fide) üretin. Tohum yöntemi yoğun emek gerektirir. Sürgünlerin ortaya çıkması birkaç hafta ila birkaç ay sürebilir.Çalışma aşamaları:

1. Tohumlar yaklaşık 20 dakika boyunca bir manganez çözeltisine yerleştirilerek dezenfekte edilir.

2. Isıtılmış alt tabakayı fide kutusunda 1 cm’lik bir tabaka ile örtün.

3. Tohumları üzerine dağıtın.

4. Fidelerin üzerini streç film ile kapatın.

5. Her gün havalandırın ve nemlendirin.

6. Filizler çıktıktan sonra folyoyu çıkarın.

Yeniden dikim için sinyal, sürgünlerin dikenlerle kaplanmasıdır. Tohumları ekin, böylece bahar için zamanında filizlenirler.

Vejetatif çoğaltma yöntemi daha kolay ve daha verimlidir. Kök tomurcukları ile yavru oluşumu birçok türde yoğundur. İkincisini steril bir bıçakla ayırmak ve nemli toprağa yerleştirmek yeterlidir. Fidelerin çürümeye başlamasını önlemek için budama yerleri 3-4 gün kurumaya bırakılmalıdır. Tomurcuklarda kökler hazırlanan toprakta filizlenmeye başlar ve zamanla iyi gelişmiş bir kök sistemi oluşturur.

Çiçek açmaları nasıl sağlanır

Çiçek tomurcuğu büyümesini teşvik etmenin anahtarı, ışığın ne kadar süre açık kalacağıdır. Ancak tüm türlerin daha fazla gün ışığına ihtiyacı yoktur. Örneğin, Hatiora, Mammillaria ve Mammillaria kısaltılmıştır. Bu da hayatta kalma içgüdüsünü harekete geçirir: üreme için çiçek açma.

Buna ek olarak, kaktüsler aşırı koşullar yaratır: sulamayı azaltın, beslemeyi durdurun. Çiçek tomurcukları yerleştikten sonra, kaktüsün konumunu değiştirmemek önemlidir. Saksı değişimi veya sadece saksıyı çevirmek tomurcukların düşmesine neden olabilir.

Kaktüsler iddiasızdır. Düzenli bakım gerektirmeden iyi büyürler ve yazlık evlerin, ofislerin ve gezginlerin dairelerinin peyzajı için uygundurlar.

Kaynaklar:Günther Anderson “Evimizdeki kaktüsler”, Arlen Burenkov “Misafir olarak ve evde kaktüsler”;