Beyaz ahududu nasıl ekilir ve bakımı nasıl yapılır

“Beyaz ahududu” adını duyan birçok bahçıvan, yetiştiricilerin alışılmadık bir ahududu çeşidi yetiştirmeyi başardığını düşünecektir. Hiç de değil. Beyaz ahududu, böğürtlenin adi ahududu ile çaprazlanmasının bir sonucudur. Alışkın olduğumuz kırmızı ahududunun aksine, beyaz (diğer adıyla sarı) ahududunun sert kışlara adapte olmadığını söylemek isterim.

Botanik tanımı ve özellikleri

sarı ahududu çalısı ve meyveleri yaygın kırmızı ahududuya benzer. Böğürtlenleri ahududu ile çaprazlayan yetiştiriciler, kayısı renginden zengin turuncuya kadar değişen, bizim için alışılmadık bir meyve rengine sahip yeni bir çeşit elde ettiler. Sıradan ahududularla karşılaştırıldığında, beyaz çeşidin meyveleri daha yüksek miktarlarda fruktoz, glikoz ve kuru madde içerir.

Bilginiz için!Sürünen köksap, genç sürgünleri ve ürünün çoğalmasını teşvik eden sürgünler verir. Genç büyüme ana çalıları güçlü bir şekilde tüketmesine rağmen.

Sürgünler iki yıllık sürgünlerin uçlarında veya koltuk altlarında gelişir. meyve filizleri koltuk altlarından çıkarsa, ahududular sezonda yalnızca bir kez meyve verir, ardından filizler kurur.

Meyve tomurcukları sürgünlerin uçlarına yerleştirilirse, ürün yılda iki kez meyve verir. Bunlara remontant çeşitler denir.

Sarı ahududu ile kırmızı ahududu arasındaki biyolojik farklar:

1. Büyüme ve yayılma gücü (güçlü, zayıf ve çok yayılan çeşitleri vardır);

2. İki yıllık sürgünlerin kabuk rengi (gri, kahverengi veya açık kahverengi olabilir);

3. Sivri uçların düzeni (sivri uçlar basit ve kavislidir ve sürgün boyunca konumlandırılabilir ya da sadece dipte yoğunlaşabilir);

4. yaprak türü (tüylü veya tüysüz, buruşuk veya düz, kıvrımlı veya düz);

5. Şekil ve koku (yuvarlak, koni şeklinde, geniş veya hafif kokulu);

6. meyve verme türü (tekli, remontant).

Birçok bahçıvan remontant çeşidi tercih eder çünkü sezonda iki kez hasat edilebilen bir ürün üretir.

Yaygın beyaz ahududu çeşitleri

Aşağıdaki çeşitler Eyalet siciline kayıtlıdır: Amber, Yellow Giant, Golden Dome, Apricot, Golden Autumn, Runaway, Orange Wonder. Bahçıvanlar eski yetiştiricileri tercih eder: Spirina beyazı, Bal, Altay tatlısı, Ananas, Altın Everest.

Kayısı

Yenilenmiş beyaz ahududu çeşidi, Orta bölgede bölgeselleştirmeye uygundur. Çalı çok kuvvetli değildir, orta boyda büyür ve hafifçe yayılır. Çalıların dibinde aşağı doğru eğimli dikenler. Hafif tüylü ve 3 g ağırlığında altın kayısı meyveleri. Bir sezonda bitki başına 2 kg çilek üretilebilir.

Kaçak

Yenilenmiş çeşit Orta bölgede iyi yetişir. Meyveler erken. İkinci hasat dalgası Ağustos başında gerçekleşecek. Orta boy, hafif yayılan çalılar. Sürgünlerin alt kısmında daha küçük sivri uçlar. Altın meyveler 2,5 g ağırlığında. Bitki başına 3 kg’a kadar meyve. Dona karşı iyi toleranslı.

Altın Everest

Uluslararası bir seçki. Donmaya karşı son derece dayanıklı. 30°C’ye kadar düşük sıcaklıklardan etkilenmez. Güçlü bir yayılma çizgisine ve dik sürgünlere sahip daha uzun çalılar. Teknik olgunluk aşamasında meyvenin turuncu rengi. Meyve başına 4g. Sonbahar başında hasat. Birçok yetiştirici tatlı ve ekşi tatta Trabzon hurması tonları bulur. Çok amaçlı bir çeşit.

Sarı Dev

Sezonda bir kez meyve verir; Kuzey-Batı bölgesinde sınıflandırmaya uygundur. Haziran sonunda hasat için hazır. Oldukça olgun, çok sayıda sürgüne sahip, ancak yayılımı zayıf. Meyveler 3g ağırlığındadır. Meyve başına verim: 1,5 kg. Dikenler sürgünlerin tüm uzunluğu boyunca uzanır. Sarı Dev hastalıklara dayanıklıdır ancak soğuğa karşı toleransı düşüktür.

Altın Kubbe

Merkez bölge için yenilenen çeşitlilik. Orta boy ve yayılma. Sürgün uzunluğu boyunca dağılmış az sayıda diken. Yapraklar hafifçe kıvrılmış. Yuvarlak şekilli ve 4 g ağırlığında parlak sarı meyveler. Sezon başına 3 kg’a kadar çilek verebilir. Haşere ve hastalıklara karşı dirençli.

Altın Sonbahar

Her bölgede yetiştirilebilir. Orta büyüklükte salkımlar, sürgünün alt kısmında bulunan yumuşak dikenler. Yaprak kanatları güçlü bir şekilde buruşuktur. Ağırlığı 5 g’a kadar olan daha büyük meyveler. Bitki 2 meyve verse bile sezon başına 5 kg’a kadar. Hastalık ve zararlılara karşı düşük toleransı nedeniyle özel bakım için önerilir.

Turuncu mucize

Rejenere çeşitler, hava koşulları ne olursa olsun her bölgede çok iyi sonuç verecektir. Güçlü ve kuvvetli bir büyüme ile karakterize edilir. Ortalama yayılma mesafesi. Dikenler sürgünlerin uzunluğu boyunca dağılmıştır. Buruşuk, kuvvetli kıvrılmış yapraklar. Köpüklü, uzun portakal meyveleri 10 g ağırlığında. Yüksek C vitamini içeriği. Tüm çeşitlerin en iyisi! Meyve başına verim 5 kg.

Amber

Remontant çeşit yaygın ıslah için uygundur. Sürgünlerin alt kısmında aşağı doğru kıvrık dikenler bulunur. Yapraklar hafif kıvrımlıdır. Kehribar çeşidi kuraklığa dayanıklıdır.

Bahçede beyaz ahududu dikimi ve bakımı

Beyaz ahududu, standart ahududu ile hemen hemen aynı bakıma ihtiyaç duyar. Ancak dikkate alınması gereken bazı ayrıntılar var.

Doğru yeri seçmek

Yarı gölgede bile yetişebilen ve ürün verebilen kırmızı ahududuların aksine, beyaz çeşit, meyvelerin şişmanlaması ve olgunlaşması için yeterli güneş ışığına ihtiyaç duyar.

Ayrıca, beyaz ahududular bol miktarda alana ihtiyaç duyar. Saha cereyandan korunmalıdır.

Toprağın hazırlanması

Hafif tınlı veya kumlu tınlı toprağa sahip bir yer seçerseniz verimli bir ürün iyi verim verecektir. Kumlu toprak çabuk kuruduğu ve sürekli nemlendirilmesi gerektiği için ekstra dikkat gerektirir. Ağır killi topraklar beyaz ahududu için hiç uygun değildir.

Dikim zamanlaması

Sarı çeşidin ekimi için en uygun zaman Eylül sonundan Ekim ortasına kadardır. Daha sıcak bölgelerde ilkbaharda ekilebilir.

Bahçıvanlar hendek ekim yöntemini tercih ediyor. Sıra aralığı az büyüyen çeşitler için 1,2-1,5 m, daha uzun boylu olanlar için 2 m olmalıdır. Genişliği 50 cm olan bir hendek kazılması tavsiye edilir. Fidelerin aralığı çeşide bağlı olarak değişir, 40 cm’den başlar.

Şunlara dikkat edin!Dikim sırasında fidelerin suya batırılmaması önemlidir!

Sulama

Ürünün toprakta sürekli neme ihtiyacı vardır, ancak aşırı sulamaya dayanamaz. Doğal yağış yoksa bolca sulayın. Ayrıca büyüme mevsimi boyunca, aktif büyüme başlar başlamaz, hasattan sonra iyi sulanmalıdır. Toprak çok ıslaksa, meyveler doymuş, sulu hale gelecek ve tatlı tadını kaybedecektir. Toprakta daha uzun süre nem tutulması için saman, humus veya çim kırpıntıları ile malçlama yapılması önerilir.

Gübreleme

Ürün organik ve mineral gübrelerle beslenmeye iyi yanıt verir. Gübreleme için en uygun zaman ilkbahar ve sonbahardır.

Erken ilkbaharda, karlar erimeden önce, bitkinin yanına azotlu gübre serpin. Kar eridiğinde, besinler toprağa salınacaktır. Bu prosedür sürgünlerin büyümesini azaltır.

Azot gübrelemesi özellikle dikimden sonraki ilk 3 yılda beyaz ahududu çalıları için gereklidir. Azotlu gübreler çalılara iyi bir boy kazandırır ve böylece yüksek verimli çalılar oluşturur. Dikim için hendek yöntemi kullanılıyorsa, mineral gübreler her 2 yılda bir uygulanmalıdır.

At veya inek gübresi organik gübre olarak kullanılabilir. Çalıları bitki artıkları ve yumurta kabuklarıyla da kaplayabilirsiniz.

Bağla

Yüksek büyüyen çeşitler, dikim sırasında hemen kurulması gereken bir desteğe bağlanmayı gerektirir. Hendek kenarlarındaki kazıklar destek için kullanılabilir. Aralarına birkaç sıra tel koyun. İlk sıra yerden 1,2 m yükseklikte olmalıdır. Ardından, sıralar 0,6 m aralıklarla yerleştirilir. Tomurcuk kırılmasından sonra bitkiyi bağlayın.

Budama

Remontant çeşitlerin sürgünleri budanmalıdır. Prosedür sonbaharda gerçekleştirilmelidir. Bu, yılda sadece bir kez – sonbaharda – olsa da bol meyve vermeyi teşvik edecektir. İki yıllık çeşitler söz konusu olduğunda, içinde bulunulan yılda meyve veren sürgünler budanmalıdır.

Hasat

Beyaz ahududu yetiştirirken, olgun meyveleri dallarda bırakmamayı bilmelisiniz – hasat edilmeleri gerekir. Gerçek şu ki, remontant çeşitlerin karakteristik özelliklerinden biri de olgun meyvelerin parçalanmasıdır. Depolanamazlar ve hasattan sonra yenmeli veya işlenmelidirler.

Kışa hazırlık

Ahududuların düşük sıcaklıklara dayanıklı olduğu düşünülür, ancak kış aylarında donarak ölebilen çeşitleri de vardır. Bununla bağlantılı olarak, çalıların kışlama için hazırlanması tavsiye edilir. Ahududu filizleri temellerinden çıkarılmalı ve yerden 40 cm’den daha yüksek olmayacak şekilde bir tarafa yatırılmalıdır. Az karlı hafif kışlarda, sürgünlerin samanla örtülmesi tavsiye edilir.

Beyaz ahududu çoğaltımı

Çoğaltmanın en hızlı ve en uygun yolu çeliklemedir. Ancak, fidelere yatırım yapılmasını gerektirir. Başka bir yol da tohum satın almaktır. Süreç zor olduğu için tohum yayılımı herkes için başarılı değildir.

Tohumların yüksek çimlenme özelliğine sahip olmaması, bu nedenle sağlıklı fideler yetiştirmek için çok çaba sarf edilmesi gerekecektir.

Tohumları kendi hasadınızdaki meyvelerden toplayabilirsiniz. Bunu yapmak için, iyi olgunlaşmış bir meyve seçin, meyveyi yıkayın ve çekirdeklerini posasından çıkarın. Kurutulduktan sonra tohumlar kağıt torbalarda saklanmalıdır.

Çarpma işlemi Eylül ayının sonunda başlar. Tohumları gazlı bez veya pamuklu malzemeye yerleştirin ve oda sıcaklığındaki suda 24 saat bekletin. Daha sonra tohumlar sfagnum yosunu veya kum içine yerleştirilmelidir. Tohumu bahara kadar bu torbada saklayın.

Nisan ayında açık alana nakledildi. Toplanmayı önlemek için tohumları en az 5 cm aralıklarla yerleştirin.

Yaz aylarında fide bakımı; sulama, toprağın gevşetilmesi ve yabani otların temizlenmesi, gübreleme. Sonbaharda genç bitkileri kalıcı bir yere nakledin.

Dikkat!Kalıcı bir alana naklederken, fidelerin görünümüne dikkat etmek önemlidir. Sürgünlerinde koyu renkli dikenler varsa, sarı meyveler üretmeyecekleri için atılmalıdırlar.

Beyaz ahududu meyveleri sadece lezzetli değil aynı zamanda sağlıklıdır. Ayrıca sıra dışı renklerini ve renkli görünümlerini de severler. Çok çeşitli çeşitler arasından, tüm parametrelere uyacak olanı seçebilirsiniz. Ancak iyi bir hasat elde etmek için ona iyi bakmanız gerektiğini bilmeniz gerekir.