Ebeveynler gençlerin isyanından nasıl kurtulur?

Yeni yürümeye başlayan bir çocuğun ilk adımları, çizimleri, okuldaki işaretleri sevgi dolu ebeveynler tarafından canlı bir şekilde hatırlanır. Her yaş evresinde çocuğun kişiliğinde farklı değişiklikler ve niteliksel dönüşümler olur. Ergenlik dönemindeki bu başlıca suçlular isyan, başkaldırı, yetişkin eğitmenler ve akıl hocaları ile yaşanan çatışmalardır. Anneler ve babalar çocuklarının hayatındaki bu dönemle nasıl başa çıkacaklarını bilemedikleri için zorlanırlar. İnanın bana, gençler için de kolay değil, çünkü hayatlarındaki her şey değişiyor – bedenlerini nasıl hissettiklerinden akranlarıyla ilişkilerine kadar. Ebeveyn bilgeliği ve sınırsız sevgi, ebeveyn-çocuk ilişkisinin dönüşümü için temel oluşturur. Bu makalede, ergenlik döneminin özelliklerinden bahsedecek ve çocuğunuzun bu dönemi atlatmasına ve sizinle sıcak, güvene dayalı bir bağ kurmasına yardımcı olmanın yollarını inceleyeceğiz.

Ergenlik döneminin temel özellikleri

Ergenlik krizinin süresi ortalama 4-5 yıldır. Yani sizi çocuğunuzla uyumlu bir ilişkiye geri götürecek olan birkaç aylık bir isyan değil. Bu uzun ve karmaşık bir süreçtir ve farklı mikro aşamalara ayrılır. Büyümeye ve olgunlaşmaya devam etmelerini sağlayan dönüşümlerden geçerler. Bir gencin neler yaşadığını anlamak için krizin temel özelliklerine aşina olmak önemlidir:

1. Artan yetişkinlik duygusu.Çocuk büyüdüğünün ve değiştiğinin farkındadır, dolayısıyla bir yetişkin duruşu benimseme dürtüsü vardır. Yetişkinlerden farklı davranış kalıpları dener. Bunlar olumlu (sorumluluk, bağımsızlık, ebeveynlerle eşit düzeyde işbirliği) veya olumsuz (küfür, sigara, alkol) olabilir. Davranışının niteliği ne olursa olsun, sergilediği davranışın amacı olgunluğunun ve bağımsızlığının tanınmasını sağlamaktır. Gençler ayrıca ebeveynlerinin kendileriyle eşit düzeyde etkileşim kurmasını dört gözle beklemektedir. Ancak anneler ve babalar genellikle bu gerçeği kabul etmekte zorlanır ve tutumlarını değiştirmezler. İsyana neden olur, adaletsizlik duygularını şiddetlendirir. Dolayısıyla çatışmalar, güven ve samimiyet kaybı.

2. İlgi alanlarının dönüşümü. Önceden çocuğun öğrenme faaliyetleri iyi notlara ve başkalarının onayına odaklanırken, artık bilişsel ve pratik ilgiler her şeyden önemlidir. Öğrenme artık başarı için bir araç değildir ve çocuğun yetenekleri ve istekleri ile ilgili dar tanımlı tercihler ortaya çıkmaktadır. Bu bir tür kendini gerçekleştirme, kendini ifade etme ve dünyadaki yerini bulma arayışıdır. Öğretmenler ve ebeveynler yeni bir zorlukla karşı karşıyadır – eskileri etkinliğini yitirirken yeni bir yolla öğrenme motivasyonu yaratmak.

3. Karakter oluşturma. Kararlılık, sağlamlık ve azim gibi kişisel nitelikler daha güçlüdür. Görünüşe göre çocuk artık büyümüştür. Sorun, duygusal alanın hala istikrarsız olması. Ve karakterin bu sert nitelikleri, ruh hali değişimleri, düzensiz hisler, duygular, tercihler üzerine bindirilir. Artık kendilerini anlamıyorlar ve sonuç olarak ebeveynlerin eleştirilerine karşı son derece hassaslar.

4. Motivasyon değişiyor.Çocuğunuz artık kendini ifade etmenin yollarını arıyor. Motivasyonları, bu ihtiyacı karşılayan bir faaliyet bulmaya dayanır. İlgi alanlarının sık sık değişmesi, görünüşte değişiklik arzusu – sadece kendinizi bulmanın bir yolu. Gelecekle ilgili düşünceler de ortaya çıkar: hangi mesleğin seçileceği, nerede yaşanacağı vb..

5. İç gözlem için bir dürtü geliştirirler.Mutlu ve neşeli çocuğunuz içine kapanık, üzgün bir ergen olduğunda, endişelenmekten hasta olursunuz. Ancak bu değişiklikler kendinizi anlamaya çalışmanızdan, duygularınızın birçok yönünü ve sorununu analiz etmenizden kaynaklanır. Uzmanlar gençlerin özeleştiri düzeyinin arttığını söylüyor. Kendilerini başkalarıyla kıyaslar, kendi kişilik özelliklerini bulmaya çalışırlar.

6. Etkileşim alanının odağı değişir. Akranlarla iletişim yeni bir yön alıyor. Artık onlarla güçlü, güvene dayalı ilişkiler kuruluyor ve ebeveynleriyle iletişim arka planda kalıyor. Bu, gencin anne ve babasının anlayışına, desteğine ve sevgisine ihtiyaç duymadığı anlamına gelmez. Etkileşimde odak noktasının değişmesi çocuğun olgunlaştığını gösterir.

7. Ciddi fizyolojik değişiklikler meydana gelir.Hormonal değişim dış görünüşte ve içsel duygularda değişime katkıda bulunur. Kızlar kız olur, erkekler erkeksi bir beden geliştirmenin zorluğuyla yüzleşir. Bu dönüşümlerin olumsuz belirtileri – ağız kokusu, terleme, saç görünümü – çocuklar için çok utanç vericidir.

Gördüğünüz gibi, gençler için bu zor dönemden geçmek hiç de kolay değil. Ancak çocuğun büyümesine, olgun ve bilinçli bir dünya görüşü oluşturmasına ve kendini anlamasına olanak tanır. Ebeveynlerin görevi, kriz zamanlarında bir arkadaş, bir destek ve bir dayanak olmaktır.

Bu dönemde ebeveynlerle ilişkiler neden bozulur?

Bir ilişkinin her zaman en az iki tarafı vardır. Ayrıca, ebeveynler ve çocuklar birbirlerine doğru gitmelidir. Gençler, duygularına ve sorumluluklarına hitap etmeye çalıştığınızda en uç noktadadırlar. Ergenlik yıllarında anne ve baba ile ilişkilerin bozulmasının ana nedenlerine bakalım:

1. Ebeveynler açıklık talep ediyor.Daha önceki zamanlarda çocuklar duygularını, düşüncelerini ve endişelerini paylaşırken, şimdi yakınlık arıyorlar. Ancak anne ve babalar endişelenir ve çocuklarının açılmasını sağlamaya çalışırlar. Israrcılık sinirlenmeye neden olur ve çatışmaya katkıda bulunur.

2. Bir gencin fikrini görmezden geliyor ve saygı duymuyorlar.Yetişkinlik duygusu, ergenlik döneminin merkezi bir neoplazmıdır. Yetişkinlik hissi, net bir pozisyona sahip olmak ve başkaları tarafından saygı görmek anlamına gelir. Ebeveynler çocuklarının görüşlerine, ilgi alanlarına ve fikirlerine karşı küçümseyici bir tutum benimsediklerinde, çocuklar isyan eder ve çok mesafeli olurlar.

3. Bir çocuğun duygularını tanımamak.Kritik dönem bir duygu fırtınasına neden olur. Çocuklar bunları analiz etmekte zorlanırlar ve bu nedenle bu duygular daha basit biçimlere dönüşür. Korku, şüphe, belirsizlik daha kolay bir şekilde saldırganlığa dönüşebilir. En yakınları duygularının ciddiyetini ve yoğunluğunu fark edemediğinde, bu durum olumsuz bir tepkiyi tetikler.

4. Kişisel sınırların aşılması.Yetişkinlik için çabalamak ve akranlarla yakın ilişkiler kurmak, özel, dokunulmaz bir alana sahip olmak anlamına gelir. Bu sınırları ihlal etmek, çocukların aranızda aşılmaz duvarlar örmesi ve onlara ulaşmayı zorlaştırması riskini taşır.

5. Aşırı eleştiri.Hangi yaşta olursa olsun, aşırı eleştiri çocuklar için acı vericidir. Ancak ergenlik döneminde yorumlara verilen tepkiler şiddete dönüşür. Kişisel deneyimlerden ders verme girişimlerine direnç gösterilir.

6. Onu görmezden gel.Onaylanmayan bir davranışın ardından ebeveynler genci cezalandırmaya çalışır. Genellikle çocuk için önemli olan bazı şeylerden mahrum kalmaktır: arkadaşlarıyla dışarı çıkmak, internet, telefon. Ama daha da sık olarak, duygusal yakınlıktan mahrum kalmaktır. İnanın bana, huysuz ve kayıtsız gençlerin de en az küçük çocuklar kadar ilginize ihtiyacı var. Sizden öç almak için kaba davranmaya, küfür etmeye ve sövmeye başlarlar.

Bir krizle onurlu bir şekilde nasıl başa çıkılır?

Hiçbir genç büyüme sürecini kolaylıkla atlatamamıştır. Bazı ebeveynler çocuklarının hiçbir zorluk yaşamadığını söyleyecektir. Bu doğru değil: Her çocuk kritik bir yaşta yepyeni bir dizi duygu ve deneyimden geçer. İyi ve güvene dayalı bir ilişki sürdürmek ve bu zor dönemde onlara yardımcı olmak için ebeveynlerin birkaç kurala uyması gerekir.

Çocuklarının kişisel sınırlarını belirlemelerine yardımcı olmak

Çocuklar ve ebeveynler arasındaki pek çok çatışma, ikincisinin birincisinin kişisel alanına aktif olarak nüfuz etmesinin arka planında ortaya çıkmaktadır. Gençlerin eşyalarının hoyratça kullanılması, konuşmak istemedikleri şeylerin tartışılması, güçlü öz savunma mekanizmalarının oluşmasına katkıda bulunur. Çoğunlukla itme, ilgisizlik ve saldırganlık. Bu tür olaylardan kaçınmak için şunları yapabilirsiniz:

1. Çocuğunuzun kişisel alanını görsel olarak vurgulayın. Ön kapısı olan ayrı bir oda sağlamak mümkün değilse, alanı sınırlayan bir tasarım hamlesi bulun. Mahremiyet ve huzuru deneyimleyebilecekleri kendi özel bölgelerine sahip olacaklar.

2. İzin almadan onun bölgesine girmeyin.Odasına girmek istediğinizi her zaman kapıyı çalarak veya sesli olarak belirtin. Bu, onun özerkliğine ve haklarına duyduğunuz saygının sembolik bir ifadesidir. Ailenin geri kalanından ve kendinizden de aynı taleplerde bulunarak karşılık verin. Kişisel sınırlar psikolojik rahatlık için bir koşuldur.

3. Önce ona danışmadan kişisel eşyalarına dokunmayın.Tercihen, sadece çocuğa ait olan ve başka kimseye ait olmayan nesneler olmalıdır. Bu şeylere sahip olmak onlara bir şeyler üzerinde güç sahibi olma duygusu verecek ve bu da olgunluk duygularını artıracaktır.

4. Kişisel sınırlarını koruma arzusunu eleştirmeyin. Tam tersine, bu hakkı kutlayın ve özerk kalma çabalarını övün. Çocuğunuz er ya da geç uzaklaşacak ve sınırlarını korumadaki başarısızlığı başkalarıyla etkileşiminde olumsuz sonuçlara yol açacaktır.

Israrcı olmayın

Ergenlik çağındaki çocuklarında kayıtsızlık, saldırganlık ve önceliklerde ani bir değişim fark eden endişeli ebeveynler kaygılanır ve cevaplar talep eder. Her şeyi açıklığa kavuşturma dürtüsü ivme kazanıyor ve aniden odasının kapısını yumrukluyor, bir açıklama bekliyorsunuz. Bu noktada sakinleşmek ve devam etmek önemlidir. Bu bir yenilgi değil, sakinleşmenize ve bundan sonra ne yapacağınızı dikkatlice düşünmenize yardımcı olacak taktiksel bir geri çekilmedir.

İlk olarak, asla gençlerle ruhsal bir konuşma yapmaya çalışmayın. İkinci olarak, onları endişeleriyle yalnız bırakmayın ve her zaman dinlemeye hazır olduğunuzu söyleyin. Üçüncü olarak, çocuğunuz sizden tavsiye istediğinde, onu küçümsemeyin. Güvene her zamankinden daha fazla ihtiyacı var ve ona mantıksız bir bebek gibi davranırsanız bu imkansızdır.

Ev işleri sistemini tanıtın

Ergenlik çağındaki çocuğunuzun hak ve özgürlüklerine saygı, sorumluluklar ve görevlerle desteklenmelidir. Örneğin, sabahları kediyi besleme ve çöpü dışarı çıkarma görevlerini paylaştırabilirsiniz. Bu kesin bir kural haline gelecek ve belirli bir sorumluluk yükleyecektir. Aynı şey günlük rutin için de geçerlidir. Örneğin, eve en geç gece saat on birde dönün. Ya da ev ödevlerini yaptıktan sonra yürüyüşe çıkmak. Bir kez yapılan talebin değiştirilmemesi önemlidir.

Her iki ebeveyn de çocuğun hayatında aktif katılımcılardır

Genellikle babalar, çocuk zor bir dönemden geçerken onun duygusal sorunlarından kendilerini geri çekerler. Elbette daha kolay ama kesinlikle daha iyi değil. Gençler anne ve babalarıyla aynı etkileşime ihtiyaç duyarlar. O kadar yakın olmayabilirler, ancak çocuğunuzun babasının her zaman yardım etmeye ve gerektiğinde dinlemeye istekli olduğunu bilmesi gerekir.

Endişelenme hakkınızı kabul edin

Birçok ebeveyn, gençlerin asılsız ve odaksız endişelerini çok fazla büyüttüklerini düşünüyor. Bu, çocukları çok incitir ve duygularını daha derine saklamalarına neden olur, böylece onları sorgulamazsınız. Gerçekten güven kazanmak ve iyi bir ilişkiyi yeniden inşa etmek istiyorsanız, onun duygularına saygı duymayı öğrenin. Sıkıntılı olduğunda desteğinizi ve anlayışınızı gösterin, takdirinizi sözlü olarak ifade edin. Maddi varlıklara sahip olmanın çocuğunuzun olumsuz duygularını en aza indirebileceğini düşünmeyin. Şu anda durum böyle değil ve dikkatiniz pahalı hediyelerden çok daha önemli.

Daha az eleştiri, daha fazla güven

Bu, kötü davranışları görmezden gelmeniz ve ciddi bir şekilde konuşmaktan kaçınmanız gerektiği anlamına gelmez. Ancak net sınırlara, gerekliliklere ve taahhütlere sahip olmak, yıkıcı davranışları olduğu yerde durdurmaya yardımcı olacaktır. Eğer bir genç yaramazlık yaparsa, onunla ciddi bir şekilde ama eşit koşullarda konuşmanız gerekir. Nasıl hissettiğinizi ve onun yanlış davranışları hakkında ne düşündüğünüzü ifade edin. Konuşma ne kadar zor olursa olsun sakin bir tonda gerçekleştirilir. Eğitim tedbirlerinden sonra, ona güvenmek istediğinizi ve güvenini haklı çıkaracağını umduğunuzu söyleyin.

Sonuç

Bir gencin ebeveyni olmak son derece zordur. Bir çocukta, yeni bir pozisyona geçişini işaret eden birçok değişiklik oluyor… Ebeveyn-çocuk ilişkileri niteliksel bir dönüşümden geçtiği için bu zaman sizin açınızdan biraz çaba gerektiriyor. Bir ebeveynin sevgisi ve bilgeliği, çocuğunuzun büyüdüğü gerçeğini kabul etmenize ve onun yetişkinliğe geçmesine izin vermenize yardımcı olacaktır.