Çocuk siyah çizer: ne zaman normaldir ve ne zaman alarm verilmelidir

Çocuklarını çok seven ebeveynler, sorunları zamanında tahmin edebilmek için gelişimsel değişiklikleri ve anormallikleri takip etmeye çalışırlar. Bebeklerin ilk sanatsal şaheserleri – renkli daireler, çizgiler ve ilk kafadanbacaklılar – özel bir gurur kaynağıdır. Sanat eserleri koyu renklerle çizildiğinde durum farklıdır. Endişeli anne ve babaların bebeklerinin ruh sağlığı konusunda korkuları ve şüpheleri var. Bir çocuğu bağımsız olarak teşhis etmenin imkansız olduğunu hemen söylemek isteriz – bunun için psikodiyagnostiği uzmanlık eğitimi olmayan insanlardan daha iyi bilen uzmanlar vardır. Buna ek olarak, çocuğa endişeli duygular aşılayabilir ve çevresinde olup bitenleri yanlış anlamasına neden olabilirsiniz.

Projektif tanı yöntemleri, özellikle de çizimlerin nitel analizi, son derece özneldir.Elde edilen analitik verilerin geçerliliğini etkileyen birçok faktör vardır:

1. Ruh hali. Çocuklar çizimlerinden tanı almaya çalıştıklarını bilmiyorlar. Duygularının ifadesi mevcut deneyimlerden, sevinç ve üzüntüden gelir. Hoşnutsuz bir çocuk size koyu renklerde bir resim çizerse şaşırmayın. Bu, psikolojik gelişimde anormallikler olduğu anlamına gelmez. Çizimin doğasındaki durumu niteliksel olarak izlemek için, analiz için daha uzun bir zaman dilimi almak önemlidir – örneğin, birkaç ay. Akışında, çocuğunuzun çizdiği renklere ve bu resimlerin konusuna bakarsınız.

2. Filmin konusu. Bir sanat eseri fikrinin içeriği, uygun bir renk paletinin önceden seçilmesini önerir. Örneğin, bulutlu hava ve yağmur pembe ve turuncu renklerle çizilemez. Askerler, köpekler, bavullar – farklı nesneler çizerken, çocuklar gerçek nesneler hakkındaki fikirleri tarafından yönlendirilir.

3. Farklı renklerde kalemler.Üç yaşından küçük çocuklar prensip olarak çizilen resmin renk yorumuyla seçici bir ilişki kurmazlar. Yakınlık faktörü onlar için önemlidir – elindeki renkte bir daire veya çizgi çizer. Kalem çeşitliliği yoksa, daha büyük çocuklar mevcut kalemler arasından daha uygun renkleri seçeceklerdir.

4. yaşa özel özelli̇kler.Üç yaşındaki bir çocuğun çizimleri değerlendirilirken ciddiye alınmamalıdır. Bu yaşta, projektif teşhis için önemli bir gerekçe yoktur. 3½ veya 4 yaşından itibaren resmin konusuna ilişkin farkındalık ortaya çıkar. Bilinçaltı bağlantılar ve deneyimler ortaya çıkar. Konuşmayı çizim üzerinden yönlendirmek daha iyidir – ne çizdiğini, kimi resmettiğini, ne yaptığını vb. sormak.. Bu, resmin daha doğru analiz edilmesine yardımcı olur. Ancak bir resmin renk paletini 4,5-5 yaşından itibaren analiz etmeye başlayabilirsiniz.

Aşağıda, çizimlerde siyahın rahatsız edici kullanımına ve gelişimsel olarak uygun işaretlere daha yakından bir bakış yer almaktadır. Ayrıca ebeveynlerin ilk sorun belirtilerini tespit ettiklerinde ne yapmaları gerektiğini de öğrenin.

Normal renk seçimi olarak siyahın seçilmesi

Yukarıda belirtildiği gibi, 4-5 yaşından önce renk seçiminin teşhis potansiyeli yoktur. Örneğin, psikolog ve pedagog M. Maksimova.. “Rengin çocuk çizimlerinin ifade gücü üzerindeki etkisi” başlıklı makalesinde, beş yaşına kadar çocukların rengi dekoratif bir unsur olarak kullandıkları fikrini yansıtmıştır. Duygularını veya hislerini görsel sanat yoluyla ifade etmezler. Buna göre, burada renk seçiminin önemli bir tanı kriteri haline geldiği orta ve daha büyük okul öncesi çocuklardan (5-7 yaş) bahsedeceğiz. Hangi durumlarda siyah renk seçimi normdur:

1. Bebek kendini iyi hissetmiyor, iyi hissetmiyor. Bir çocuğun kırgınlığı, üzüntüsü, hüznü somut imgelerin tasvirinde bir çıkış yolu bulur. Bunun nedeni görselden mecazi düşünceye geçişin gerçekleşmesidir. Bu aşamada, bu iki düşünce biçiminin bir senteziyle hareket eder. Doğrudan çağrışımlar duygusal ve fiziksel deneyimlerin temsil edilmesinde rol oynar. Yağmur ve kapalı gökyüzü üzüntü ile ilişkilendirilir. Kendini üzgün hissederse, kasvetli tonlarla dolu bu olay örgüsünü resmedecektir. Ve bu normun bir varyantı olacaktır.

2. Etrafı karanlık nesnelerle çevrilidir veya karanlık giysiler giymiştir. Erken ve okul öncesi yaştaki çocukların doğasında var olan benmerkezcilik, sanatsal alanda ifade edilir. Bu durum, genç sanatçının kendisini çevresindeki olayların merkezine koyması gerçeğine de yansır. Örneğin, yürürken bulutların ve güneşin onu takip ettiğini düşünür. Bu, tanınmış psikolog J. Reinhardt tarafından kanıtlanmıştır. Piaget’nin bilişsel gelişim teorisi. Her çizim genç sanatçının öznel görüşleriyle yoğrulmuştur. Örneğin, loş ışıklı bir odadaysa veya kasvetli renklere sahip kıyafetler giyiyorsa, bu görüntüler çizimin renk paletinde bir çıkış noktası bulacaktır.

3. Verimli bir hayal gücü ve çok yönlü fantezi. Bir çocuk için çizdiği resim, bir resimden daha fazlasıdır. Onu “canlı” imgelerle donatıyor. Hayal gücü kuvvetli çocuklar, resimdeki köpeğin ne kadar zor nefes aldığını ve güneşin ne kadar sıcak parladığını tam anlamıyla hissedebilirler. Bazen bir çocuk, hayal gücünde ortaya çıkan potansiyel tehlikelerden kendini korumak için çizimin bir kısmını siyaha boyar. Sanatçının zengin hayal gücü tarafından keskin bir şekilde algılanan imgelerin hareketini kısıtlayan bir kısıtlama, bir yama olarak ifade edilir. Nedenini bulmak için tek yapmanız gereken çocukla konuşmaktır. Çizimin şüphe duyduğunuz kısmı hakkında soru sorun. Küçük bir çocuk, şaheserine verdiği öznel anlamı paylaşmaktan mutluluk duyar.

4. Resimler kasvetli renklerle çizilmiştir ancak çocuk fiziksel olarak aktif, mutlu ve sakindir.Siyah, çizimi beyaz kağıtla kontrast oluşturmanın bir yolu olarak da işlev görüyor olabilir. Sadece hoşuna gidiyor. Hala endişeleri olan bir ebeveyn ne yapmalıdır?? Çocuğunuzla daha fazla konuşun, oyun oynayın ve birlikte vakit geçirin. Böylece şüphelerinizin ve endişelerinizin yersiz olduğu konusunda içiniz rahat olabilir.

5. Kasvetli renklerin okul öncesi çocuklar için norm olduğu vakaların listesi çok daha uzundur. Her vakanın açıklığa kavuşturulması ve çocukla birlikte çalışılması gerekir. Daha büyük çocuklar için (8-9 yaş ve üzeri) siyah kullanım standardı zaten farklıdır. Bu durum duygusal-istemsel alanın olgunlaşması ve gelişmiş öz farkındalık ile ilişkilidir. Tuval üzerindeki yas rengi artık kaygı, endişe ve olumsuz duyguları yüceltmenin bir yolu. Hüzünlü görüntülerin tasviri sayesinde, ağır duygular dışarı çıkmanın yolunu bulur. Bununla birlikte, daha küçük öğrenciler ve erken ergenlik çağındakiler için siyah kullanmanın kesinlikle normal nedenlerini açıklayan karakteristik özellikler vardır:

6. Bir stil geliştirmek.Daha büyük çocuklar için çizim sadece zaman geçirmenin bir yolu değildir. Ona belirli sanatsal imgeler verirler ve çizim yaklaşımı bilinçli hale gelir. Çocuğun sevdiği tarz ön plana çıkar ve kasvetli tonların yaygınlığı ile ilişkilendirilebilir. Bu durumda, psikolojik sorunları herhangi bir şekilde karakterize etmez.

7. Kriz anları.Ergenlik dönemi çocuk için ciddi bir kişisel dönüşüm dönemidir. Gençler genellikle dünyayı düşmanca bir birim olarak görür ve protestolarını, kızgınlıklarını ve yalnızlıklarını ifade etmek için görsel sanatı kullanırlar. Bu durumda, çizimlerindeki siyah sevgisi, krizlerinin akut aşaması geçtikçe geçecektir.

Bir çizimde siyah renk endişe verici bir işaret olduğunda

Aşağıda, psikolojik sorunlara işaret eden siyah renk kullanımına ilişkin varyasyonlar yer almaktadır. Bu özelliklerin 5 ila 8-9 yaş arasındaki bir çocuk için geçerli olması önemlidir. 10-12 yaşın üzerindeki bir çocuk siyah çizmeye devam ederse, onunla konuşmak ve gerekirse bir psikoloğa danışmak önemlidir. Büyük çocuklarda his ve duygu yelpazesi küçük çocuklara göre daha geniştir. Sadece ilgi ve anlayış değil, aynı zamanda bir ebeveynin omzunu ve dostça tutumunu da gerektirir.

Renk paletinde ani bir değişiklik

Çocuğunuzun belli bir noktaya kadar parlak, gökkuşağı renginde, sevimli hayvanlar ve parlak güneş ışığı içeren resimler yaptığını varsayalım. Daha sonra çizim tarzı aniden değişir – nazik hayvanlar karanlık, hüzünlü imgelere dönüşür. Bu değişikliğin birçok nedeni olabilir, bunlardan en popüler olanları aşağıda verilmiştir:

1. Çocuk şiddetli stres yaşamıştır. Sevilen bir evcil hayvanın ölümü gibi travmatik olaylar olumsuz bir duygusal tepki uyandırır. Kendisi de farkında olmadan derin bir stres içindedir ve bilinçdışı duyguları resimdeki kasvetli renklerde bir çıkış yolu bulur.

2. Kişinin fiziksel veya psikolojik istismara uğramış olması. Her türlü şiddet çocuğun kişiliği için aşağılayıcı ve korkutucudur. Bu, hüzünlü sanatsal görüntülerde gözden kaçmayacaktır. Bu tür durumlarda çocuklar genellikle kendilerini küçücük çizerler (önemsizliklerini, kendileriyle ilgili olumsuz algılarını yansıtırlar) ve zorbalarını siyah veya kırmızı kalemle aktif olarak boyarlar, kağıdı yırtmak için şiddetli çarpı işaretleri kullanırlar (saldırganlık, hiddet, öfke, nefret).

3. Adaptasyonda yaşanan zorluklar.Utangaç, içine kapanık çocuklar için yeni toplum, yer ve çevre – gerçek duygusal işkence. Zorlu adaptasyon sadece çizime değil, çocuğun hayatının diğer yönlerine de yansır (davranış, uyku, iştah, vb.)..).

Çocuğun kişiliğinde ve davranışlarında değişiklikler.

Davranışlarda olumsuz yönde ani bir değişiklikle birlikte siyah kullanımı endişe verici bir işarettir. Örneğin, yeni bir anaokuluna taşındıktan sonra çocuk içine kapanık, ağlamaklı, sık sık hastalıklardan şikayet eden ve kağıdı yoğun bir şekilde karalayan bir hale gelmiştir. Muhtemelen düzeltici eylem gerektiren bir uyumsuzluk söz konusudur. Bir psikologla birlikte bu müdahalenin yönünü belirleriz: kaygı ile çalışma, kişilerarası etkileşim mekanizmaları, iyileştirme potansiyeli olan teşhis çalışması vb..Çizimlerin kasvetli konuları ve renkleri ile birlikte aşağıdaki davranış değişiklikleri dikkatinizi çekmelidir:

1. Kopma (ebeveynlerden, arkadaşlardan, diğer önemli yetişkinlerden).

2. Saldırganlık.

3. Uyku bozuklukları (geceleri çığlık atarak ve ağlayarak uyanma, uykuya dalmada güçlük, kabuslar, gece terörü, yatak ıslatma).

4. Anksiyete (kalıcı korkular, yüksek sese karşı akut tepki, vb.)..).

Kasvetli sahneler

Çizimin konusu, psikolojik analiz için merkezi bir parametredir. Bilinçaltındaki korkular, endişeler, kaygılar ve saldırganlık özne aracılığıyla ifade edilir. Çocuğunuzun resimlerinin hem renk hem de içerik olarak kasvetli hale geldiğini kolayca görebilirsiniz. Örneğin, yoğun, koyu renkler belirsizliği, boşluğu, korkuyu temsil eder. Üstünü çizmek, bilinçaltında bir şeyi ya da birini hayatından çıkarma çabasıdır. Büyük gözleri ve keskin dişleri olan siyah hayvanların çizilmesi, yoğun korku ve saldırgan tepkinin bir kombinasyonunu ifade eder. Çocuklar genellikle kendilerini rahatsız eden kişileri, resimdeki diğer figürlerle ilişkili olarak siyah renkte çizerler. Eğer bir resimde cinayet, yoğun siyah veya kırmızı karalamalar veya başka korkutucu temalar varsa, çocuğu bir psikoloğa götürün.

Uzun süreli siyah kullanımı

Siyah renkte tek bir kasvetli resim çizmenin teşhis potansiyeli yoktur. Bu tür desenlerin uzun süre çizilmesi endişe verici bir işarettir – en az 3-4 ay. Bir çocuğun çeşitli boya kalemleri ve boyaları varsa, ancak kasıtlı olarak uzun süre sadece siyah kullanıyorsa, psikolojik bir sorun vardır.Bu durumda ebeveynler ne yapmalıdır?

1. Çocuğunuzla kendiniz konuşun. Resmin konusunu, kimin ne yaptığını ve neden bu şekilde çizildiğini açıklayın.

2. Kendi başınıza bir sonuca varamıyorsanız, bir psikoloğa başvurun. Sorunun aydınlatılmasına yardımcı olacak ve nasıl çözüleceğine dair tavsiyelerde bulunacaktır.

Sonuç

Neşeli çocuğunuz siyah çizdiğinde dönüm noktaları vardır. Anlaşıldığı üzere, bu her zaman kötü bir şey değildir ve yaş, ruh hali, hava durumu vb. gibi birçok ilgili faktöre bağlıdır. Bir ebeveyn olarak göreviniz, genç sanatçının durumunu yakından izlemek, ancak hiçbir durumda ona “doğru” olduğunu düşündüğünüz renkleri – parlak, sarı, yeşil, pembe tonları – dayatmamaktır. Bebeğinizin düşünceleri ve duyguları sanat yoluyla kendi yolunu bulur, kendilerini özgürce ifade etmelerine izin verin.