8 en küçük kurbağa

*Editörlere göre en iyilerin değerlendirmesi. Seçim kriterleri hakkında. Bu materyal özneldir, bir reklam değildir ve bir satın alma tavsiyesi teşkil etmez. Lütfen satın almadan önce bir uzmana danışın.

Kurbağalar gezegendeki en eski amfibilerden bazılarıdır. Bulunamadıkları yerler bir elin parmaklarını geçmez: Arktik, Antarktika, Sahra ve okyanustaki uzak adalar. Bu canlıların 500’den fazla türü vardır. Sadece boyut ve görünüm olarak değil, davranış olarak da farklılık gösterirler.

En küçükleri çoğunlukla sıcak ve nemli tropikal iklimlerde yaşar, düşen yapraklar, çimen ve ağaçlar arasında yırtıcılardan saklanır. Papua Yeni Gine, Madagaskar ve Brezilya ormanlarında bulunur. Genellikle birkaç yumurta bırakır ve bu yumurtalardan tamamen şekillenmiş, minik kurbağa yavruları çıkar. Aşağıda ailenin en küçük üyelerinden bazılarının açıklamaları yer almaktadır.

En küçük kurbağalar

Pozisyon 8: Sırtlı Kurbağa (
achycephalus ephippium) – maks. 19,7 mm

Sıralama: 4.3

Bu tür, craugastoridae familyasının bir üyesidir ve Peru And Dağları’nda 3000 m’nin üzerinde bir yükseklikte bulunan Cusco bölgesine endemiktir. Erkeklerde en fazla 11,1 mm ve kadınlarda 12,4 mm ölçülerinde olan bu bireyler, Alman-Amerikan ortak keşif ekibi tarafından burada keşfedilmiştir.

Cüce kurbağanın rengi, yere düşen yapraklarda yaşamaya adapte olmuştur. Temel rengi koyu benekli açık kahverengidir. Kurbağanın sırtı ve yanları koyu kahverengi, kırık çizgilerle süslenmiştir. Gözleri de turuncu halkalı koyu kahverengidir.

Cüce noblella, diğer Peru cüce kurbağalarında bulunmayan bir başka ayırt edici özelliğe sahiptir – dikkat çekici derecede uzun işaret parmağı.

Yeşilliklerin arasında saklanan minik amfibiyi tespit etmek için çevredeki her santimetrekareyi dikkatlice kontrol etmeniz gerekir. Çoğunlukla çalılar ve otsu bitkilerle kaplı ormanların kenarlarında ya da güdük, bodur ağaçların ve yüksek oranda yosun içeren bir ot tabakasının bulunduğu ‘elf ormanları’ olarak adlandırılan yerlerde bulunur. Yeşillikler arasındaki renk kontrollü ve gizli davranışları sayesinde yırtıcılardan büyük ölçüde korunur.

Bu yeni cinse 1930 yılında Amerikalı zoolog Thomas Barbour tarafından arkadaşı ve meslektaşı Gladwin Kingsley Noble Noblell’in adı verilmiştir. Cüce soylular her zaman tek bir bölgede yaşar ve çiftleşme mevsiminde bile hiçbir yere hareket etmezler. Dişiler bir seferde sadece iki yumurtayı nemli yapraklara veya yosunların altına bırakarak yumurtalar çatlayana kadar böceklerden korur. Türün yumurtlamak için bile yaşam alanını terk etmek zorunda kalmaması, doğal düşmanlardan korunmasına yardımcı oluyor.

6. sıra: Küba pigmesi (ıslıkçı) (Eleutherodactylus

Değerlendirme: 4.5

Sechellophryne gardineri dünyanın en küçük kurbağalarından bir diğeridir. Yetişkin erkekler burundan kloaka kadar 10,1 mm uzunluğunda, dişiler 11,5 mm uzunluğunda. S. gardineri, Seyşeller’de, özellikle Mahe ve Silhouette’de, bir dizi orman habitatında yaygındır.

Baş düz ve geniş, gözler büyük, ağız sivri, alt çenenin ötesine uzanır. Burun delikleri burnun ucuna yörüngeden daha yakındır ve kurbağanın gözleri arasında deri kıvrımı yoktur. Ön kol ince. Parmaklarda, uçları tamamen örtmeyen ve parmakların toplam uzunluğunun yaklaşık üçte birine ulaşan dokuma vardır. Tibia ince ve kısa. Tibia ve uyluklar kaslı ve yaklaşık aynı uzunluktadır. Femora ve alt taraf pürüzsüzdür. Ayak parmaklarının uçları genişlemiş ve sivridir, ancak kayışları yoktur. Kloak posterior yöndedir. Yaşamda, numunenin arkasında yedi sıra tüberkül vardır. İlk sırada ikisi gözler arasında ve biri her bir göz kapağında olmak üzere dört tüberkül bulunurken, ikiden yediye kadar olan sıralarda sırt boyunca eşit aralıklarla yerleştirilmiş iki tüberkül bulunur.

Kurbağa zayıf renklidir. Kalçalar kahverengi ve siyah beneklidir. Dorsum bronz benekli kahverengi. Karın gri benekli siyah. Elleri ve ayakları siyahtır. Gözün irisi altındır.

S’nin sesleri. Gardineri genellikle düşen yapraklardan duyulur ve cırcır böceklerinin sesine çok benzeyen tek bir gıcırtı veya ıslıktan oluşur. Tekrarı veya ikincil notaları yoktur ve 0,09 ila 0,2 saniye sürer.

Keneler, sivrisinek larvaları, karıncalar ve amfipodlar gibi küçük omurgasızlarla beslenir. Yumurtalar ıslak zemine küçük kümeler halinde bırakılır, 8 – 16 adet arasında değişir. bir seferde. Larvalar yumurtadan sadece 3 mm uzunluğunda tamamen şekillenmiş küçük yetişkin kurbağalar olarak çıkar. Gardiner kurbağası bulunduğu bölgelerde güvenli olmasına rağmen, nesli tehlike altında olarak sınıflandırılmıştır.

Sıra 3: Iberia Eleutherodactylus – 10 mm maks

Değerlendirme: 4.8

Eleutherodactylus iberia kuzey yarımkürenin en küçük kurbağasıdır. Bir yetişkin olarak sadece yaklaşık 10 mm uzunluğa ulaşır.

Sırt derisi hafif kırışıktır, kıvrımsızdır. Baş gövde kadar geniş ve genişlik kadar uzun. Yukarıdan ve yandan bakıldığında namlu ucu sivridir. Küçük bir çıkıntı vardır, yuvarlaktır ve arkadan hafif içbükeydir.

Bu küçük kurbağanın koyu kahverengi bir sırt rengi vardır ve göz bölgesinde parlak bakır bir bant bulunur; bu bant göz kapaklarında giderek turuncuya dönüşür, gözlerin arkasında altın sarısı ve beyaz olur, ardından arkada devam eder ve açıklığın yakınında kesintili bir sırt-yan şeridi haline gelir. Yanlarda aralıklı beyaz bir çizgi vardır. Ön ayaklarda turuncu bir şerit vardır. Kalçalarda delikten dize geçen çapraz beyaz çizgiler vardır. Karın rengi koyu mordur.

Doğu Küba’da endemik. Sadece Holguín eyaletinde, deniz seviyesinde Nibujon yakınlarında ve 600 m’de Monte Iberia’nın batı yamacındaki Arroyo Sucio (Anacleto) Arriba’da bilinir. İberya Dağı’nın batı yamacındaki ikincil yaprak döken ormanlarda dökülen yaprakların altında ve eğrelti otlarının kökleri arasında görülür. Ağırlıklı olarak akarlarla beslenir. Bu türün deri toksinleri vardır.

İkincilik: Izekson kurbağası, Brezilya altın kurbağası (
achycephalus didactylus) – en fazla 10 mm uzunluğunda

Değerlendirme: 4.9

aedophryne amanuensis – dünyanin en küçük kurbağasi. Erkekler sadece 7-8 mm’ye kadar büyür! Ancak dişiler hiç yakalanmadığı için bilinmiyor. Paedophryne amanuensis sadece Papua Yeni Gine’de bulunur.

Kurbağanın rengi koyu kahverengidir, bu da dökülen yapraklarda saklanmasına yardımcı olur. Ayrıca sırtında pas rengi lekeler vardır. Karnı daha açık renklidir – arduvaz grisi bile olabilir. Kurbağanın kısa ve geniş bir burnu, büyük gözleri ve daha da küçük, ilkel parmakları olan minik ayakları vardır.

Gece ve karasal bir yaşam tarzı sürdürür. Çoğu minyatür kurbağa gibi, nemli orman çöplerinde yaşar. Ayrıca iribaş evresini atlayarak doğrudan gelişim yoluyla çoğaldığına inanılmaktadır. Ancak, sadece erkekler gözlemlendiği için üreme davranışlarının ayrıntıları bilinmemektedir.

Kurbağanın ‘şarkı söylemesi’ de ilginç. Paedophryne amanuensis yüksek notalar üretir ve çok hızlıdır – saniyede 1,5 tona kadar “ses çıkarır”.

Acarias ve Colembolans gibi küçük omurgasızlarla beslenir. Küçük boyutu ve nispeten yaygın P bolluğu nedeniyle. Amanuensis muhtemelen tropikal yağmur ormanı ekosistemlerinin önemli bir üyesidir. Küçük bir tür olarak muhtemelen omurgasız predasyonuna karşı daha hassastır, bu da su habitatının eksikliğini ve omurgasız çeşitliliğinin alçak bölgelere göre daha düşük olduğu yayla alanlarında yaşama eğilimini açıklayabilir.