Erik: dikim ve bakım, budama ve aşılama, hastalıklar, zararlılar, çeşitlerin tanımı

Erik ağacı Pink ailesinin bir üyesidir. Bu cins çok sayıdadır ve çoğunlukla kuzey yarımkürede bulunan yaklaşık 250 türü vardır. Erik ağacı, kiraz ağaçları ile kiraz eriklerinin çaprazlanmasıyla oluşturulmuştur – doğal bir melez. Bugün, bir meyve mahsulü olarak, farklı bölgelerde yetiştirilmekte ve çeşitliliği dikkatle seçilmektedir. Yetiştiriciler ikincisini geliştirmek için yorulmadan çalışmaktadır. Her yıl farklı tarımsal iklim bölgeleri için kataloglarına yeni çeşitler ekliyorlar.

Popüler çeşitler

Dikimden önce uygun bir çeşit seçilmesi tavsiye edilir. Seçim, mahsulün amacına bağlıdır. Tatları, pazarlanabilirlikleri, raf ömürleri ve taşınabilirlikleri buna bağlıdır. Bölgede belirli hastalıkların epifitotları kaydedilmişse, belirli patojenlere dayanıklı çeşitlerin seçilmesi gerektiğine inanıyoruz.

“Anna Speth

Çeşitlilik, yaklaşık 4,5 m yüksekliğe sahip ağaçlarla temsil edilir. Gövde düz, pürüzsüz. Taç, güçlü dallar ve yan dallar tarafından oluşturulur. Erik ağacı meyve verme evresine gelişiminin 3.-5. yılında girer. Hasat, 45 gram ağırlığında büyük meyvelerle temsil edilir.

Avantajlar	Dezavantajlar
Verim – Ağaç başına 23 kg	Meyvenin sulu olması nedeniyle çatlamaya yatkındır
Donmaya karşı dayanıklı
Moniliasis ve kırmızı lekeye toleranslı
Hasar sonrası hızlı iyileşme

“Blufri”

Amerikalı yetiştiriciler tarafından iki “President” ve “Stanley” çeşidinin çaprazlanmasının sonucu. Orta büyüklükteki erik ağacı düzenli olarak çok fazla meyve verir. Yayılmış, ancak aşırı büyümemiş. Dallar yoğun bir şekilde büyüdüğünden, düzenli ve kuvvetli budama gereklidir.

4 yaşında büyük meyve vermeye başlar (her biri 60 g). Kendi kendine çoğalan bir çeşit değildir, ancak tozlayıcılara ihtiyaç duyar. Bize göre, “Stanley” ve “Amers” çeşitlerinin yan yana ekilmesi durumunda yüksek verim elde etmek mümkündür. Hastalıklara ve düşük sıcaklıklara karşı mükemmel direnç.

“Altın damla”

Büyük meyveli, kendine verimli çeşit. Tozlayıcılar ‘Anna Speth’, ‘Kirk’. Meyve verme Ağustos ayının ikinci on yılında gerçekleşir. Meyveler hafiftir ve yaklaşık 65 gram ağırlığındadır. Ağustos ayında hasat edilen ürünler doğru şekilde saklanırsa Kasım ayına kadar dayanır. Dona dayanıklılığı iyidir.

“Dev Erik

Amerikan Bitki Islahı Enstitüsü’nde yetiştirilen yüksek verimli ve kışa dayanıklı çeşit. Ağacın boyu 4 m yüksekliğindedir. Meyve verme aşaması ekimden 3 yıl sonra başlar. Kendiliğinden meyve veren çeşitler, tarım tekniklerine uygun olarak yetiştirilirse ağaç başına 40 kg’a kadar verim sağlar. Meyvelerin ağırlığı 45-60 gram arasındadır.

‘Kabardinskaya erken’

Dikimden sonra ilk meyve verme 4 yıl içinde gerçekleşir. Yetişme bölgesindeki hava durumuna bağlı olarak Nisan sonu veya Mayıs başında çiçek açar. Kendi kendine tozlaşma. Orta boy meyveler. Bir tanesinin ağırlığı 45g. Kabuğu ince ve eti suludur, bu da pürüzsüzlüğünü etkiler. Raf ömrü kısadır.

Dikim

Fideler hem kapalı hem de açık kök sistemleriyle satılmaktadır. İlk durumda, bole değerlendirilir. Çatallanma olmaksızın eşit olmalıdır. Kökler görülebiliyorsa, onları inceleyin. Herhangi bir hastalık belirtisi olmamalı, kuru kısımları. Bize göre, yıllık fide dikmeye değer.

Asitli topraklar hariç her türlü toprak erik ağaçları için uygundur. Yer iyi aydınlatılmış, rüzgar almayan ve 1,5 m derinliğinde bir yeraltı suyu tablasına sahip olmalıdır. Sahayı ve dikim çukurunu önceden hazırlamaya başlayın – fideleri dikme işinden 2 hafta önce. Alan, küreğin süngüsüne kadar sürülür. Toprak asidik ise dolomit unu eklenmelidir. Uygulama oranı 1 kg/m’dir

2.

Dikim iki dönemde yapılmalıdır: ilkbahar ve sonbahar. Bölgede yaz mevsimi kısa ve soğuk hava çabuk geliyorsa, sonbaharda dikilen fidelerin dondan zarar görme riski yüksek olduğu için ilkbahar tercih edilir. Optimum zamanlama: tomurcuklar açılmadan önce, özsu akmaya başlamadan önce. Kışları ılıman geçen sıcak bölgelerde Eylül ayı tercih edilir.

Bilginiz için!Sonbaharda optimum tarihler çoktan geçmişse, fideleri arsaya gömmek ve ilkbahara kadar üzerlerini fındıkla örtmek daha iyidir.

Sonbahar

Arsa hazırlandığında, dikim yerinin düzenlenmesine devam edin. 60 cm derinliğinde ve yaklaşık 70 cm çapında bir çukur kazın. Bahçe toprağının en üstteki verimli katmanı ayrı bir yerde saklanır. Genç fideleri desteklemek için deliğe bir çivi yerleştirilir. Yaklaşık uzunluk – 1,2 m. Zemin seviyesinden en az yarım metre yükselecek şekilde hesaplayın. Gerekirse (sahanın su basması ihtimali varsa) kırık tuğlalardan bir drenaj tabakası yapın. Biriktirilmiş toprak ve malçtan 1:1 oranında bir besin substratı hazırlayın. Tümsek yapmak için tabana dökün.

Tarihler geldiğinde ekime devam edin.Adım adım talimatlar:

1. Fideyi bir tümseğin üzerine yerleştirin.

2. Bir kap içindeyse dikkatlice aktarılır. Açıkta kalan kökler bükülme olmayacak şekilde düzleştirilir.

3. Çukuru besleyici toprak karışımıyla yavaş yavaş doldurun, köklerin etrafında boşluk kalmaması için periyodik olarak sıkıştırın. Dikim çukuru doldurulduktan sonra kök boğazı yerden 3 cm yukarıda olmalıdır.

4. Ağacı sulayın. Uygulama oranı bitki başına 20 litredir.

5. Zemin oturduktan, toprak suyu emdikten ve kökler toprakla aynı hizaya geldikten sonra, direklerin etrafındaki alan bir malç tabakası ile kaplanmalıdır. Torf kullanın.

İlkbahar ekimi

İlkbahardaki dikim çalışmaları sonbahardakinden çok farklı değildir. Özelliği, besin substratının hazırlanmasında yatmaktadır. Organik gübrelerin yanı sıra bahçe toprağına azotlu gübreler de eklenir.Toprak karışımını aşağıdaki gibi hazırlayın:

1. Çıkarılan üst toprağı humus ile 1:1 oranında karıştırın.

2. 100 g nitroamonyum fosfat ve 350 g odun külü ekleyin.

3. Her şey iyice karıştırılır.

Tozlayıcıları yan yana dikerken, bitkiler arasında bir mesafe bırakın. Taçların birbirine değmemesi ve bitkilerin birbirini engellememesi için 3 ila 4 metrelik bir mesafe yeterlidir.

Bakım

Yönetmeliklere göre ekim yapmak bol ürün elde edilmesini garanti etmez. Dikilen eriğin bakımı yapılmalıdır – beslenme, sulama, taç budama. Yoğun hastalık gelişimi ve haşere istilasından kaçınılmalıdır.

Sulama

Yetişkin bir ağaç sulanırken, yaşına ve vejetasyon dönemine bağlı olarak 10 kova dolusu su harcanırken, genç bir ağaç için 4-6 kova dolusu su harcanır. Drenajı, 40 cm kalınlığındaki toprak tabakası suya doyacak şekilde nemlendirin. Su uygulama miktarı yağış yoğunluğuna bağlıdır. Kural olarak 3 ila 5 sulama aralığı yeterlidir. Hava soğumadan önce, topraktan nem çekebilmesi için ağacı sulayın. İkincisi kökleri buzlanmaya karşı koruyacaktır.

Toprak işleme

Yoğun yağış veya sulamadan sonra, köklere iyi hava erişimi sağlamak için kütükteki toprağı gevşetin. Aynı zamanda, enfeksiyona veya zararlılara neden olabilecek yabani otları da temizleyin. Nemin hızlı buharlaşmasını önlemek için, gövdenin etrafındaki zeminin malçlama malzemesi ile kaplanmasını öneriyoruz.

Gübreleme

Erik ağaçlarının daha sık gübrelenmesine gerek yoktur. Ürünün büyüme yoğunluğuna bağlı olarak 2-3 yıllık aralıklarla uygulanır. Azot kompleksleri ilkbaharda kullanılmalıdır. Daha sonra yaprak besini kaldırılır, çünkü sürgünleri tomurcuklanma ve meyve vermeye zarar verecek şekilde uyarır. Yaz aylarında, sadece verimi artırmakla kalmayıp aynı zamanda bitkinin bağışıklığını da geliştiren fosfor ve potasyum eklemeye değer.

Budama

Düzgün bir taç elde etmek için tacın şekillendirilmesi gerekir. Prosedür 2. yıl gibi erken bir dönemde gerçekleştirilmelidir. Önümüzdeki 4 yıl boyunca güçlü özsuyu akışı başlamadan önce ilkbaharda seyreltme budaması. Çoğu zaman, taç inceltilmiş bir katman olarak oluşturulur:

1. Birinci ve ikinci yılda, iskele dallarının en alt katmanını oluştururlar.45° açı ile 45-50 cm boyunda 5-7 güçlü sürgün bırakın. Uzunluklarının üçte biri kadar kesilirler. Geri kalanı ise kütük bırakılmadan kesilir. Merkez pivotun yüksekliği 1,5-1,8 m arasında tutulmuştur.

2. Üçüncü yılda, sürgünleri 60 cm uzunluğun ¼’ü kadar kısaltın.İkinci dereceden dallardan bir sonraki katmanın oluşturulması. İskelet dallarından 30 cm uzakta olmalıdırlar. Merkezi iletken en üst katmandan 30-40 cm yukarıda ise budama doğrudur.

3. Bir sonraki budamadan sonraki dördüncü yılda, tüm dallar iskelet dalın altı tomurcuk altında olmalıdır. Dalı 2,5 metre yüksekliğe ulaşana kadar düzenli olarak kesin.

Taç kesildikten sonra budayın. Budama tüm kuru, travmatize ve kalınlaşmış sürgünleri ortadan kaldırır. Zamanlama – ilkbahar ve sonbahar.

Kış hazırlığı

Olgun örnekler barınak gerektirmez. Kış aylarında az kar varsa, anacın kalın bir humus tabakası ile malçlanması yeterlidir. Genç bitkileri dondan ve kış rüzgarlarından korumak için dalların üzerini çuvalla örtmek daha iyidir.

Haşereler ve hastalıklar

Erik, patojenlerin istilasına ve yetiştirme tekniğinin ihlal edilmesi durumunda zararlıların istilasına karşı hassastır. Mahsul hastalıkları kök kanseri gibi mantar ve bakteri hastalıklarını içerir. İkinci hastalıklar tedavi edilemez. Ancak mantar ilaçları ile mantarı öldürmek mümkündür. Böcek öldürücüler böcekleri önlemeye yardımcı olacaktır. Pestisitler zehirli olduğundan, sadece talimatlara uygun olarak kullanılmalıdır.

Erik hastalıkları ve zararlıları

Hastalık	Haşereler
Clusterosporiosis	Elma sivilce kabuğu
Moniliosis	Erik polen yaprak bitleri
Shommode	Elma ve erik güvesi
Pas	Alıç hastalığı
Meyve çürüklüğü	Kiraz güvesi
Kokomikoz	Kiraz Mukus Testere Sineği
Kök kanseri	Halkalı ipekböceği

Yayılma yöntemleri

Erik ağaçları fidelerle çoğaltılabilir, ancak bu yöntem çok verimli değildir. Ürün bahçede vejetatif yollarla yetiştirilebilir. Ayrıca, çeşit özellikleri elde etmek için aşağıdaki ipekböceği türleri aşılanabilir.

Kök filizleri

Özellikle erik ağaçları sezon boyunca düzinelerce filiz verdiği için bunu yapmanın kolay bir yolu.Prosedür aşağıdaki şekilde gerçekleştirilir:

1. Ağacın kendisinden yeterince uzakta olan iyi gelişmiş bir anaç seçin.

2. Kökü kazın ve keskin bir kürekle sürgünden 20 cm mesafeden kesin.

3. Filiz topraktan çıkarılmalıdır.

4. Kesilen bölgeye bir bahçe verniği uygulayın.

5. Kalıcı bir yere dikim.

aşılama

Bu çoğaltma yöntemi bir filiz ve bir filiz gerektirir. Bir kök filizi, kalıcı bir yere dikildikten sonra ilk aşı olarak kullanılabilir.İşlem sırası:

1. Özsu akışını artırmak için filizi sulayın. Bu, kabuğun ahşaptan ayrılmasını kolaylaştırır.

2. Kök sürtünmesi.

3. Anaçta, kök boğazından yukarı doğru 4 cm kesilmelidir.

4. Kabukta T şeklinde bir kesik açmak için bir kabuk bıçağı kullanın, ağacın üst kenarını geriye doğru bükün ve fideyi çıkarın.

5. Topuklu bir tomurcuk (uzunluk – 3 cm) filizden kesilir.

6. Topuk, ahşaptan ahşaba T şeklinde bir çentiğe yerleştirilir.

7. Filiz, tomurcuğun açıkta kalması için plastik sargı veya plastik ile sarılmalıdır.

Erik – her yıl bol miktarda meyve üretebilen meyve mahsulü. Önemli olan doğru çeşidi seçmek, dikim şartlarına uymak ve bakım önerilerini ihmal etmemektir.

Kaynaklar:Vitaly Krivoruchko, Yuri Gorbunov – “Erik ve kiraz eriği. Çeşitler, dikim ve bakım”, B. . Korneev – “Plum”.