Vakıf plakasının güçlendirilmesi: teknoloji hesaplamaları ve kurulum

Herhangi bir binanın yapımı, kendi yükünü kendi başına algılayacak bir vakfın oluşumunu içerir. Dayanıklılık ve gücü, evin bu bölümüne bağlıdır. Monolitik plakalara özel dikkatlerin ödenmesi gereken çeşitli türler vardır. Önemli düzeyde dalgalanmaların olmadığı kalıcı topraklarda kullanılırlar. Böyle bir tasarımın önemli bir unsuru, monolit gücünü arttırmaya izin veren güçlendirmedir.

Tuhaflıklar

Monolitik plakalar, yüksek kaliteli betondan yapılardır. Malzeme yüksek mukavemet ile karakterizedir. Vakıf plakasının dezavantajı düşük plastisitesidir. Beton yapılar, yüksek yüklerde çok hızlı bir şekilde çatlamaz, bu da çatlak oluşumuna yol açabilir ve temeli çevirebilir.

Bu sorunun çözümü, plakanın çeşitli çelik tel tipleri ile güçlendirilmesidir. Teknik olarak, bu işlem, temel içindeki metal bir çerçevenin oluşumunu içerir.

Tüm benzer işlemler, ana donatı teknolojisini tanımlayan özel SNIS’a dayanarak üretilir.

Çelik çerçevelerin varlığı, plakanın plastisitesini arttırmanıza izin verir, çünkü yüksek yükler metal ile de algılanır. Güçlendirme, birkaç önemli problemi çözmenizi sağlar:

1. Yüksek mekanik yükleri algılayabilen malzemenin gücü arttırır.
2. Tesisin büzülme riski azalır ve nispeten kararsız topraklardan kaynaklanan çatlakların olasılığı en aza indirilir.

Bu tür işlemlerin tüm teknik özelliklerinin özel standartlara tabi olduğu belirtilmelidir. Bu belgeler, monolitik yapıların parametrelerini gösterir ve kurulumları için temel kurallar verilir. Bu tür plakalar için takviye elemanı, elle oluşturulan metal bir örgüdür. Monolitin kalınlığına bağlı olarak, vana katmanlar arasında belirli bir mesafeye sahip bir veya iki satırda yerleştirilebilir.

Güvenilir bir çerçeve elde etmek için tüm bu özellikleri doğru şekilde hesaplamak önemlidir.

Şema

Plaka takviyesi karmaşık bir işlem değildir. Ancak bu prosedürle takip edilmesi gereken birkaç önemli kural var. Böylece, takviyenin döşenmesi bir veya daha fazla katmanda yapılabilir. Tek katmanlı yapılar 15 cm kalınlığa kadar bir levha tabanı için başvurmanız önerilir. Bu değer daha fazlaysa, çok satırlı bir armatür konumu uygulanması önerilir.

Kendi aralarında, takviye katmanları, üst satırın düşmesine izin vermeyen dikey destekler kullanılarak bağlanır.

Plakanın ana genişliği, düzgün bir şekilde yerleştirilmiş hücrelerden oluşturulmalıdır. Hem enine hem de boyuna doğrultuda, takviye teli arasındaki adım, monolitin kalınlığına ve üzerindeki yükün kalınlığına bağlı olarak seçilir. Ahşap evler için tel, 20-30 cm mesafede kendileri arasında örmek, kare hücreleri oluşturur. Tuğla binaların en uygun adımı 20 cm’lik bir mesafe olarak kabul edilir.

Tasarım nispeten ışıksa, bu değerin 40 cm’ye yükselmesi için izin verilir. Her plakanın uçları, standart standartlara göre, p şeklinde bağlantı parçaları kullanılarak güçlendirilmelidir. Uzunluğu monolitik plakanın 2 kalınlığı olmalıdır.

Yapıları tasarlarken ve takviye edici elemanları seçerken bu faktör dikkate alınmalıdır.

Destekleme çerçeveleri (dikey çubuklar), ızgaradaki armatür konum parametrelerine benzer bir aşamaya monte edilir. Ancak bazen bu değer iki kez artırılabilir. Ancak çok güçlü yüklere yenilemeyen temeller için kullanılır.

Jacks Jones, azaltılmış adımlı bir kafes kullanılarak oluşturulur. Bu segmentler, binanın çerçevesinin (taşıyıcı duvarlar) daha sonraki yere yerleştirileceği plakanın bir parçasıdır. Ana bölge, 20 cm’lik bir tarafı olan karelerle yerleştirilmişse, bu yerde adım her iki yönde yaklaşık 10 cm olmalıdır.

Temel ve monolitik duvarların bodrum bölgesinin düzenlenmesi ile sözde konular oluşturulmalıdır. Temel takviye çerçevesinin çiftleşmesi ile bağlanan dikey takviye pimleri oluştururlar. Bu form, gücü önemli ölçüde artırmanıza ve dikey elemanlara sahip yüksek kaliteli bir destek bileşiği sağlar. Sorunları yüklerken armatür g harfi şeklinde bükülmelidir. Bu durumda, yatay kısım, vakfın 2 irtifası olmalıdır.

Takviye çerçevelerinin oluşumunun başka bir özelliği, tel bağlantı teknolojisidir. Bunu birkaç ana yolla yapabilirsiniz:

• Kaynak. Sadece çelik takviye için mümkün olan uzun süreç. Nispeten minimum iş miktarına sahip küçük monolitik plakalar için kullanın. Alternatif bir seçenek, üretimde yapılan bitmiş kaynaklı yapıların kullanımıdır. Bu, çerçevenin oluşumu sürecini önemli ölçüde hızlandırmanıza olanak sağlar. Böyle bir bağlantının dezavantajı, çıktının zor tasarım olmasıdır.
• Bit. Takviyenin bağlantısı, çelik ince tel (çapı 2-3 mm) kullanılarak gerçekleştirilir. Bir bükülme, işlemi hafifçe hızlandırmanıza izin veren özel cihazlar tarafından gerçekleştirilir. Bu yöntem oldukça zaman alıcı ve uzun. Ancak aynı zamanda, takviye, bazı dalgalanmalara veya yüklere adapte olmasını sağlayan birbirleriyle titizlikle iletişim kurmaz.

Vakfın takviye teknolojisi, aşağıdaki tutarlı eylemlerle tanımlanabilir:

• Vakfın Hazırlanması. Monolitik plakalar, moloz ve kumdan oluşan tuhaf bir yastık üzerinde bulunur. Dayanıklı ve hatta bir üs elde etmek önemlidir. Bazen topraktaki beton doldurmadan önce, özel su yalıtım malzemeleri, nemin topraktan betona nüfuz etmesini önleyen.
• Alt takviye katmanının oluşumu. Takviye, başlangıçta uzunlamasına ve sonra enine yönde sürekli olarak konumlandırılmıştır. Kare hücreleri oluşturan tel ile bağlayın. Böylece metalin doldurduktan sonra somuttan konuşmadığından, ortaya çıkan tasarımı yükseltmeniz gerekir. Bunun için küçük destekler (sandalyeler) içine yerleştirilir, bu, monolitik plakanın yüksekliğine (2-3 cm) bağlı olarak seçilen yüksekliği seçilir. Bu unsurların metalden yapılması arzu edilir. Böylece, doğrudan beton ve yakın metal ile doldurulacak olan ızgaranın hemen altında bir alan oluşturulur.

• Dikey Desteklerin Düzenlenmesi. Onları ızgara kendisi olarak aynı takviyesinden yap. Tel bükmek için üst satırın güvenebileceği bir çerçeve almak için.
• Üst katmanın oluşumu. Izgara, alt sıra için yapıldığı gibi benzer şekilde tasarlanmıştır. Aynı hücre boyutu burada kullanılır. Tasarımı, bilinen yöntemlerden birini dikey olarak sabitleyin.
• Doldurmak. Takviye çerçevesi hazır olduğunda, betonla dökülür. Yukarıdan ve ızgaranın üstündeki kenarlardan, koruyucu tabaka da oluşturulur. Temel dondurulduktan sonra metalin malzemeden geçmemesi önemlidir.

Nasıl hesaplanır?

Önemli unsurlardan biri, takviye çubuklarının teknik özelliklerinin hesaplanmasıdır. Çoğu durumda, ızgara adım 20 cm’dir. Bu nedenle, diğer parametrelerin hesaplanmasına özel dikkat gösterilmelidir. Prosedür, takviyenin çapını belirleme ile başlar. Bu süreç bu kadar ardışık adımlardan oluşur:

• Öncelikle, vakfın enine kesitini belirlemeniz gerekir. Plakanın her biri için hesaplanır. Bunu yapmak için, uzunluklarla çarpılan gelecekteki vakfın kalınlığına ihtiyacınız var. Örneğin, plaka 6 x 6 x 0.2 m için, bu gösterge 6 x 0.2 = 1,2 m2’ye eşit olacaktır.

• Bundan sonra, belirli bir diziye uygulanması gereken takviyenin minimum alanını hesaplamak gerekir. Kesitin yüzde 0.3’üdür (0.3 x 1.2 = 0.0036 m2 veya 36 cm2). Her tarafı hesaplarken bu katsayı kullanılmalıdır. Bir satır için benzer bir değeri hesaplamak için, elde edilen alan tarafından sadece yarıya (18 cm2) ayrılmalıdır.

• Toplam alanı öğrendikten sonra, bir satır için kullanılması gereken donatı çubuklarının sayısını hesaplayabilirsiniz. Lütfen yalnızca bölümle ilgili olduğuna dikkat edin ve uzunlamasına doğrultuda istiflenen tel miktarının dikkate alınmaz. Çubuk sayısını bulmak için, birinin bir bölgesini hesaplamalıdır. Sonra toplam alan sonuçta ortaya çıkan değere ayrılmıştır. 18 cm2, 14 mm çapında 12 mm çapında veya 12 eleman içeren 16 eleman uygulayın. Bu parametreleri özel tablolarda öğrenebilirsiniz.

Bu hesaplama prosedürlerini basitleştirmek için, bir çizim yapmalısınız. Başka bir adım, vakıf için satın alınması gereken güçlendirme sayısını saymaktır. Bunu hesaplamak oldukça kolaydır:

1. Her şeyden önce, her satırın uzunluğunu bilmeniz gerekir. Vakfın dikdörtgen şeklinde olması durumunda, her iki yönde de hesaplanır. Uzunluğun her iki tarafta 2-3 cm’den az olması gerektiğini unutmayın; böylece vakfın metali kapatabilir.
2. Uzunluğu bildiğinizde, çubuk sayısını tek bir satırda hesaplayabilirsiniz. Bunu yapmak için, kafayı basamağa bölmek ve elde edilen sayıdaki numarayı yuvarlamak gerekir.
3. Yaygın bir görüntüleri öğrenmek için, daha önce açıklanan işlemler her satır için yapılmalı ve sonucu bir araya getirilmelidir.

İpuçları

Bir monolitik vakanın oluşumu çeşitli şekillerde gerçekleştirilebilir. Yüksek kaliteli tasarım elde etmek için, bu kadar basit uçlar takip edilmelidir:

• Metal korozyonun hızlı gelişmesini önlemek için armatür betonun kalınlığına yerleştirilmelidir. Bu nedenle, uzmanlar plakanın kalınlığına bağlı olarak, döşemenin her bir tarafındaki “karıştırın” kabloyu 2-5 cm derinliğe kadardır.

• Temellerin takviyesi için kullanın Sadece A400 Sınıfı Fittings. Yüzeyi özel bir “Noel ağacı” ile kaplıdır, dondurulduktan sonra betonla iletişimi artırır. Tasarımın istenen gücünü sağlayamadıkları için daha düşük sınıf ürün uygulanmamalıdır.
• Kabloyu bağlarken yaklaşık 25 cm’lik bir kaplama ile döşenmelidir. Bu, daha sert ve güvenilir bir çerçeve yaratacaktır.

Güçlendirilmiş monolitik temel, birçok bina türü için büyük bir temeldir. Yapımını gerçekleştirmek, standart önerileri takip edin ve dayanıklı ve güvenilir bir tasarım alacaksınız.

Vakıf plakasının takviyesi hakkında daha ayrıntılı olarak aşağıdaki videoya söyleyecektir.