Çocuğum okulda yaramazlık yapıyor, ne yapmalıyım?

Bir çocuğun okulda yaramazlık yapması, öğretmenlerin ve diğer çocukların ebeveynlerinin şikayet etmesi kesinlikle hoş değildir. Onu azarlamak ve bunun için cezalandırmak yeterince kolay. Durumu anlamak, çözmeye çalışmak çok daha zordur. Bu yazıda, çocuğunuzun kötü davranışlarının nedenlerini anlamak için okul yetkilileriyle nasıl konuşacağınız konusunda tavsiyelerde bulunacağız.

Ebeveynler için tavsiyeler

Bir keresinde zor bir durumdaydım, sevgili çocuğum okulda yanlış bir şey yapmıştı ve ben ‘halıya’ çağrılmıştım. Duygu seline kapıldığımı söylemek, durumum hakkında bir şey söylemek anlamına gelmez. Çocuk odasına girdim, kapıyı kapattım ve kızıma bana bir şey söylemek isteyip istemediğini sordum. Cevap melek gibi bir “Hayır, anne” oldu. Ben de doğrudan öğrenmeye karar verdim ve birinci sınıf öğrencisi olan küçük kız cevap olarak ağlamaya başladı. Bunu beklemiyordum. Sakinleştikten sonra durumu açıklığa kavuşturur ve bir dahaki sefere nasıl davranacağımızı konuşuruz.

Kendinizi bu durumda bulursanız ve çocuğunuzun davranışını şikayet etmek için okula çağrılırsanız, durumu nasıl ele alacağınız konusunda size tavsiyelerde bulunabilirim.

1. Her şeyden önce sakin olun. Çocuğunuzla yüzleşmeden önce birkaç derin nefes alıp verin. Çocukların kötü davranışlarına kızmak normaldir, ancak beklentilerimizin altında kalmaya hakları vardır. Çocuğu utandırmayın.

2. Çocuğunuzun tarafını dinleyin.Durumu bir sınıf arkadaşınızın veya öğretmeninizin ağzından duymak zorunda kaldınız. Şimdi çocuğunuza konuşması için bir şans verin. Bazen öğretmenlerin olan bitenle ilgilenecek zamanları olmuyor. Sadece gerçekleri öğrenmeye çalışın. Konuşmanın yapıcı ve dürüst olduğundan emin olun.

3. Çocuğunuzun davranışlarının gelecekte nasıl olacağını tartışın.Elbette çocuğunuzun bir gecede değişmesini beklemeyin. Kızınız sınıfta gevezelik etmeyi seviyorsa, ertesi gün de gevezelik etmeyi bırakmayacaktır. Çocuğunuzla okul kurallarına uyması konusunda konuşun. Kendisi olmasına yardım edin. Öğretmenin sınıftaki gürültüden rahatsız olduğunu ve harekete geçmesi gerektiğini açıklayın.

4. Sınıf öğretmenine danışın.Bu, öğretmen ve sizin eğitim süreci, bu tür sorunların çözümü konusunda aynı görüşlere sahip olmanız halinde mümkündür. Tartışma yüz yüze bir toplantıda yapılmalıdır.

Çocuğumun öğretmeniyle görüştüğünüzü bilmesine gerek yok. İsterseniz, öğretmenle konuştuktan sonra ona bazı şeyler söyleyebilirsiniz.

Öğretmeni dinleyin

Çocuğunuzun okulu sizi arar ve çocuğunuzun davranışlarından şikayet ederse, bu konuda öğretmenle konuşmanız gerekir. Konuşmanın ilk aşamasında öğretmene sempatinizi ifade edin. Çocuğunuza bunun onun için ne kadar zor olduğunu anladığınızı söyleyin. Öğretmenin sözünü kesmeyin, bırakın ne planladığını anlatsın. Monolog sırasında önemli noktaları ve soruları not almak için bir kalem ve not defteri çıkarabilirsiniz.

Öğretmen konuşmasını bitirdikten sonra yanlış anlaşılmaları açıklığa kavuşturun. Durumu açıklığa kavuşturmak için sorular sormak kötü bir fikir değildir: “Çocuğumun sınıfta dikkatinin dağıldığını ne zaman fark ediyorsunuz??”, “Oğlumun bu tepkisinden önce ne oldu??”, “Çocuk sınıfta aktif olarak çalışırken?Öğretmenle görüştüğünüzü bilmesine gerek yok”, “Tüm sınıf arkadaşlarına mı yoksa özellikle birine mi bu şekilde tepki veriyor?”, “Bununla ne demek istiyorsun??”. “Kelimelerle ne demek istiyorsun, o her şeyi özlüyor? Kaç devamsızlığı olduğunu sayalım.”.

Öğretmen soyut kelimelerle konuşuyorsa, “yetersiz tepki veriyor”, “hiçbir şey yapmıyor”, o zaman bu kelimelerle ne demek istediğini açıklayın. Belki de uygunsuz davranışlar çocuğun sandalyede sallanması veya çiğnediği çöreği tükürmesi ile ifade edilir. Bunlar tamamen farklı eylemlerdir ve neyin uygun olduğu kavramı çok farklı olabilir. Bir öğretmen çocuğun bir şeyi yapmadığından şikayet ediyorsa, çocuğun hangi derslerde bir şeyi yapmadığını söylemek iyi olur.

Tüm öğretmenlerin mi bu şekilde davrandığını yoksa kontrolün çocukta olduğu bazı öğretmenler olup olmadığını mutlaka öğrenin. “Müttefik öğretmenlerle” konuşmak ve çocuğun davranışları hakkında onların görüşlerini almak da faydalı olabilir. Belki de oğlunuz veya kızınız belirli bir işi ısrarla görmezden geliyordur. O zaman sebebin ne olduğunu ve neyden kaynaklandığını bulmak gerekir. Bir kavgadan bahsediliyorsa, kavganın nedenlerinin açıklığa kavuşturulması gerekir: Nerede gerçekleşti, ne hakkındaydı, kim başlattı?.

Görüşmenin sonunda toplantıyı özetleyebilirsiniz. “Lesha’nın ders başladıktan 5 dakika sonra pencereden dışarı bakmaya başladığını fark ettim?”. “Doğru anlamışım, Ksyusha ödevini yapmıyordu, sınıf arkadaşıyla fısıldaşıyordu?”. “Çocukların Mitya’ya müstehcen bir kelime söylediğini, onun da üzerlerine atladığını ve kavga çıktığını öğrendim.”. Açıklığa kavuşturmak için ek koşullar getirin, bunlar durumun netleşmesine yardımcı olacaktır.

Pazarlık

Her türlü diyalog yapıcı olmalıdır. Bu nedenle, herhangi bir suçlamadan, değer yargısından kaçının, sadece gerçekleri isteyin. Değer yargılarına örnekler:

1. Kötü yetiştirilmiş;

2. o coşkulu;

3. uygunsuz davranır;

4. asla dinlemez;

5. dersler berbat;

6. sınıfta olmak güvenli değildir.

Gerçeklere örnekler:

1. bir kıza vurur;

2. yüzüne tükürdü;

3. Bir öğretmene küfürle karşılık verdi;

4. Soyunma odasında yumruk yumruğa bir kavgada.

Müzakerenin amacı

Ebeveynler öğretmenle konuşmak için okula geldiklerinde, konuşmalarının amacını açıkça anlamaları ve bunu akıllarında tutmaya çalışmaları önemlidir. okuldaki görüşmenin amacı, zorlanan çocuğa yardımcı olmak için birlikte nesnel bir çözüm bulmak olmalıdır. Yanlış hedefler:

1. Herkesin farklı düşünmediğini kanıtlamak için;

2. ona benim bakış açımı kabul ettirmek;

3. O pisliğin orada yine ne yaptığını öğrenmek için;

4. Suçlunun kim olduğunu bulmak için;

5. faillerin cezalandırılması;

6. Kimsenin çocuğum hakkında kötü konuşamayacağını açıkça belirtin.

Okul, bir çocuğun maddi zarara neden olduğu bir durumla karşı karşıyaysa, yapılması gereken ilk şey tazminat sorununu çözmektir. Bunun bir daha yaşanmaması için ne yapılması gerektiğini, bundan ne gibi dersler çıkarılabileceğini bilmek de önemlidir. Eğer çocuk sanık olarak hareket ediyorsa, ebeveynlerin görevi suç ortağı olarak değil, savunucu olarak hareket etmektir. Yapılanları ortaklaşa inkar etmeyin ve faili savunmayın.

Okul danışmanıyla konuşma

Öğretmenlerden gelen şikayetler sistematikse, durumu okul psikoloğu ile görüşmek mantıklı olacaktır. Hiçbir zaman sebepsiz yanlış davranışlar olmaz. Her zaman bir neden vardır. Aynı zamanda, evde çocuğunuzla diyalog kurmanız da önemlidir. Onları neyin rahatsız ettiğini anlamanız gerekir. Ancak bu tür çocuklar gruptan ayrılmamalıdır.

Çocuk sınıf arkadaşlarının dikkatini bu şekilde mi çekmeye çalışıyor, liderlik pozisyonu elde etmeye çalışıyor olabilir. Psikologlar, çocukların normal davranışlarıyla çelişen şeyler yaptıklarında, bir şeylerin eksikliğini hissettiklerini belli ettiklerini söylerler. Bir psikologla konuşmanın en kolay yolu, yanlış davranışların ilk belirtileridir. O zaman yardım etmeyi daha kolay bulabilir.

Ne gibi önlemler alınmalı

Çocuğunuz okulda sürekli şikayet ediyorsa ve evde konuşmak beklenen sonuçları vermiyorsa, aşağıdaki önlemler alınabilir:

1. Çocuğunuz sınıf arkadaşlarından rahatsız oluyorsa, onu başka bir sınıfa veya okula nakletmeyi düşünebilirsiniz. Ancak bu son çare. Çünkü farklı bir okulda tüm ekiple yeni bir ilişkiye başlamak zorunda kalacaktır. Yetişkin yardımı ile sınıf arkadaşlarıyla yeniden ilişki kurmak daha kolay olabilir.

2. Kötü davranışlar liderlik becerilerinin eksikliğinin bir işareti ise, koşulları nasıl yaratacağımızı ve çocuğun konumunu göstermesine nasıl yardımcı olacağımızı düşünmek gerekir. En iyi yaptığı şeye bakın. Onu bir spor kulübüne ya da bir programlama veya tasarım sınıfına göndermek iyi bir fikir olabilir.

3. Belirli bir sınıfta yaramazlık yapıyorsa, o sınıftaki başarısına bir göz atın. Belki de bir konuyu yanlış anladı ve şimdi kartopu yapıyor. Çocuk durumu çözmek için bir yol göremez ve bu nedenle dikkat çeker. Ödevlerini yapıp yapmadıklarını kontrol ederek çocuğun arayı kapatmasına yardımcı olun. Sonuç kesinlikle şöyle olacaktır.

4. Çocuk titiz değilse, bu niteliği nasıl öğreteceğinizi düşünün. Sabır geliştirmek için bir psikologla çalışmak veya bu özelliği aşılamak için ekstra dersler seçmek gerekebilir.

5. Belki de çocuk öğrenmeyi sevmiyordur. Sonra teneffüslerde sert oynamanın…. derslerde konuşmanın tadını çıkaracak. Bu durumda, öğrenme motivasyonu üzerinde çalışılması gerekebilir.

Bir çocuğun etkileşime girmeyi reddettiği özellikle zor durumlar olabilir. Bu durumda bir psikoloğa görünmek gerekebilir. Bir uzmana ihtiyaç vardır.

Disiplin nasıl yeniden sağlanır

Disiplinin yeniden tesis edilmesi azarlama veya cezalandırma olmadan yapılmalıdır.

1. Bir çocuk her zaman bir yetişkine itaat etmemelidir. Amerikalı klinik psikolog ve çocuk doktoru Chaim Ginott, ebeveynlerin amacının rahat ve itaatkar bir çocuk yetiştirmek olmaması gerektiğini söylüyor. Öğretmenin görüşünden farklı olsa bile kendi görüşünü söyleme hakkına sahip olmalıdır. Karar verebilmeli, seçim yapabilmeli. Bu nedenle, bir çocuğu kötü davranışı nedeniyle hemen cezalandırmayın. Belki de görüşlerini şu şekilde ifade ediyordur.

2. Çocukların düzgün davranmasına yardımcı olun.Onlara sınıf kurallarını açıklayın. Yapmamaları şiddetle tavsiye edilen şeyleri yapmaya devam ediyorlarsa, bu, gereksinimin henüz yaş aralığında olmadığı anlamına gelir.

3. Çocuklara düzenli olarak kuralları hatırlatın,okulda uymaları beklenen kurallar.

4. Kuralları açıklarken şunları unutmayınAçık olmalılar.“Sınıfta sessiz olun” değil, “konuşmak yok, sınıfta koşuşturmak yok”.

5. Kurallar herkes için aynı olmalıdır. Okul sınıfta konuşmayı yasaklıyorsa, hem inatçı baş belası hem de atkuyruklu öğrenci için yasaklanmalıdır.

6. Çocuğun iyi niyetini destekleyin.“Valya’yı incitmek istememiştin ama yanlışlıkla onu ittin ve ağladı. Daha dikkatli ol.

7. Çocuğunuzla duygusal bir patlama sırasında konuşmayın. Kızgınlık, öfke durumla başa çıkmada yardımcı olmaz. Sakinleşin, sonra sorunu tartışın.

8. Patlamak üzere olduğunuzu fark ederseniz, ara vermek en iyisidir.Odadan çıkın, nefes alın, su için. Bundan sonra konuşmaya devam edin.

Eğer bir öğretmen bir çocuğu sık sık azarlarsa, çocuk daha da “kaba” olur ve “inadına” bir şeyler yapmaya başlar. Bir direnç mekanizması devreye girecektir. Bu normaldir. Çok zorlamayın ama çocuğunuzu anlamaya çalışın.

Okul öğretmenlerinin çocukların kötü davranışlarından şikayet etmesi alışılmadık bir durum değildir. Bu şaşırtıcı değildir, çünkü hepimiz biliyoruz ki çocuğun ruhu henüz oluşmamıştır. Bazen incitici bir söz veya kötü bir çizim gibi önemsiz bir şey küresel bir sorun haline gelebilir. Ebeveynlerin görevi, çocuklarının yanında olmak, kötü davranışın nedenini görmeye çalışmak ve bu durumdan kurtulmasına yardımcı olmaktır. Karşılıklı anlayışın temel anahtarı, her türlü soruna çözüm bulmak için birlikte zaman geçirmektir.