Ortak bir zemin bulmak için çocuğunuzla nasıl konuşmalısınız?

Farklı gelişim aşamalarında, çocukların kişilerarası iletişim yolları ve doğası dönüşüme uğrar. Bebeğinizin annesiyle iletişim kurabilmesi için onun sarılma ve öpme gibi fiziksel yakınlığını hissetmesi önemlidir. Gençler, desteklerine ve anlayışlarına çok ihtiyaç duymalarına rağmen ebeveynleriyle diyalog kurmaktan kaçınırlar. Bu nedenle anneler ve babalar, ortak bir dil bulmak için çocuklarıyla nasıl konuşacakları sorusuyla sık sık karşı karşıya kalırlar? Genç öğrencilerle iletişim kurmayı daha yeni öğrenmiş gibi görünebilirler. Bu zamana kadar zaten ergenlik çağına girmiştir. Büyümenin dinamiklerini takip etmek zordur, bu nedenle her yaştan çocukla ortak bir dil bulmanın temellerini öğrenmek, ancak her dönemin yaş özelliklerini gözden kaçırmamak önemlidir. Bu makale, bu ve ebeveyn-çocuk ilişkilerine dair diğer konuları ele almaktadır.

Ebeveyn-çocuk ilişkisindeki sorunlu noktalar

Çocuklarla tartışıldığında genellikle çatışmaya yol açan bazı çatışma alanları vardır. Bu tür hatalar aşırı eleştiri, kişinin kendi değer ve tutumlarını empoze etme girişimleri ile ilişkilidir. Onların daha zeki ve güçlü olmalarına yardımcı olduğumuzu düşünüyoruz, ancak gerçekte ilişkilere zarar veriyor ve anlama anlarını geciktiriyoruz. Bu sorunlu alanlar nelerdir?

1. Arkadaş seçimi. Ebeveynler genellikle çocuğun etkileşimde bulunduğu kişileri eleştirir. Şikayetler farklı bakış açılarından ortaya çıkar: bir arkadaşın öğrenme güçlükleri, zor bir karakter, işlevsiz bir aile, kötü alışkanlıklar vb.. Bu konunun bir diyalogda gündeme getirilmesi çocukta çelişkili duygular fırtınasını tetikler, çünkü çevresini seçmek onun hakları arasındadır.

2. İlgi alanları ve tercihler.Anneler ve babalar çocuklarının günlük hayatta faydalı olacak faaliyetlerde bulunmalarını, yeni beceriler öğrenmelerini ve yaşam becerileri edinmelerini isterler. Çocuklar bu ideal imajlardan saptıklarında, ebeveynler onların bakış açılarındaki hataları göstermeye çalışırlar. Bu da eleştirildiğinde acı verici tepkilere yol açan bir başka konudur.

3. Refah ve rutinler.Her ebeveyn, çocuklarının günlük rutinleri ve ev işleriyle nasıl başa çıkacağı sorunuyla karşı karşıyadır. Çoğu zaman, bu mesajı çocuklarına iletmeye çalıştıklarında, kayıtsız sırıtışlarla ya da kaba sözlerle karşılaşırlar.

4. Motivasyon ve disiplinle ilgili sorular.Okulda uyumayan, tüm derslere seve seve katılan, ev ödevleri ve ders dışı etkinlikler konusunda istekli olan ideal çocuklar vardır. Adil olmak adına, bu tür örnek öğrencilerin çok az olduğunu belirtmek gerekir. Notlarınız, motivasyonunuz, disiplininiz hakkında konuşmak ve ders vermek anlaşmazlıklara ve çekişmelere yol açar.

5. Ebeveynlerle ilişki.Çocuk-ebeveyn ilişkilerinde dikkatsizlik, kabalık, ilgisizlik eski nesil için rahatsız edici. Nedeni anlamak ve çocuklara rehberlik etmek için farklı yollar denerler. Bu nedenle tartışmalar ve daha fazla mesafe.

6. Kuşaklar arası bağ.“Ve bu günlerde…”. Aydınlatıcı açıklamalarınızın şu cümleyle başladığı oluyor mu hiç?? Bize öyle geliyor ki, biz çocukken şimdiki nesilden daha sorumluluk sahibi, yetişkinlere karşı daha saygılı, daha itaatkâr ve daha kibardık. Bu, farklı kuşaklardan insanlar arasındaki zihinsel uçurumu tanımlar.

Çocuğunuzla sürtüşmeye neden olan konulardan her zaman kaçınılmamalıdır. Ancak bilgi verme şeklinizi ve tutumunuzu değiştirebilirsiniz. Çocuğunuzla nasıl ortak bir zemin bulacağınız konusunda daha fazla bilgi edineceksiniz.

Çocuğunuzla nasıl ortak bir dil bulabilirsiniz?

İşte çocuğunuzla ortak bir zemin bulmanıza yardımcı olacak her yaş aralığı için öneriler. Etkili olmalarının önemli bir kuralı, durumu diyalogla ve tabii ki samimiyetinizle eşleştirmektir.

Eleştirileri olumlu noktalarla yumuşatın

Çocuğunuzun neyi yanlış yaptığını, neden yapmaması gerektiğini ve doğru yolu öğretmeyi ne sıklıkla istediğinizi.Çocuğunuz sert ve doğrudan eleştiriye şu şekilde tepki verir

1. Sana yaklaşıyor mu?. İyi niyetle söyleseniz bile eleştiri olumsuz olarak algılanır. Yorumlarınız onların kendilerini savunmak istemelerine neden olabilir. Psikolojik savunma mekanizmalarından biri soyutlamadır. Tekrar eleştirilmemek için size açılmaktan vazgeçerler.

2. Kaba, hoyrat olmak. Bu da savunmaya yönelik bir tepkidir. Siz daha da atomize olmuş durumdasınız, o da öyle. Birkaç çapraz söz alışverişi ve zaten kavga ediyorsunuz.

3. Onu sevmediğini hissediyor. Çocuklar, yalnızca olumlu şeylere dayanan ortak bir sevgi anlayışına sahiptir. Onun olumsuz özelliklerine dikkat çektiğinizde, bu sizin tarafınızdan duygusal bir reddedilme olarak algılanır.

Ne yapmalı? Hataları olumlu bir şekilde belirtmeyi öğrenin. Örneğin, bebeğinizin odasından gelen yüksek sesli müzikten iğreniyorsunuz. Ondan sadece müziği kapatmasını isteyebilirsiniz. Kompozisyonun ne olduğunu sorabilirsiniz? Mükemmel bir müzik zevki olduğunu belirtmek ve ondan kulaklık takmasını istemek, çünkü müzik işinize konsantre olmanızı zorlaştırır. Konuşmanın konusu aynı, ancak sonuç çok farklı.

Çocuğunuza bir seçenek sunun

Baskıcı bir talep her yaştan çocuğun kızgınlığına neden olur. Protestolar ortaya çıkıyor – talimatlarınızdan kasıtlı olarak geri adım atılıyor. Ve sorunu sert önlemlere başvurmadan çözmek mümkündür. Sadece sizin için en uygun olanları seçmeye değer. Örneğin, mağazada kızınız pahalı bir bluz istiyor. Uygun fiyatlı değil, ancak birkaç uygun fiyatlı seçenek seçebilir ve bir seçenek sunabilirsiniz. Ya da bebek çorba içmeyi sevmiyor. Ancak ne tür bir öğle yemeği istediğini önerebilirsiniz – köfteli çorba veya erişte. Seçim yapabilmek iletişimi kolaylaştırır ve ilişkide sadakati artırır.

Özel hayatına saygı gösterin

Bir çocuğun hareket özgürlüğüne saygı duymak, bir ilişkide uyum ve anlayışı bulmanın yoludur. Çoğu zaman çocuklarımızın yaptığı basit şeylerin bizim ihtiyaçlarımıza eşit olmadığını düşünürüz. Örneğin, oğlunuz bir kitap okuyor ve torununu görmek için büyükannesine Skype ile bağlanmanız gerekiyor. Kaba bir şekilde onun kişisel alanını işgal ediyor ve işinizi dağıtmak için o anda yaptığı şeye bir son vermesini talep ediyorsunuz. Çocuğunuz sizin bu düşüncesiz girişiminiz karşısında kendini rahat hissedebilir, ancak olumsuz tepki de verebilir. Bir ilişkide gereksiz sürtüşmelerden kaçınmak için, çocuğun mahremiyetine saygı göstermeye ve sınırlarını sağlam tutmaya çalışın. Göstereceğiniz saygı, çocuğunuzun kendisine değer vermeyi öğrenmesine ve başkalarının kaba müdahalelerinden korunmasına da yardımcı olacaktır.

Çocuğunuzun yaratıcı düşünmesine izin verin

Bazen çocukların düşünme biçimi bir yetişkininkinden çok farklıdır – biz değişmez kuralları kabul ederiz, ancak çocuklar bunları dönüştürme ve değiştirme yeteneğine sahiptir. Ebeveynler bu eylemlere nasıl tepki veriyor?? Doğru, onaylamayarak. Çocuğunuzun ev işlerinden okul görevlerine kadar her konuda yaratıcı, hayal gücü yüksek ve yaratıcı olmasına izin verin. Sorunu çözmek için alternatif yollar denemesine izin verin. Örneğin, okulda onlara stereometri konusunda bir alıştırma verilmiştir. Siz bunu yapmanın bir yolunu görüyorsunuz, ama çocuğun başka bir fikri var. Daha zor veya daha kolay bir şekilde. Seçiminiz konusunda ısrarcı olmayın – ona kutunun dışında düşündüğünü gösterme fırsatı verin. Bu sadece geometri ile ilgili değil.

Kendi fikrinizi empoze etmeyin

Eşyaları düzgün ve güzel bir şekilde düzenlemek için uzun uğraşlar verdikten sonra, siz devreye giriyor ve meseleyi kendi ellerinize alıyorsunuz. Bu şekilde kendi fikrinizi empoze etmiş ve inisiyatifi çocuğun elinden almış olursunuz. Daha kolay ve hızlı olacağını ve çocuğunuza yardımcı olacağınızı düşünüyorsunuz. Ancak gerçekte öyle değil: bu eylem, davetsiz yardım dayatma ve hatta rencide etme girişimi olarak algılanıyor. Çocuğunuzun kendi başına arzu edilen bir sonuca ulaşması önemlidir. Zorluklar yaşar ve sizden yardım veya tavsiye isterse, harekete geçebilirsiniz. Çocuğunuzun bağımsız olma hakkına saygı duymak, ortak bir zemin ve anlayış bulmanıza yardımcı olacaktır. Ayrıca, paha biçilmez bir deneyim kazanmanın en iyi yolu çok sayıda hata yapmak ve ardından kendiniz bir çözüm bulmaktır.

Çocuğunuzun fikirlerinin sizin için önemli olduğunu ona gösterin

Dinlenmek ve bir konuda fikir beyan etmenizin istenmesi önemli ve değerli olduğunuzu bilmenizi sağlar. Çocuklarda da durum aynıdır: Ebeveynlerin sadece karar vermekle yetinmeyip onlara danışmaları hoşlarına gider. Bu özellikle doğrudan çocukla ilgili konularda geçerlidir. Diyelim ki bir çocuğun yatak odasını yeniden dekore ediyorsunuz. Çocuğunuzu eviniz için stil seçimlerine karar vermeye davet edin. Birincisi, tadilattan sonra evde kendini rahat hissedecek. İkinci olarak, kendi görüşünün sizin nezdinizde bir ağırlığı olduğunu belirtecektir. Bir çözüm bulmak için çocukla birlikte çalışabilirsiniz, bu da onlara bir yetişkin olarak kendi yargılarına güvenmeyi öğretir.

Zor durumlarda onu cesaretlendirin

Bir çocuk duygusal olarak zor bir dönemden geçerken, kendisine yöneltilen eleştirilere en az ihtiyaç duyan kişidir. Bir destek direği, sorun yaşadığında gidebileceği güvenli bir sığınak olun.Ayarlayıniletişim süreciböylece:

1. Nasıl hissettiğini gördü. Duygularınız ilişki kurmanıza yardımcı olacak güçlü bir araçtır. Çocuk size bir arkadaşıyla ilgili bir sorun için geldiyse, üzgün olduğunuzu ve onu önemsediğinizi gösterin.

2. Duygularını anladığınızı bildiğinden emin olun. Onun duygusal durumunu yakaladığınızı yansıtmak önemlidir. Bu aşağıdaki şekilde ifade edilebilir “Tartışmadan dolayı çok üzgün olduğunuzu görebiliyorum”, “Nasıl hissettiğinizi anlıyorum” vb..

3. Sohbeti olumlu tutun. Çocuğunuzun her zaman zorluklar olduğunu ve bazen bunlardan kaçınılamayacağını anlamasını sağlayın. Acıya neden olmamaları için onlara karşı tutumunuzu değiştirebilirsiniz. Sonuçta, her türlü zorluk geçicidir ve eylemlerimiz bunu çözebilir.

4. Çocuğunuzun bakış açısı duyulur ve anlaşılır. Sözünü kesmeyin, ancak duyguları hakkında konuşmaya hazır olduğunda dikkatle dinleyin. Zihninizi olaylardan uzaklaştırın ve deneyimi dinleyin. Bazen duygularınız hakkında konuşmak, onların gitmesine izin vermek için yeterlidir.

5. Tartışmadan sonra aklı başına gelmiş olabilir. Her türlü zor diyalog sakinliğe dönüşle sona ermelidir. Konuşmanın ardından onu çaya götürmeyi, yürüyüşe çıkmayı ya da birlikte film izlemeyi teklif edin. Bu, dikkatinizi dağıtmanıza ve deneyimden sonra kendinizi rahat hissetmenize yardımcı olacaktır.

Mizahı unutmayın

Uygun bir şaka gergin bir durumu yatıştırabilir. Diyaloğun tıkandığını ve kimsenin bir uzlaşma yolu bulamadığını hissettiğinizde, konuşmayı ileriye taşıyabilecek şey mizahtır. Şakalar özellikle küçük çocuklar ve genç öğrencilerle iyi sonuç verir. Örneğin, yürümeye başlayan çocuğunuz brokoli yemiyor. Ürkütücü yeşil lahana çiçekleri evrensel bir dehşetle karşılanır. Brokolinin çocuğun ağzına girmeye çalıştığı mizahi bir durumu canlandırın ve komik bir sesle komik yorumlar yapın. Çok az çocuk bu numaraya karşı koyabilir. Mizahın ne zaman uygun olduğunu ve ne zaman bir anlayışa ulaşmak için başka yollar denemek gerektiğini bilmek önemlidir.

Diğer çocuklarla karşılaştırma yapmaktan kaçının

Hiçbir şey bir çocuğun özgüvenini, onu başkalarıyla olumsuz bir şekilde kıyaslamak kadar zedeleyemez. Ebeveynler, çocuklarını yeni başarılara teşvik etmek ve motivasyonlarını güçlendirmeye yardımcı olmak için genellikle bu yönteme başvururlar. Örneğin, komşunuzun oğlunu iyi davranışları, annesine yardım etmesi ve iyi notlar alması nedeniyle övüyorsunuz. “Senin gibi değil” ya da “senden farklı” diyebilirsiniz. Bu kelimelerin yarattığı endişe, çocuk-ebeveyn ilişkisinde her türlü güven ve karşılıklı anlayışı yok edebilir. Tek bir karşılaştırma ölçeği olmalı – kendisi. Diyelim ki son sınavından “C” aldı. Bir sonrakinde de iyi bir not aldı. Önemli olan, iyi iş çıkardığı, çok çalıştığı ve başarılı olduğu için onu kutlamaktır. Herkes A almış olsa bile, o kendine doğru bir ilerleme kaydetmiştir. Gelecekte, onay ya da onaylanmama için etrafına bakmaması ona yardımcı olacaktır. Kendi başarı oranını kendisi belirleyecek.

Sonuç

Çocuğunuzla ortak bir dil bulmak çok zor olabilir. Çocuk-ebeveyn ilişkisinin esenliği iyi bir iletişim sürecine bağlıdır. Çocuklar, iletişim becerileri ve dünya görüşleri henüz oluşmadığı için etkileşim tarzlarını analiz etmek ve düzeltmek için tam teşekküllü bir fırsata sahip değildir. Ancak bizler, sevgi dolu ve şefkatli yetişkinler olarak, iletişim kurma biçimimizi güçlendirebilir ve geliştirebiliriz. İyi niyetimiz ve sabrımız, çocuklarla güven ve anlayışı korumaya ve yeniden inşa etmeye yardımcı olacaktır.