En iyi 19 piyano yapımcısı

Değerlendirme: 4.6

Büyük piyanistlerin çoğu Almanya’da doğmuştur. Ülkede bu kadar çok kuyruklu piyano üreticisi olmasına şaşmamalı. Örneğin, bu türden en ünlü şirketlerden biri Steingraeber Sohne’dir. Şirketin adı, Steingraeber ve oğulları tarafından kurulduğunu açıkça ortaya koymaktadır.

Şirket 1852 yılında kurulmuştur. Şirket, Bavyera’da Bayreuth kasabasında nispeten küçük bir bölgede faaliyet göstermektedir. Müzik uzmanları, büyük Wagner’in zamanında burada yaşadığını ve sahne aldığını hemen söyleyeceklerdir.

Fabrikanın büyüklüğü çok sayıda müzik aletine izin vermemektedir. Ancak şirket kimseyi rakamlarla etkilemek istemiyor. Şirket bunun yerine üst düzey kuyruklu piyanolar üretmeye çalışıyor. Hepsi gerçek anlamda Alman yapımıdır ve sesleri, pratikte düzinelerce kuyruklu piyano denemiş olan ateşli profesyoneller için bile vazgeçilmezdir. Sesin güzelliği ancak her bir enstrümanın bireysel, el yapımı işçiliği ile elde edilebilir. Sonuç olarak, her Steingraeber Sohne kuyruklu piyano sıcak ve etkileyici bir sese sahiptir. Alman şirketin ürünlerinin uluslararası müzik fuarlarında düzenli olarak ödül almasına şaşmamalı.

Tahmin edebileceğiniz gibi, şirket sadece büyük konser kuyruklu piyanoları değil, aynı zamanda daha küçük versiyonlar da üretiyor. Steingraeber Sohne’nin üretim fiyatları 60.000 ila 60.000 adet arasında değişmektedir. 153,000 avroya yükselmiştir. euro. Piyano kaplaması siyah veya beyaz olarak mevcuttur (biraz daha pahalıdır). Şirketin ürün yelpazesinde ayrıca vandalizme karşı dayanıklı kaplamaya sahip cihazlar da bulunmaktadır.

Steingraeber Sohne’nin hala bir aile şirketi olduğunu da eklemek gerekir. Piyano hanedanının yedinci kuşağı olan Udo Steingraeber artık üretimden sorumlu.

Leyel et Cie

Değerlendirme: 4.4

Bazı piyano üreticileri, enstrümanlarının en büyük müzisyenler tarafından kullanılmış olmasıyla övünebilir. Örneğin, böyle bir şirket Pleyel et Cie’dir. Fransız şirket tarafından üretilen piyanolar Frédéric Chopin tarafından da kullanılmıştır! Paris’te besteledi ve çaldı.

Şirket 1807 yılında Ignas Pleyel tarafından kurulmuştur. Daha sonra iş ortağı olan oğlu ona yardım etti. Pleyel et Cie, dik piyanoyu tanıtan ilk şirkettir ve teller artık dik konumda olduğu için bilinen kuyruklu piyanoyu çok daha kompakt hale getirmiştir. Bu tür enstrümanlar büyük bir başarı elde etti, böylece şirket yılda yaklaşık 1000 piyano üretmeye başladı. O zamanlar 250 işçi tarafından üretiliyorlardı.

Pleyel et Cie’nin defalarca çeşitli deneyler yaptığı, görünüşte tanıdık olan yeni enstrüman türlerini tanıttığı unutulmamalıdır. Ve bazıları başarılı olarak kabul edildi. Örneğin, piyanolarda metal çerçevenin kullanılmasına öncülük edenler Fransızlardı.

20. yüzyılın sonunda, Pleyel et Cie diğer iki Fransız piyano şirketini devraldı. Ve böylece rekabetten kurtuldu. Ama bu ona yardımcı olmadı. Kısa süre sonra şirket, Salle Pleyel konser salonunu da satın alan aile tarafından satın alındı. Plan, Pleyel adını yeniden canlandırmaktı. Ardından Fransa’nın güneyinde yeni bir fabrika inşa edildi ve gelişmiş, güzel dikmeler ve kuyruklu piyanolar üretildi. Ancak 2008 yılında fabrika kapatıldı ve üretim Paris’e geri taşındı. Burada üretilen ve geliştirilmesinde ünlü tasarımcıların görev aldığı enstrümanlar. Üretim için gerekli malzemeler genellikle başka ülkelerden ithal ediliyordu – örneğin kırmızı ladin Paris’e İtalya’dan geliyordu. Ne yazık ki, Pleyel markası altındaki enstrümanların üretimi 2013 yılı sonunda durduruldu. Ancak bu, mağazalarda bulunamayacakları anlamına gelmez – kuyruklu piyanoların fiyatı insancıl olarak adlandırılamayacağı için oldukça uzun bir süre satılacaklarından emin olabilirsiniz.

Klasik müzik severler Chopin’in kullandığı enstrümanları bizzat görebilirler. Hâlâ birkaç müzede korunmaktadırlar. Özellikle bir tanesi Varşova’daki Frederic Chopin Müzesi’nde.

Bluthner

Değerlendirme: 4.3

Bir buçuk asırdır piyano üreten bir başka Alman şirketi. Julius Blüthner tarafından 1853 yılında kurulmuştur. Leipzig yakınlarındaki Großleusne’de bir fabrika inşa edildi. Başlangıçta kiralık bir odadaydı ve üç kişi piyanoları bir araya getiriyordu. İlk parça bir yıl kadar sonra satıldı. Ancak 1855’ten itibaren satışlar giderek artmaya başladı ve çalışan sayısı 14’e ulaştı.

500. piyano 1863 yılında tamamlanmıştır. Kısmen uluslararası sergilere katılımı nedeniyle popülaritesi arttı. Yukarıda adı geçen şirketlerin ürünleri ünlü müzisyenler tarafından talep görürken, Bluthner kuyruklu piyanoları devlet başkanları için de satın alındı. Julius Blüthner, Kraliçe Victoria, Türk Sultanı Abdülhamid II, Alman İmparatoru Wilhelm II ve Rus İmparatoru Nicholas II’nin sarayında tedarikçiydi. Şirketin özel statüsü nedeniyle 1870 yılında buharlı makinelerle ikinci bir fabrika inşa edildi. Sadece iki yıl sonra, 170 işçi çalıştıran üçüncü bir fabrika açıldı.

Bluthner, tarihi boyunca kendine ait bir dizi yeniliği bünyesine katmıştır. Örneğin, ek rezonans telleri ile bir alikot sistemi oluşturdu.

Bugün Bluthner ürünleri dünyanın dört bir yanındaki ülkelerde satılmaktadır. Şirketin kuyruklu piyanolarının çok sayıda müzik bestesinin kaydı için kullanıldığını söylemeye gerek yok. Genellikle popüler filmlerin müziklerini kaydetmek için kullanıldılar. Bu kuyruklu piyanolar o kadar ünlüdür ki, düzenli olarak resimlerde yer alırlar. Örneğin, Iron Man’deki bir sahnede yok edilen Bluthner’ın eseriydi.

Alman şirketin enstrüman yelpazesi seçkinlerin çok ötesine uzanıyor ve fiyatları milyonları buluyor. Fiyatı 600-700 bin dolar olan ve nispeten ucuz bir modeli kolayca satın alabilirsiniz. Lyra. Ancak bu, bileşenleri sadece Almanya’da değil, aynı zamanda Çin, Endonezya ve Japonya gibi Asya ülkelerinde de üretilen hibrit bir piyano olacaktı. Genellikle olduğu gibi, Bluthner’in kendisi de bu tür aletlerin tasarımında yer almıştır. Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, genellikle Haessler ve Irmler markaları altında satılırlar. Bu arada, birincisi hakkında ayrıca konuşacağız.

Grotrian Stenweg

Değerlendirme: 4.3

Bir başka birinci sınıf kuyruklu piyano ve uprights üreticisi. Şirket 1835 yılında Georg Friedrich Carl Grotrian tarafından kurulmuştur. Alman girişimci bundan önce İstanbul’da küçük bir dükkanda müzik aletleri satıyordu. Petersburg’daki bir fabrika tarafından üretilmiştir. Friedrich kendi şirketini kurmak için ülkesine gitti. Harz dağlarının kenarındaki Essen’deki evinde piyano yapmaya başladı. Kayın ve ladin ormanlarının yakınlığı nedeniyle böyle bir seçim yapıldı.

Üretilen ilk enstrümanlardan biri Friedrich Grotrian için tasarlanan bir kare piyanoydu. Şimdi bir Brunswick müzesinde. Müzisyen enstrümanı beğendi ve böylece Grotrian Stenweg’in üretimi talep görmeye başladı. Steinweg on dokuzuncu yüzyılın ortalarında New York’a taşınmaya karar verdi ve fabrika en büyük oğlu tarafından devralındı. Babası ABD’de sevdiği işi yapmaya devam etti, soyadını Amerikanlaştırdı ve daha önce bahsettiğimiz Steinway Sons şirketini kurdu.

Grotrian Stenweg ürünleri sadece müzisyenler tarafından değil, aynı zamanda her türlü kraliyet evi tarafından da satın alındı. Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, şirketin sahipleri 19. yüzyılın sonlarında Avusturya-Macaristan İmparatorluğu İmparatorluk ve Kraliyet Nişanı ile ödüllendirilmiştir. 1913 yılına gelindiğinde şirket 550 kişiyi istihdam ediyor ve yılda yaklaşık 1600 müzik aleti üretiyordu. Şirket sadece Kurt Grotrian’ın esir düştüğü ve babasının öldüğü Birinci Dünya Savaşı sırasında bazı sorunlarla karşılaştı. Kurt’un oğlu Willy Grotrian şirketi devralmak zorunda kaldı. Ancak sonraki on yılda işler yeniden toparlanmaya başladı ve şirket yılda 3.000 piyano üretti. Ardından Büyük Buhran geldi ve bu süreçte yaratılan enstrümanların sayısı altı kat azaldı.

Şu anda şirket hâlâ aile şirketidir. Şu anda Erwin Grotrian’ın kızlarına ait. Şirket her yıl altı boyutta 500 piyano ve beş boyutta 100 kuyruklu piyano üretmektedir. Yaklaşık 20 kuyruklu piyano konser tipindedir – bu tür canavarların yapımı yaklaşık sekiz ay sürer. İlginçtir ki birçok kişi Grotrian Stenweg’in ürünlerinin New York’taki Steinways’in ürünlerinden daha kaliteli olduğunu iddia etmektedir. Alman enstrümanları Jean Frans, Julie Andrews, Paul Hindemith, John Lord, Ellie Ney ve daha birçokları tarafından seçilmiştir.

Şirket, Grotrian Stenweg serisinde düet piyanolar için çift piyanolar bile üretiyor. Ancak kuyruklu piyanonun diğer yarısının kapağını kapatarak da böyle bir enstrümanda solo çalabilirsiniz.

En iyi orta sınıf kuyruklu piyano üreticileri

Yamaha

Puan : 5.0

Japon Yamaha şirketi, çok popüler birkaç üründen tanıdık gelen tam teşekküllü bir endişe kaynağıdır. Örneğin Yamaha motosikletleri tüm dünyada yüksek hızlarıyla tanınır. Japonlar ayrıca elektronik ses konusunda da mükemmel sentezleyiciler ve dijital piyanolar üretmektedir. Ancak çok az kişi Yamaha’nın akustik kuyruklu piyanolar da ürettiğinin farkındadır.

Japon markasının geçmişi 1887 yılına kadar uzanıyor. Ancak o dönemde şirketin adı Nippon Gakki Co. idi. Ltd. Şaşırtıcı bir şekilde, şirket ilk başta piyano ve armoni üretti. Bu nedenle şirket logosunda birbirine kenetlenmiş üç akort çatalı yer alıyor.

Şirket ancak İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra motosiklet üretmeye başladı. Bu adım, metalden ürünler üretmek üzere tasarlanmış fabrikalardaki askeri teçhizatın varlığı tarafından zorlandı. Ancak yirminci yüzyılın sonlarına doğru dijital teknoloji gelişmeye başladı. Yamaha bunu dikkate alarak sentezleyiciler üretmeye başladı. Ve sonra dijital piyanolar ortaya çıkmaya başladı. Bununla birlikte, bu tür enstrümanlar akustik muadillerine göre çok daha kompakt ve hafiftir, bu nedenle sabit bir konuma monte edilmeleri amaçlanmamıştır.

Günümüzde Japonlar kuyruklu piyanolara giderek daha az ilgi gösteriyor. Dolaşımları azdır ve sonuç olarak, akustik bir Yamaha kuyruklu piyanoyu ancak biraz zorlukla satın almak mümkündür. Japon üreticinin konser modellerini neredeyse unutmuş olduğu unutulmamalıdır. Kuyruklu piyanolar yapıldıysa da bunların neredeyse tamamı kompakt kabinli versiyonlardır. Ses ve yapı kalitesi açısından Yamaha dik piyanolar hakkında kötü bir şey söyleyemezsiniz. Bu şaşırtıcı değil, çünkü daha önce de söylediğimiz gibi Japonlar müzik hakkında çok şey biliyor!

W.Hoffmann

Değerlendirme: 4.9

Bazı lüks piyano üreticilerinin daha ucuz enstrümanlar üreten bir veya iki yan kuruluşu olduğu bilinmektedir. Aynı şey Bechstein için de söylenebilir. Çek fabrikası W’nin sahibi.Hoffmann, aynı zamanda dik ve kuyruklu piyanolar da üretiyor. Ancak ürünleri düşük bütçeli olarak adlandırılamaz. Çünkü hala en kaliteli malzemelerden üretiliyorlar. Her parça elle yapılır ve takılır. Bu nedenle bir W.Hoffmann en az 1,5 milyon Lyra ödemek zorunda kalacak.

Şirket şu anda üç ürün grubunda cihazlar üretmektedir:

1. Profesyonel – konserler için tasarlanmış en üst sınıf dik ve kuyruklu piyanolar;

2. Gelenek – daha az pahalı ama yine de profesyonel enstrümanlar içeriyordu;
3. Vision – seri, orta sınıf bir dik ve kuyruklu piyano içerir.

Gördüğünüz gibi, enstrümanlar giriş seviyesi W.Hoffmann üretim yapmamaktadır. Ancak şirketin tüm kuyruklu piyanoları mükemmel aksiyon ve ses kalitesine sahiptir. İnce, iyi dengelenmiş bir perdeye ve asil bir tınıya sahip bir enstrüman istiyorsunuz? W’ye bir göz atın.Hoffmann. Bu arada, Türkiye’da herhangi bir zorluk çekmeden satın alabilirsiniz – bu kuyruklu piyanolar ülkemize resmi olarak ve çok büyük miktarlarda tedarik edilmektedir. Şirketin ürün yelpazesinin sadece büyük canavarları değil, aynı zamanda konserler için dik ve kuyruklu piyanoları da içerdiğini söylemeye gerek yok.

Ronisch

Değerlendirme: 4.8

Biraz araştırma yaparsanız, en fazla sayıda piyano üreticisinin 19. yüzyılın ortalarında ortaya çıktığını göreceksiniz. Örneğin, Ronisch 1845 yılında kurulmuştur. Dresden’de yaşayan Carl Rönisch, ticari markayı tescil ettirdi. Mütevazı başlangıç sermayesine rağmen, şirketin ürünleri başarılı oldu. Ancak başlangıçta, dik ve kuyruklu piyanolar büyük miktarlarda satılmıyordu. Tüm bunlar 1867’den sonra Karl’ın çerçeveyi dökme demirden inşa etme fikrini bulmasıyla değişti. Bu durum elbette bir kuyruklu piyanonun nakliyesinin güvenilirliği üzerinde olumlu bir etkiye sahipti.

Alman şirketin ürünleri yavaş yavaş Melbourne, Amsterdam, Chicago ve Paris’teki fuarlarda altın madalyalar kazanmaya başladı. Piyanolar Saksonya Sarayı’na ve diğer bazı Avrupa saraylarına ihraç edildi. 1897 yılında Rönisch’in oğulları St Petersburg’da bir fabrika açmaya karar verdi. O zamana kadar şirket yılda 2.000 alet üretiyordu.

Ne yazık ki, Dresden’deki fabrika İkinci Dünya Savaşı sırasında bir bombardımanda yok edildi. Ancak Bechstein’ın sahipleri cesaretlerini kaybetmediler ve üretimi Leipzig’e taşıdılar. O andan itibaren fabrika sadece piyano değil, mobilya da üretmeye başladı. Aynı zamanda, müzik aletlerinin kalitesi de arttı! 1960 yılına gelindiğinde şirket önceki üretim hızına ulaşmıştı. Ancak 1986’da fabrika 21.000 enstrüman üretmişti bile – rekor bir sayı!

Bugün Ronisch kuyruklu piyano üretmiyor, bu yüzden stokta sadece dikmeler var. Bunların hepsi hala Leipzig’deki aynı fabrikada üretilmektedir. Bu tür enstrümanları oluşturmak için yüksek kaliteli ve oldukça nadir malzemeler kullanılır. Bu nedenle bu dikmelerden birini satın almak oldukça pahalıya mal olacaktır – fiyat etiketi genellikle 950 bin civarında başlar. Lyra. Ronisch serisi Hint elma ağacı, kiraz ağacı, maun ve İsviçre armudundan yapılmış enstrümanları içerir. Elbette, siyah ve beyaz renklerde mevcut olan cilalı modelleri de unutmamak gerekir.

Sauter

Değerlendirme: 4.7

Sauter, genç marangoz Johan Grimm tarafından kurulmuştur. 1810’larda Viyana’da piyano yapım sanatı üzerine çalıştı. 1819’da Speichingen’de küçük bir fabrika kurarak kendi çekiç başlı piyanofortunu yapmaya başladı.

Yeğeni Karl Sauter, Johan’ın işini devam ettirdi. Küçük atölyeyi gerçek bir imalathaneye dönüştüren oydu. O sırada fabrikada 12 çırak vardı. Şirket kısa sürede Swabian Alb’ın en büyük piyano üreticisi haline geldi.

Ne yazık ki Karl çok erken öldü. Böylece şirket acilen Johann Sauter ve annesi tarafından devralındı. Johan’ın düzenli olarak Amerika’yı ziyaret ettiğini ve buradan birçok yeni fikir getirdiğini belirtmek gerekir. Sonuç olarak, onun liderliğinde üretimi hızlandıran ve müzik aletlerinin ses kalitesini artıran çeşitli yenilikler getirildi. Çekiç başlı piyanolardan kuyruklu piyanolara geçiş de onun liderliğinde gerçekleşmiştir.

Fabrika daha sonra birkaç kez genişledi. Sauter piyanoları, saf sesleri ve iyi yapım kaliteleriyle Almanya çapında ün kazandı. İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra da ürünlerini diğer ülkelere ihraç etmeye başladı. Sauter artık dik ve kuyruklu piyanolar üretiyor. İkincisinin farklı boyutları vardır. Bunların en büyüğü 2000 yılında tasarlanan Sauter Concert 275’tir. Adından da anlaşılacağı gibi, 275 cm uzunluğunda bir konser modelidir. Şirketin ürün yelpazesinde bir de Sauter Omega 220 küçük kuyruklu konser piyanosu bulunuyordu. Ancak günümüzde en büyük talep, uzunlukları 160 cm ila 185 cm arasında değişen salon ve kuyruklu piyanolara yöneliktir. Hepsi özenle seçilmiş ahşaptan yapılmıştır ve şövale üzerinde tek elle zarif bir dokunuşa sahiptir.

Wm. Knabe Co

Değerlendirme: 4.6

Kuyruklu piyano üreticisinin kurucusu Valentin Wilhelm Ludwig Knebe, 1803 yılında Kreuzburg’da doğdu. Başlangıçta eczacılık eğitimi almış olan babasının izinden gitmek istiyordu. Ancak bunun yerine marangoz çırağı olmak zorunda kaldı. Daha sonra birkaç yıl piyano yapımcısı çırağı olarak çalıştı ve ardından üç yıl daha piyanist olarak çalıştı. 1831 yılında Knabe ve nişanlısının ailesi ABD’ye taşındı. Ailenin reisi yolculuk sırasında ölürken, Knabe Baltimore’a ulaşmayı başardı, ancak aslında kardeşinin birkaç yıl önce gittiği Hermann’da yaşaması gerekiyordu. Knabe kısa süre sonra ünlü piyanist Heinrich Hartge için çalışmaya başladı. Bundan sonra çiftçi olma planlarından vazgeçti. Onun yerine kullanılmış piyanoları sattı ve tamir etti.

1839, tam teşekküllü bir fabrikanın kuruluş tarihidir. Henry Gael ile piyano üretimi için yapılan ortaklık o zaman sonuçlandı. Birkaç yıl sonra Knabe daha büyük bir atölyeye taşınmayı ve bir depo açmayı başardı. O yıllarda her bir piyano 180 ila 400 dolar arasında satılıyordu. Knabe o zaman bile kare piyanolar üretmeye başladı ve bu piyanolar Maryland Mekanik Sanatları Geliştirme Enstitüsü’nden bir dizi ödül kazandı.

Yavaş yavaş, fabrikanın büyüklüğü büyüdü. 1852 yılında en az 100 işçi çalıştırıyordu. İkinci bir fabrika açıldı. Ancak ne yazık ki iki yıl sonra ikisi de yandı. Bu durum Knabe’nin üretimi yeniden başlatmasına engel olmadı. İşte o zaman şirketin adı Wm. Knabe Co (ondan önce adı Henry Gael idi).

Zorluklara rağmen, şirketin ürünleri büyük beğeni kazandı. Uzun yıllar boyunca bir aile şirketiydi. Ancak marka şu anda Samick Musical Instruments, Ltd. şirketine aittir. Wm aralığı. Knabe Co. zengin değil – dik piyanolar artık üç boyutta ve kuyruklu piyanolar dört boyutta mevcut. Hepsi Gallatin, Tennessee’de bulunan fabrikada üretilmiştir. Piyanoların yapımında yüksek kaliteli malzemeler kullanılır ve enstrümanların tasarımı yıllar boyunca denenmiş ve test edilmiştir. Bu bağlamda, bu marka altında dağıtılan ürünler ucuz olarak adlandırılamaz. Rus para birimi cinsinden bu satın alma işlemi 1,5 milyon Lyraye mal olabilir. Ve uzunluğu 174 cm’yi geçmeyen bir dolap modelidir. Ne yazık ki Türkiye’da böyle büyük piyanolar satılmıyor. Bugün, bir Wm kuyruklu piyano satın almak için en kolay şey. Knabe Co., bu enstrümanın üretildiği ABD’de yerleşiktir.

Samick

Değerlendirme: 4.5

Bugün Samick Musical Instruments muhtemelen en büyük müzik aletleri üreticisidir. Üstelik çok da uzak olmayan 1950’lerde kurulmuş olmasına rağmen! Bunun sırrı, Güney Korelilerin daha sonra mali sorunlar yaşayan diğer küçük şirketlerin büyük bir kısmını satın almayı başarmış olmasıdır. Yani, bu şirket Wm’a ait. Knabe Co, Seiler, Silvertone ve diğer birçok marka.

Daha önce de belirtildiği gibi Samick’in merkezi Güney Kore’dedir. Ancak bu, enstrüman üretiminin de burada yapıldığı anlamına gelmiyor. Belki de en büyük sayı 1992 yılında inşa edilen Endonezya fabrikasında üretilmektedir. Şirketin ayrıca Amerika Birleşik Devletleri’nde ayrı bir genel merkezi vardı. Tüm Kuzey Amerika operasyonlarının yürütüldüğü yer burası. Yakın zamanda burada akustik piyano üreten bir fabrika da kurdu, ancak hepsi Knabe markası altında satılıyor.

Samick ağırlıklı olarak gitar üretiyor. Amerikalı zanaatkar Greg Bennett tarafından geliştirilmiştir. Aynı zamanda şirketin ürün yelpazesi de oldukça geniş. Sadece akustik ve elektro gitarları değil, Hawai gitarlarına kadar birçok gitarı içerir.

Elbette Samick markası altında her türlü piyano da üretildi. Aksi takdirde, üretici sıralamamıza giremezdi. Güney Koreli dikmeler düşük fiyatlarıyla dikkat çekiyor – böyle bir enstrümanı sadece 250-300 bin parçaya satın alabilirsiniz. Lyra. Kuyruklu piyanoların yapımı daha zordur, bu nedenle bir kuyruklu piyano en az 700.000 dolara mal olur. Lyra. Genellikle gövdeleri ladinden ve tel tutucuları kayından yapılır. Şirket en çok dolap modellerine önem veriyor. Bu tür aletler genellikle 185 cm’den uzun değildir. Bunun nedeni konser piyanolarının yan kuruluşlar tarafından üretilmesiydi – Samick’in onlarla rekabet etmek gibi bir niyeti yoktu, çünkü bunu yapmanın bir anlamı yoktu.

August Foerster

Değerlendirme: 4.4

Üst ve orta kategorilerde kuyruklu piyano üretiminde uzmanlaşmış bir başka şirket. Şirket şu anda birinci sınıf dik ve kuyruklu piyanolara odaklanıyor. Ancak geçmiş yıllardan kalma ve bir servete mal olmayan piyanolar bulabilirsiniz.

Friedrich August Foerster, tahmin edilebileceği gibi şirketin kurucusudur. Bir süre marangozluk yaptı, keman ve gitar tamir etti. Daha sonra piyano teknisyeni olarak eğitim almaya karar verdi. Ve başardı. 1854’te sınavları geçti. Ancak 1859 yılına kadar enstrüman tamiri ve yapımı için kendi atölyesini açmadı. Ancak üç yıl sonra tam teşekküllü bir fabrika kuruldu. Ve böylece devam ediyor! Förster kısa süre sonra piyano üretimi için bir kraliyet patenti aldı. 1874 yılına gelindiğinde bininci enstrüman üretilmişti. O zamanki üretim hızı hakkında bir fikir vermek için, 1877’de 2000’inci kuyruklu piyano doğdu!

Şirket uzun bir süre boyunca ailenin elindeydi – yönetim babadan oğula geçti. Şirket 1972 yılına kadar kamulaştırılmadı. Daha sonra Alman piyano birliği olan Deutsche Piano – Union Leipzig’e entegre edilmiştir. Neyse ki şirket daha sonra kurucunun soyadıyla yeniden adlandırıldı. August Foerster ürünlerinin bu dönemde ABD’de pazarlanmaya başladığını da belirtmek gerekir.

1991 yılında Wolfgang Förster fabrikayı özelleştirmeyi ve işletmeyi ailesine geri vermeyi başardı. Şimdi Alman şirketinin enstrümanlarının Sergei Prokofiev, Erwin Schulhoff, Richard Strauss ve diğer ünlü müzisyenler tarafından kullanılmasından gurur duyuyor. Ve daha yakın zamanda, August Foerster ürünleri “Piyanist” filminde yer aldı – ana karakter tarafından çalınan piyanoydu. Ancak bu filmde başka üreticilerin kuyruklu piyanoları da yer alıyor.

Şirket artık birinci sınıf enstrümanlara odaklanıyor ve yılda yaklaşık 250 piyano üretiyor. Çoğunlukla kabin modelleri, ancak ürün yelpazesinde 275 cm’lik bir konser kuyruklu piyano da var. Üst modelin ses tahtası seçkin dağ ladininden, çerçeve ise saf dökme demirden yapılmıştır. August Foerster kuyruklu konser piyanosunun fiyatı 137.000. euro. Küçük kabin modeli ise 48.000 Avro gibi düşük bir fiyata satın alınabiliyor. Euro. Ancak Türkiye’da bu markanın neredeyse hiç enstrümanı olmadığı için nakliye konusunu düşünmeniz gerekiyor.

En iyi tüketici piyanosu üreticileri

etrof

Değerlendirme: 5.0

Petrof kuyruklu piyanonun Türkiye’da üretildiği anlaşılıyor. Ancak durum böyle değildir. Marka adı Çekçe. Ancak bu durum, onun altında dağıtılan enstrümanların ülkemizde çok popüler olduğu gerçeğini ortadan kaldırmıyor. Çünkü sosyalist gerçekçilik yıllarında Çekoslovakya, Varşova Paktı ülkelerine toplu piyano sevkiyatları düzenlemiştir. Kabul etmek gerekir ki, tüm bu enstrümanlar mümkün olan en kısa sürede bir araya getirilmiş eksiksiz şibboletlerdi. Ve bu, gerekli özenin gösterilmediği anlamına da gelmiyor.

Bir Petrof kuyruklu piyano almaya karar verirseniz, bazı satıcıların marka adını Kiril alfabesiyle yazdığını göreceksiniz. Aslında, beklenmedik bir şekilde son harfi ikiye katlıyorlar. Biz sadece soyadımızı Fransızca’da çift ‘f’ ile yazmayı seviyoruz. Demek Petroff bu.

Artık tamamen farklı bir çağda yaşıyoruz. Çekler kalitesiz kuyruklu piyanolar üretmeye devam etseydi, satın alınmayacaklardı. Ancak bu, ürünlerinin üst düzey statüye daha yakın olduğu anlamına gelmiyor. Uzmanlar Petrof enstrümanlarının sesinin mükemmel olmaktan uzak olduğunu düşünüyor. Bu piyanoların maliyeti çok yüksektir, bu da onları bir pazarlık gibi gösterir. Ancak Petrof markası hala birçok Rus’un dilinde ve bu tür sözlere aldırış etmiyorlar.

Kısacası, günümüzde Çekler ortalama kalitede kuyruklu piyanolar üretiyor. Ancak bunu nadiren sıfırdan yaparlar. Çoğu zaman, ürünlerini 1970’lerden veya 1980’lerden alıp yeni Alman bileşenlerle büyük ölçüde modernize ediyorlar. En pahalı modelleri satın alırken, müşterilerin çok çeşitli yüzeyler arasından seçim yapabilmeleri ilginçtir – 60’a kadar varyant sunulmaktadır.

İnsanları en çok korkutan şey, yükseltilmiş bir Petrof piyanonun maliyetidir. 750 €’dan başlamaktadır. Lyra. Ve XV. Louis tarzında zarif bir Petrof Rokoko modeli 2,9 milyon Lyraye satıldı! Bu bir konser kuyruğu bile değil, küçük bir bebek kuyruğu ve sadece 173 cm uzunluğunda. Bu nedenle birçok kişi, bazılarının çok iyi durumda tuttuğu ikinci el bir alet satın almayı tercih ediyor. Ancak bunların bir başyapıt gibi görünmesini ve ses çıkarmasını beklememelisiniz.

Vogel

Değerlendirme: 4.9

Belki de bu özel marka, seçkimizdeki en az bilinen markadır. Ve bir zamanlar durum hiç de böyle değildi. Vogel müzik aletleri iyi talep görüyordu. Ancak Alman markası yavaş yavaş tarihe karıştı. Neyse ki, 2003 yılında Hanes Schimmel-Vogel onu unutulmuşluktan geri getirmeye karar verdi. Schimmel Pianos’un yönetimini devraldı ve kuyruklu piyano yapma görevini üstlenen bir yan şirket kurdu. Hepsi titiz Avrupa kalite standartlarını karşılamakta ve tamamen elle monte edilmektedir.

Kuyruklu piyano yapımında Alman telleri ve çekiçleri kullanılır. Güverteler çoğunlukla dağ çamından yapılır. Ayrıca aletin gövdesi polyester vernik ile kaplanmıştır.

Yine de Vogel piyanolarının mükemmel olduğu söylenemez. Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, mütevazı boyutlarda olma eğilimindedirler – genellikle müzik okulları ve daha küçük mekanlar için satın alınırlar. Fabrika bunları toplu miktarlarda üretmek istemediği için bulmak kolay değildir. Bu şirketin ürünleri hakkında ayrıntıya girmenin bir anlamı olmamasının nedeni de kısmen budur.

Haessler

Değerlendirme: 4.8

Yukarıda Bluthner şirketinden bahsetmiştik. Sonra birkaç “kızı” olduğundan bahsettik. Özellikle, Rudolf Blüthner-Hessler’in adını taşıyan Haessler şirketi onun emrindedir. Mükemmel Alman kalitesinde kuyruklu piyanolar yapıyorlar. Bununla birlikte, enstrümanlar genellikle rekor düzeyde paraya mal olmaz. Yelpazenin sadece kuyruklu piyanolardan değil, aynı zamanda aşağıdakilerden de oluştuğuna dikkat edilmelidir.

Şu anda şirket, boyutları birbirinden farklı olan yalnızca üç model sunuyor. Ancak kaplamaların çok farklı olabileceğini unutmamak gerekir – burada her şey müşterinin takdirine bağlıdır. Haessler’in en büyük kuyruklu piyanosu 210 cm uzunluğunda.

Belki de bu, markayı olabildiğince ayrıntılı olarak tanımlamanın bir anlamı olmadığı durumlardan biridir. Henüz arkasında belirli bir tarih yok. Ve Türkiye’da kuyruklu piyanoları bunun altına almak büyük bir zorluk. Ne yazık ki, Batı Avrupa’nın dışına çok nadiren çıkabiliyorlar. Bu arada, bu tür enstrümanların %100 Almanya’da üretildiği düşünülmemelidir. Bu durumda çok daha pahalı olacaklar ve ana marka ile rekabet edeceklerdir.

Sonuç

Bu, en iyi akustik piyano üreticilerinin bir listesidir. Gördüğünüz gibi, bunlardan epeyce var. Bu arada, tüketici sınıfı müzik aletleri üreten şirketler yavaş yavaş yok oluyor. Dijital piyanoların popülerliğinden en çok etkilenenler onlar. Nereden bakarsanız bakın, akustik bir kuyruklu piyano satın almak pahalı bir fikirdir. Ve birçok kişi bunun yerine çok daha fazla özellik sunan dijital bir araç alabilmeyi diliyor.