Bahçede kapitone kiraz – dikim, yetiştirme, budama ve çoğaltma hakkında her şey

Yayılan Çin kirazı fidanı güzeldir, az yer kaplar ve lezzetli meyveler verir. Gerçek kirazların iklimlendirilemediği yerlerde, kenarları oluklu, tüylü yaprakları, sürgünleri ve meyveleri olan çeşitler iyi büyür ve her yıl meyve verir. Yabani meyvelerin hiçbir değeri yoktur – büyük çekirdekli meyveler, az etli, çok asitli. Türkiye’da hibrit yetiştiriciliği I. . Michurin. Bahçıvanlar büyük, lezzetli ve sağlıklı meyveleri olan iddiasız, dona dayanıklı çalılar aldı.

Çeşitlilik

Belirli bir bahçede ne tür bir çalıya ihtiyaç duyulduğunu anlamak için, keçeli kirazın hibrit çeşitlerinin kataloğunu inceleyebilirsiniz. İşte Eyalet Siciline dahil edilen en başarılı bitkilerin kısa özellikleri.

Çeşitlilik	Büyüme	Çilek kütlesi	Verim kg	Çiçeklenme, Mayıs’ın on yılı	Yaşam süresi, yıl, kararlı
Natalie	1,7-2,0	4	8-10	2	15-20 Coccomycosis, clasterosporiosis
Prenses	1,5’e kadar	3-3,5 bir dikişle	10	3 bol miktarda	15’e kadar, – 40 0
Alice	1,5	3,5 uzatılmış	8,5	2 son	15-18
Salud	1,6-1,7	3.5 kırmızı otlar	10’dan fazla	3 Bitiş bolca	15 4-5 yaşlarında çiçeklenme
Peri masalı	1,2	3,5 koyu bordo	10	3 nacha lo	18 clasterosporiosis
Damanka	1.5	4,0 Nimflerin nefes alan ağızları vardır	10	2-3	15
Bebek	1,8-2,0	3,5-4,0	10	2	18
Jubilee	1,6-1,9	3,5	8-9	3	18-20

Yorganlar kiraz ağaçları kısırdır. Ürün elde etmek için 2-3 çeşit aynı anda çiçek açacak şekilde ekilmelidir. Tek ekimde, Detskaya, Skazka, Vostorg, Smuglyanka hibritleri küçük bir verim verecektir. “Khabarovskaya” çeşidinden bir fide bulacak kadar şanslıysanız, kendi kendine verimlidir ve bu çok nadirdir.

Kışa en dayanıklı çeşitler Ogonyok, Yubileinaya, Alisa, Tzarevna ve Okeanskaya Virovskaya’dır. Vostorg, Mechta, Natali, Skazka çeşitleri clasterosporiosis ve coccomycosis’e karşı dayanıklıdır.

“Makunas çeşidi adını uzak doğulu bir bahçıvandan almıştır. Kirazlar boyut, renk ve tat bakımından Vladimirovska kirazına rakiptir.

Tüm keçeleşmiş kirazlar yendikten hemen sonra tüketilir ve işlenir. Depolama veya nakliye için uygun değillerdir – hassaslardır.

Keçe kiraz habitatı

Çözülme ve derin karın olmadığı kışların yaşandığı Uzak Doğu, Kazakistan ve Güney Sibirya’nın iklim koşulları biyolojik normlara uygundur; meyve verme istikrarlıdır. Urallar, kumlu kirazın iyi yetiştiği, keçeli kirazın ise düzenli olarak donduğu bir bölgedir. Özellikle sert kışlarda kökler donar.

Orta kuşakta bitki az ya da çok evcilleştirilmiştir. Çekirdeklerden yetiştirilen çeşitler iyi meyve üretir, yerel çeşitler. Ancak bu bile yardımcı olmuyor – çalıların ömrü sekiz yıl. Aşağıdaki çeşitler İstanbul banliyöleri için uygundur: Skazka, Detskaya, Yubileinaya, Beauty Far East ve Oceanic Virovskaya. Hepsi kışa dayanıklıdır, erken ve geç olgunlaşma tarihleri vardır.

Kuzeybatı’da, kışın çözülmelerin yaşandığı nemli iklimlerde, keçeleşmiş kiraz ağacı zor kök salar, zayıf meyve verir. Problemler arasında yumurtadan çıkma da vardır. Kışın toprak erimiş halde kalır ve gövde etrafında su birikir. Yaz aylarında mantar enfeksiyonları yüksek nem koşullarında gelişir. Burada süs nitelikleri için yetiştirilir – bol ve erken çiçeklenir. Skazka ve Detskaya en iyi hayatta kalanlardır, ancak uzun yaşamazlar – en fazla 7 yıl.

Melezleme ve çoğaltma

Ülkenin Avrupa kısmında Kanada kumlu (Bessey) ve keçeli kirazdan zonlu hibritler. Diğer türlerle, sadece çapraz tozlaşma ile değil, aşılama bile uyumsuzdur. Melezlemenin bir yolu, karmaşık çaprazlama yoluyla bir kiraz ağacı oluşturmak ve ardından keçeleşmiş bir ağaç üzerine aşılama yapmaktır. Uyumluluk bu şekilde sağlanır. Kiraz eriği ve Azat eriği (Ussurya-Çin) üzerinde aşılama uyumluluğu kullanın.

Çeşit özelliklerinin bir kısmı tohumla çoğaltma sırasında kaybolur. Tüm çeşit özelliklerini korumak için kesimler veya bir fide üzerine aşılama.

Yayılma yöntemleri

İyi gelişmiş bir yıllık sürgün, kesim için malzeme sağlar. Dallar bir budama makası ile 45°’lik bir açıyla kesilir

0 kurşun kalem kalınlığında, 10 santimetre uzunluğunda parçalar. Çeliklerin alt kısmındaki yaprakları çıkarın ve üst 4-5 kısmını bırakın. Alt kesimleri birkaç saat boyunca kök uyarıcı bir madde içeren bir çözeltiye daldırın. Dalları sterilize edilmiş kumlu turba alt tabakasına 75 derecelik bir açıyla gömün 0. Üstte mini bir sera oluşturun. Açıkta çimlenmeye bırakın, ancak gölgeleyin ve optimum toprak nemini koruyun. Kökler bir ay sonra ortaya çıkar. Fide bir yıl sonra kalıcı bir yere dikilir.

Quilts kirazı anaç sürgünler üretmez, ancak tohumlar düşen meyvelerden kendi kendine ekilerek kolayca çimlenir. Böyle bir fide doğrudan kalıcı bir yere nakledilebilir.

Çekirdekler toplanabilir, yıkanabilir ve sonbahara kadar temiz, nemli kumda saklanabilir. Dondan 2 hafta önce, alt tabaka ile doldurulmuş hazırlanmış bir meyve çukurunda bir delik açın, birkaç tohumu 4 cm derinliğe kadar ekin. İlkbaharda, fideler 4-5 yaprağa ulaştığında, en güçlü filizi bırakın.

Yatay takas yoluyla yayılma en kolay yoldur. Yıllık bir sürgün seçin, yere sabitleyin, temas noktasında yeni köklerin gelişmesi için suya daldırın. Kalıcı bir yere saklayın.

Bitkiyi hemen köklendirmek en iyisidir. Nakledilmeyi sevmez. Satın alınan fideler 3 yaşından büyük olmamalıdır. Çin kiraz ağacı erken çiçek açar ve hızlı çiçeklenir. İstisna: Hibrit Salut.

Keçeleştirilmiş kiraz ağacı dikmek için yer seçimi

Çalı kökleri yüzeyseldir ve eğimleri ve topografyayı iyi bir şekilde destekler. Keçeleştirilmiş kiraz ağaçlarını açık, güneşli bir yüksekliğe yerleştirin. Toprak hafif, verimli balçık veya asitliğe karşı nötr reaksiyon gösteren kumlu balçık olmalıdır. Asidik turbalıklar, ağır kil, kum yapılandırılır, çalı dikiminden bir buçuk yıl önce önceden kireçlenir.

Bir yer seçerken, bitkinin kuraklığa dayanıklı olduğunun ve sığ yeraltı suyuna tolerans göstermediğinin farkında olmak önemlidir. Yüzey kök sistemi taçtan daha geniş uzanır. Çalıların altını 10 cm’den fazla kazmayın.

İyi bir hasat için, farklı çeşitlerden yaklaşık 2 metre mesafeye 3 çalı dikilmelidir. Moniliosis, cladosporiosis, coccomycosis – diğer taş bitkilerinden yayılabilen karakteristik hastalıklar. Ağaçların bahçeye yerleştirilmesi planlanırken, uyumlulukları ve genel hastalıkları göz önünde bulundurulmalıdır

Dikim zamanı

Sonbahar dikiminin Eylül ayı sonundan önce, ilkbahar dikiminin ise sap başlangıcından önce yapılması gelenekseldir. Urallarda, Sibirya’da ve İstanbul yakınlarında, keçeleşmiş kiraz ağaçlarının fidelerini köklendirmek için en uygun zaman, özsu akışı başlamadan önceki ilkbahardır. Her zaman olduğu gibi, çukurları önceden hazırlayın; ilkbahar ekimi için sonbahardan, Eylül ekimi için en az 2 hafta öncesinden.

Pansuman, bir kova humus, 20-30 g potasyum sülfat ve 50-60 g süperfosfat eklenmiş verimli topraktan oluşur. her şeyi iyice karıştırın. Alt tabakayı çukurun yüksekliğinin 2/3’üne kadar dökün, bekletin.

Satın alınan fide, fidanlıkta olduğu gibi aynı seviyede dikilmelidir. Boynun konumunu perakendeciyle birlikte kontrol edin. KKD’li bir fide satın almak en iyisidir.

Tutarlılık:

1. Bitkiyi inceleyin, zarar görmüş kökleri çıkarın ve 15-20 cm uzunluğunda kesin.

2. Uyarıcı solüsyonda 12-24 saat bekletin, kil macununa batırın, biraz kurumasını bekleyin.

3. Toprağı karıştırın, gevşetin, macun oluşturmak için deliğe bol miktarda su dökün. Kökleri kalın bir lapa gibi toprağa batırın ve yerleştirin.

4. Boynun suya batmadığından emin olmak için kontrol ederek çukuru kalan toprakla doldurun.

5. Dikimin üstüne torf yığın.

Evde köklendirildikten sonra veya bir fidanlıktan satın alınan tüm çalılar şu şekilde dikilmelidir.

İlk 2 yıl yeni bitkilere gübre verilmemelidir. Düzenli olarak, ancak ölçülü bir şekilde su için. Bitki, tüylü yaprakları, sürgünleri ve meyvesinden de anlaşılacağı üzere kuraklığa dayanıklıdır.

Budama

Çalıların özelliği hızlı büyümeleridir. Köklenmeden sonraki ilk yıldan itibaren düzenli budama gereklidir. Ancak tüm meyve tomurcuklarının yıllık bir sürgün üzerinde olduğunu unutmayın. Budanarak meyvelerin bir kısmı çıkarılır. Öte yandan – olgunlaşma zamanında ne kadar çok meyve kalırsa, o kadar sığ olacaklardır. Çalılığı ve gelecekteki hasadı şekillendirirken bir denge kurulmalıdır. Kesinlikle, yetkin budama ve uygun bakım sayesinde, hızlı meyve veren çalı 18-20 yıla kadar yaşayabilir.

Budama türleri:

1. Oluşum – ilkbahar, sürgünlerin düzenli olarak kısalması ile iskelet dallarından hafif bir çalı oluşturur.

2. Sıhhi – her mevsimde sorunlu, kırık veya hastalıklı dalların çıkarılması gerekiyorsa.

3. Gençleştirme – 6-7 yaşından başlayarak 3 yaşın üzerindeki dalların taçtan kademeli olarak çıkarılması.

Ertesi yıl, dallar kalıcı bir konuma dikildikten sonra kısaltmaya başlayın. Yaz aylarında filizlenebilmesi için erken ilkbaharda 40 cm boyunda bir gövde bırakın. Ertesi yıl, tüm dalları üçte bir oranında geriye doğru kesin ve çalı meyve verene kadar bekleyin.

Sonraki yıllarda, en güçlü iskelet dallarını 10-15 cm mesafede ve bir çalıda 10 parçaya kadar bırakın.

Sürgünler kısaltılmalıdır. Eğer 50 cm’den daha fazla büyürlerse, tomurcuk üreteceklerdir. Çiçek bolluğu sağlamak için tek yıllık bitkiler ilkbaharda 40 cm budanmalıdır. Yaz aylarında en sert sürgünler de budanmalıdır.

Tüm kesimler, dalın dışa doğru büyümesi için bir dış tomurcuğa yapılmalıdır. Her zaman iç filizleri çıkarın. Güneş olmadan dal meyve vermez, çalıyı kalınlaştırır, monilyoza neden olur.

Bahçe aleti kolay tutulabilmeli, her zaman temiz ve iyi bilenmiş olmalıdır. Yaralar dezenfekte edilmeli ve bahçe tipi veya lateks bir deri ile örtülmelidir.

Keçeleşmiş kirazın döllenme ve tedavi özellikleri

Her çalı, yeşil kütlenin hızlı bir şekilde büyümesine neden olmayan ve kiraz ağaçlarının kışa dayanıklılığını artıran yıllık gübre almalıdır.

Çiçeklenme zamanında, tur başına yüzey gevşetme altında toprağa uygulanmalıdır:

1. 1,5 kova iyi humus serpin;

2. Potasyum nitrat – 50 g;

3. potasyum sülfat – 50 g;

4. Süperfosfat – 80 g.

Meyve verdikten sonra, Ağustos ayında, aynı miktarda gevşetme altında süperfosfat ve potasyum uygulayın, azotlu gübre hariç. Bitki çok fazla gübreye tolerans göstermez. Böceklere veya hastalıklara karşı püskürtmek istiyorsanız, 1 dalı bileşimle tedavi edin, sonuç için 10-12 gün bekleyin. Yaygın meyve ağaçları için dozaj hassas yaprakları yakar. Tüm fungisitler uygun değildir.

Sorunlar ve çözümler

Yanlış teknik, yanlış dikim yeri ve “tatsız” toprak, çalıları sökülmeye zorlayan çeşitli sonuçlara yol açar.

Kiraz ağacı gölgeye dikilirse, ıslak bir ovadaysa veya ağır killi topraktaysa çiçek açmayacaktır. Kışın soğuk havanın çözülmeye dönüşmesi halinde donarak ölebilir. Ağaç olgunlaştığında ve yeniden dikilemeyecek duruma geldiğinde, onu atmalısınız.

Çalı bolca çiçek açar, ancak çok az meyve verir ya da hiç vermez. Tamamen kendine verimli çeşitler yoktur, diğer çeşitlerin kız arkadaşlarını dikmeniz gerekir, ancak aynı çiçeklenme süresine sahip. Sadece boş çiçeklerin olduğu bir mevsim olsaydı – geriye doğru bir don olmuş, stigmalar donmuş ve yumurtalıklar başarısız olmuş olabilirdi. Bunu hemen anlayabilirsiniz – kalikste siyah bir nokta göreceksiniz. Don bekleyin, gece boyunca bir Loutrasil kozasında örtün, gün içinde tozlaşma için çıkarın.

Rot:

1. Çiçeklenmeden sonra solmuş yaprakları gözlemleyin – monilias yanıklığı. Tehlikeli bir hastalık mantar ilacı ile tedavi edilir, ancak sadece mantarla enfekte olmuş dallar çıkarıldıktan sonra.

2. Yapraklarda, yavaş yavaş büyüyen kırmızımsı kahverengi lekeler. Bu Xanthrosporiosis (kafada delik lekesi). Lekeler düşecek ve erken yapraklanmaya neden olacaktır.

3. Meyve üzerinde, gri çürüklük sporlarından oluşan gevşek pedler bulunur. Meyveyi hasat edin ve yok edin, dalı düzgünce kesin ve yakın.

4. Meyveler alışılmadık, bakla benzeri bir şekil almıştır – “erik cebi” hastalığı.

Zamansız önleme ile ilişkili tüm çürüme, mantar – bahçe hastalıklara ve zararlılara karşı bahar tedavisi aşamalarını geçmedi. İlkbahardan itibaren Topaz, Horus, Skor, Bordo bulamacı %3 ve bakır sülfat %3 hastalığı baskılar ve yaz boyunca gelişmesine izin vermez.

Delikli, kenarları kemirilmiş yapraklar – böcekler yumurta bırakır, tırtıllar bunlarla beslenir. Bitoxybacillin, Fitoverm, Lipidocide istila ile başa çıkmaya yardımcı olacaktır, meyveyi 3 gün içinde yiyebilirsiniz. İnsanlar için zararsız olan bakterisit preparatlar.

Yapraklar kıvrılır; genç sürgünlerde emici yaprak bitleri görülür. Yapraklar bir tüp şeklinde kıvrıldığında yaprak bitlerine artık ulaşılamaz. İstilanın başlangıcında, soğuk su jeti ile bile yıkanabilir. Karıncalar hayatta kalır, yaprak bitleri önemli ölçüde azalır.

Sonuç

Keçeli kiraz hibritleri, kış ısınması olmayan kuru karasal iklimlere adapte olmuştur. Çok az bakım gerektirirler. Kuzeybatı bölgesinde kış budaması, yağışlı ve ılık geçen kışın kaçınılmaz bir sonucudur. İstanbul bölgesinde ve Urallar’da hasat iyi yetiştirme tekniğine bağlıdır. Burada keçeleşmiş bir kiraz ağacının ömrü kısadır.