Bir çocuk bezden nasıl vazgeçirilir ve lazımlık eğitimi

Çoğu uzman, bebek bezinden lazımlığa geçiş için en uygun zamanın 18 aylıkken olduğunu düşünmektedir. Ancak burada da her şey tamamen bireyseldir. Bu konuda ve aslında yetişkinlerin büyüme olaylarını zorlama isteğini içeren diğer tüm konularda acele etmek uygunsuzdur ve çocuk için zararlıdır.

Genellikle çok erken bir tuvalet eğitimi, kronik dışkı tutma ve hatta enürezis gibi ciddi rahatsızlıklara neden olur. Bu nedenle, her şey zamanında ve sırayla.

Bir çocuğun bezinin hayatından çıkarılması

18 aylık yaş, çocuk psikologları ve profesyonel eğitimciler tarafından sadece fizyolojik açıdan değil, aynı zamanda çocuğun zihinsel hazırlığı açısından da bebek bezinden lazımlığa geçiş için uygun olarak kabul edilmektedir. Bununla birlikte, her bir çocuğun bireysel gelişim ritmini ve başka bir noktayı unutmamalıyız – genellikle kızlar, daha hızlı fizyoloji oluşumu nedeniyle, bu konuyu ele almak için erkeklerden daha az zamana ihtiyaç duyarlar.

Çocuğunuzu bezden ayırırken, ilk başta çocuğunuzun pantolonunun ıslak olacağına hazırlıklı olmalısınız… Çocukları azarlamak ve utandırmak yararlı değildir.

Utanç hiç yardımcı olmaz, aksine iflah olmaz suçluluk duygularını besler ve çaresizlik duygusunu geliştirir. Çocuğunuza lazımlığın hayatında olduğunu hatırlatmak daha iyidir. Lazımlık, amaçlandığı gibi kullanıldığında, çocuğa “gelişim” alanındaki başarılarından dolayı memnuniyet ve gurur veren bir nesne haline gelmelidir.

Bezden vazgeçme ve lazımlık kullanma sürecine başlarken iki koşulun yerine getirilmesi gerekir.

1. Bu koşul çok önemlidir – yetişkinin sürece kişisel olarak hazır olması. Yetişkin, çocuğu sabırla ve uygun bir şekilde “yeni bir yaşam ilişkisine” taşıyacak kaynakları bulamadıysa, çocuğun bez takmasına izin verin. Elbette kimse makuliyet sınırlarını iptal etmedi, birinci sınıfta bebek bezi takmak geçmeyecek, ancak 3 ve bazen 4 yıla kadar tolere edilebilir.

2. Çocuğun hayatının belirli bir aşamasında zaman gelir ve yetişkin, çocuğun tuvalete gitme zamanının geldiğini daha sık düşünmeye başlar. Bebeğin hareketlerini yakından “takip etme” ve dürtülerine zamanında yanıt verme konusundaki bu ahlaki isteklilik ve yolculuğun başlangıcındaki kaçınılmaz “kazalar” sırasında yetişkinin kendisinin “olimpik sakinliğini” koruması, girişimin gelecekteki başarısının temelini oluşturacaktır. Bu noktada artık “Zamanı geldi” demenin zamanı gelmiştir!”ve harekete geçmeye başla.

3. Bu durum çocuğun hazır olmasını gerektirir. Çocuğun beyni bir buçuk ila iki yaş arasında mesaneyi doldurma ve idrar yapma arasındaki ilişkiyi tanıyabilecektir. Bu beyin bölgelerinin oluşumunun ilk işaretleri, gün içinde kestirildikten veya yürüyüşten sonra bez değiştirilirken, bezin amacına uygun olarak kullanılmadığının gözlemlenmesi olacaktır.

Yetişkin bunu daha erken yapmak için sabırsızlanıyorsa, yukarıdaki olası sonuçları düşünmeli ve sonsuz külot değişimine ve bebeği daha sık lazımlığa koymaya hazırlıklı olmalısınız.

Bebek bezine geçmek için en uygun zaman yaz ya da ilkbahar sonları, yani sıcak zamanlardır. İlk aşamada “delikler” pratikte kaçınılmaz olduğundan, en azından bebek donmayacağından emin olacaktır. Bez takmaya gündüz başlamak en iyisidir ve tabii ki yetişkin evde çocukla birlikte olmalıdır.

Bez bırakma ve lazımlık eğitimi aşamaları

Eğitim ve öğretimle ilgili her şey aceleye ve zaman aşamalarını “atlamaya” tahammül etmez. Çocuğun diğer çocuklarla “İlk kim öğrenecek” yarışında olmadığını, her şeyin tamamen kişisel verilere dayandığını ve onları tam olarak dikkate aldığını her zaman unutmayın. Aşamalar aşağıdaki gibi olacaktır:

1. Başlangıçta lazımlığa “konma” eylemi “ciddi” olmalı ve yetişkinin tam onayını ve saygısını almalıdır. Daha sonra lazımlığın “olayların merkezinde” yeri yoktur ve tuvalet köşede bir yerde uygun değilse tuvalette yerini almalıdır.

2. Hayatının ilk günlerinden itibaren bez kullanmayan çocuklar vardır, ancak bu kuraldan ziyade istisnadır. Bu nedenle, bebek lazımlığa gittikten hemen sonra, önce bir saat, sonra iki saat ve daha sonra tüm sabah boyunca bezsiz pantolon (kolayca çıkarılabilir) giydirmek gerekir. Çocuk bez giymiyorken, özellikle yeni yürümeye başlayan çocuk oyuna bağımlıysa, tuvalete gitme isteği konusunda düzenli olarak sorgulanmalıdır. Bebek “oynarken” her şeyi unutabilir. İlk aşamada, uzun bir yürüyüşe, alışveriş gezisine çıkarken veya yetişkinin sadece dinlenmeye ihtiyacı olduğunda, bebek bezi giymek haklıdır. Bu, en uygunsuz anda ıslak külotla yaşanan kaçınılmaz “maceralardan” daha mantıklı bir çözümdür.

3. Bebeğiniz evde uzun süre bezsiz kalabildiğinde, dışarıda gezdirmeye başlamalısınız. Eve yakın kısa bir yürüyüşle başlayın, mesafeyi kademeli olarak artırın. “Yola çıkarken” temiz pantolonlar ve hijyenik pedler bulundurulmalıdır. Dışarı çıkmadan önce ve döndüğünüzde her zaman lazımlığı “ziyaret edin”. Tıpkı evde olduğu gibi, dışarıda geçirdiğiniz süreyi de kademeli olarak artırmalısınız.

4. Bir sonraki adım, çocuk gün içinde bezsiz uyumaya alıştığında, bez gerektirmeyen bir gündüz uykusu olacaktır. Önlem olarak yatağın üzeri emici bir bezle örtülmeli ya da eski yöntemle üzerine bir bez ve üstüne de bir bebek bezi konulmalıdır. Yürüyüşler için de aynı prensip geçerlidir – yatmadan önce ve sonra mutlaka tuvaletinizi yapın. Bebek uyurken izlenmelidir, birçok çocuk uykusunda huzursuzlaşarak alt ıslatma belirtileri gösterir ve bebek dönüp durmaya başlar. Çocuğu lazımlığa oturtarak bu noktayı yakalamaya çalışmakta fayda var.

5. Bezsiz günün ardından son adım gece uyumak olacaktır. Bebeğinizin “kuru gecelere” alışması birkaç ay sürebilir ve bu tamamen normaldir. Bu, gündüz uykusu düzenini takip etmelidir. Uykudan önce ve sonra aynı zorunlu tuvalet, aynı bezler – yatak takımları ve geceleri biraz hassasiyet, belki bir “gece kazası” yakalamak ve bebeği lazımlığa koyma zamanı.

Bebeğinizin lazımlıkla ilişkisindeki olası nüanslar

Bir çocuğun yeni bir beceriyi nasıl öğrendiğini birçok faktör etkileyebilir, işte tuvalet eğitimi alan bir çocuk için en yaygın durumlardan ikisi.

Bebek lazımlık kullanımını kesinlikle kabul etmez

Çocukların hayatında bir lazımlık ihtiyacını açıkça kabul etmediği durumlarda, bu noktada ısrar etmek oldukça gereksizdir. Bir süre için, olumsuz bir etkiye neden olan lazımlıktan bahsetmemek daha iyidir. Birkaç ay sonra tekrar denemelisiniz, bebeğinizin fikri değişebilir veya bebeğiniz için ekstra bir teşvik bulmaya değer olabilir.

Örneğin bir kız için güzel bir külot almak sihirli bir hareket olabilir. Bununla birlikte, ana motif bir çocuğun artan temizlik arzusudur ve bir kıyafet satın almak sadece bunu gerçekleştirmek için bir katalizör görevi görecektir.

Çocuk lazımlığa oturma “seremonisine” kayıtsızdır, inisiyatif sadece yetişkinlerden gelir

Yetişkinler genellikle bebeğin temizlik nedeniyle rahatsız olması gerektiğine inanarak lazımlığa gitme sürecine çok erken başlarlar. Aslında ıslak bezden rahatsız olabilir, ancak yaklaşık 2 yaşına gelene kadar çocuğun temizliği bir sorun olmayacaktır.

Tam olarak bu yaştan itibaren geçiş başlar ve üç yaşına gelindiğinde çocuğun kendisini etrafındaki dünyadan ayrı olarak algılaması oluşur. Bebek ellerinin, giysilerinin, çevresinin vb. temizliğine önem vermeye başlayacaktır.. Bu nedenle, bir yetişkinin çocuğa lazımlığı kullanmayı öğretmeye kararlı olması, çocuğun bu çabasında onu destekleyeceği anlamına gelmez. Bebeğin yaşıtlarıyla aynı zamanda lazımlığa gitmeye başlaması oldukça olasıdır. Sadece öğrenme süreci zamanla esneyecektir ve çocuk kendisi “yeterince olgunlaştığında”, genellikle bir yetişkine öğretmek için oldukça beklenmedik bir şekilde bunu yapmaya başlar.

Yeterli “eğitim” ısrarı ile bir çocuğun yaşıtlarından önce lazımlığa gitmesi sağlanabilir ve bir yetişkin tarafından kesin bir “eğitim başarısı” olarak görülebilir. Ancak bu durumda bebek, belirli aralıklarla oraya konulduğunda “zorla” kullanacaktır. Bu, çocuğun bilinçli olarak temizlik için çabaladığı anlamına gelmez.

Ebeveynliğinizde iyi şanslar!

Bu makale, web siteleri ve ebeveyn forumlarından elde edilen materyaller temel alınarak derlenmiştir: