Dolomitik Un: Randevu, Kompozisyon ve Uygulama

Dolomitik un – yapımda kullanılan bir toz veya granül şeklinde gübre, kümes hayvanı tarımında ve çeşitli bitki bitkilerinin yetiştirilmesinde bahçecilik. Böyle bir katkı maddesinin ana işlevi, toprağın asitliğini ve üst arazi katmanlarının mineral maddelerinin zenginleştirilmesini dengelemektir.

Özellikler ve Kompozisyon

Dolomit karbonat sınıfından mineral denir. Onun kimyasal bileşimi:

• SAA -% 50;
• MGO – 40%.

Mineral ayrıca demir ve manganezden oluşur, bazen küçük yüzde çinko, nikel ve kobalt bulurlar. Dolomit sarımsı gridir veya açık kahverengi bir renge sahiptir. Daha az sıklıkta beyaz mineral oluşur. Yoğunluğu 2.9 g / cm3’tür ve sertlik 3.5 ila 4 arasında değişmektedir.

Antika geri döndü, insanlar zengin dolomit topraklarında büyüyen bitkilerin aktif olarak geliştirildiği ve meyveler olduğunu fark etti. Daha sonra, mineral mayınlaştırılmaya başlandı ve zirveye faydalı maddelerle toprağın zenginleştirilmesi amaçlanan un içine işlenmeye başladı. Böyle bir katkı maddesi, büyük bir kalsiyum yüzdesi ve magnezyum içerir. Bu mineraller, bitki bitkilerinin aktif bitki örtüsüne katkıda bulunur ve bol miktarda verim elde eder.

Kireçtaşı dolomit unu doğanın ürettiği bir mineral taşlayarak yapar. Diğer verimli maddelere ek katkıya gerek yoktur. Orta kalsiyum ve magnezyum içeriği nedeniyle, bu mineraller toprakta biriktirmez. Katkı maddesi tamamen çözündürülür ve üst toprak katmanları üzerinde eşit şekilde dağıtılır.

Dolomit unu özellikleri:

• Toprağın kimyasal göstergelerinin zenginleştirilmesi ve iyileştirilmesi;
• yararlı mikrofloranın gelişimi için optimum koşullar oluşturma;
• toprağa sokulan diğer mineral katkıların etkinliğinin aktivasyonu;
• bitki büyümesini iyileştirmek;
• Bitki mahsullerinin serbest radikallerden korunması ve salınması;
• Zararlı böcekler, zararlı kökler ve bahçe bitkilerinin yaprakları üzerinde gelişimsel etkisi (mineral.

Ülkedeki ya da bahçedeki dolomitik un, toprağın asidik seviyesinin stabilizasyonu için gereklidir.

Kireç ile karşılaştırma

Dolomitik un ve limon – Toprağı zenginleştirmek için iki mineral gübresi. Bu katkı maddelerinin her ikisi de toprakları deoksit için bahçıvanlar ve bahçelerle uygulanır. Ancak, bu gübreler arasında büyük bir fark var. Dolomitik un, kalsiyum içeriği için limondan farklıdır. Bu bileşenin dolomitinde limondan% 8 daha fazla içeriyor.

Ek olarak, limonda olmayan dolomit unu içinde bir magnezyum var. Bu madde, bitkilerin aktif büyümesine ve mantar hastalıklarının önlenmesine katkıda bulunur. Dolomit unu, kireçten farklı olarak, bahçe bitkilerinin kök sisteminin gelişimini hızlandırır. Magnezyum gelirleri fotosentezin iyileştirilmesi için. Kireç MG içermez ve bu bileşeni ek olarak yapmazsa, bitkiler yakında kaplanacak ve yeşillikleri yavaş yavaş düşecek.

Ancak, zaten limonun ek faydaları var. Örneğin, yaklaşık 1,5 kat daha hızlı, toprağın asidik seviyesini geri yükler, ancak aynı zamanda bitkilerin yüksek hızlı gübre özümsemesi daha zordur.

Amaç

Dolomitik un, toprağın yapısı üzerinde olumlu bir etkiye sahiptir. Sadece bir toprak daoksider olarak değil, nötr-alkalin toprakları için kullanılması da önerilir. Gübre, kalsiyum seviyesini arttırmaya, hidrojen iyonlarını arttırmaya yardımcı olur, topraktaki besin bileşenlerinin tedarikinin rezervlerini teşvik eder.

Dolomitik besleme genellikle bahçede çim üzerindeki yosunlara karşı kullanılır. Mineral katkı maddesi ayrıca meyve ve sebze bitkileri, renkler, iğne yapraklı bitkiler ve ağaçlar, “tercih eden” ılımlı, zayıf asidik ve alkalin toprak türleri için kullanılır. İçin kullanılır:

• orkide, menekşeler, sümbüller;
• kirazlar;
• elma ağaçları;
• armutlar;
• havuçlar;
• Bulgar ve akut biber;
• patlıcan ve diğer bitkiler.

Çiçeklenme süresini ve bolluğunu arttırmak için, çileklerin altına ve yaz sonunda ve erken sonbaharda ahududu altında dökülmesi önerilir. Hasattan sonra yapmak için en iyi şeyi beslemek.

Domates, patates ve salatalıklar altında katkı maddeleri eklenirken özel dikkat gerekir. Bu durumda, mineral beslemesinin sıkı dozaj standartlarını gözlemlemek gerekir.

Patates için

Bu bahçe kültürü, zayıf asidik toprağı 5.2 ila 5.7 arasında bir pH seviyesi ile tercih ediyor. Bitkiye zarar vermemek için, şiddetli topraklama üretmemelisiniz. Dozaj dolomit unu:

• Asitli toprak için, 1 m2 için yarım aklogramı gerekli olacaktır;
• Orta Asitlikli Toprak için – 1 m2 başına 0,4 kg’dan fazla değildir;
• Zayıf asidik topraklar için – 1m2 başına 0,3 kg’dan fazla değil.

Yaz yerlerinde şiddetli dünya varsa, her yıl işleme önerilir. Hafif toprak için, 3 yılda 1 kez beslenmeyi yapmak yeterlidir. Dolomit unu tedavisi, yumrulardaki nişasta içeriğini arttırmaya yardımcı olur ve çiftler halinde patates hastalığını önler. Buna ek olarak, üstlerine dağılmış botomit aktif olarak Colorado böcekleri ve larvaları ile mücadele ediyor.

Salatalık için

Bu durumda, 2 mineral katkı maddesi yapma yöntemi kullanılır – tohum ekimi veya toprak direncinde deoksidasyonu için. Ekim sırasında, dolomitlerin unu toprakla karıştırdığı bir oluk yapılmalıdır. Dolomit ile tohumların doğrudan teması kabul edilemez. Yaylı direnç sırasında, dolomit katkı maddesi, salatalıkların planlandığı bölgeye dağılmalıdır.

Domates için

Domates için dolomit besleme sadece topraklarda tavsiye edilir. PH seviyesini stabilize etmek için, borik asitli un (sırasıyla 100 ve 40 gram) karıştırılmalıdır. Kumlu toprak için 1 m2 başına en az 100 gram para almanız gerekir, kil için – yaklaşık 200 g.

Gübre iniş fidanlarından önce önerilir. Aksi takdirde, derin toprak katmanlarındaki yağmurlar sırasında katkı maddesi “yıkayabilir” – bu durumda kompozisyon, domates kök sisteminin gelişimi üzerinde yararlı bir etkisi olmaz.

Nasıl üretilir?

Dolomit unu karşılık gelen mineralden yapılır. Büyük mevduat ABD, Meksika, İtalya ve İsviçre’de bulunuyor.Dolomit, Ukrayna, Belarus ve bazı Baltık ülkelerinde mayınlıdır. Rusya’da, Urallar’da ve Buryatia’da maden depozitosu bulundu. Ve o Kazakistan’da bulunur. Dolomit taşlama, uzman ekipmanlarda üretilir – döner kırıcılar.

Aynı zamanda, gübre hem ince taneli hem de toz haline getirilebilir. Çeşitli kapasitelerin su geçirmez paketlerinde katkı maddeleri.

Tempets Ağaçları

Bu, yetişkinler ve genç bahçe ağaçları için önemli bir prosedürdür. Ağaç getirin, yılda en az 2 kez tavsiye edilir. İlk işleme sonbaharda (Ekim-Kasım), ikinci – ilkbaharda (başlangıçtan itibaren Mart ayının ortasına kadar) gerçekleştirilir. Meyve ağaçlarının namluyu kırmak, kök servixten ve alt katmanın üzerinde bulunan iskelet dalı’sına kadar.

Öğretmeler koruyucu bir işlevi yerine getirir. Parlak bahar ışınlarından cisimler elde etme risklerini önemli ölçüde azaltmaya yardımcı olur, keskin sıcaklık farkları ile çatlamadan korur. Buna ek olarak, kireç kompozisyonları, böceklerden ağaçlardan kurtulmaya katkıda bulunur, bu da larvalarını ağaç kabuğuna yerleştirir.

Sandıkları işlemek için saf kireç unu kullanmanız önerilir, ancak özel bir çözüm. Yemek pişirmek için almanız gerekir:

• 1 kg tebeşir;
• 1.5 kg dolomit unu;
• 10 litre su;
• 10 yemek kaşığı un patlatma (bunun yerine sabun veya kil kullanabilirsiniz).

Çalışma çözümünü hazırlamak için, homojen bir kütle almadan önce tüm bileşenleri karıştırmanız gerekir (görsel olarak, ekşi kremaya benzemelidir). Çok fazla sıvı veya kalın kullanmayın. İlk durumda, gövdelerden boşalacak. Kalın çözelti, hızlı bir tabaka ile gövdeye düşecektir, bu da hızlı eksmlifikasyonuna yol açacaktır. Tavuk tabakasının en uygun kalınlığı 2-3 mm, daha fazla değil.

Toprağa Yapmak: Terimler ve Tüketim Normları

Talimatlara göre toprakta dolomit unu gereklidir. Ek, yalnızca toprak asitliği arttırdıysa yararlı olacaktır. PH seviyesini belirlemek için, gösterge laktium kağıdı veya özel bir araç kullanmanız gerekir. Ne biri ya da diğeri ise, halk yöntemlerine başvurabilirsiniz.

Toprağın neden gösterildiğini ya da olmadığını öğrenmek için, örneklerini düz bir yüzeye saçmak ve sirke dökün. Hızlı bir reaksiyonun görünümü bir alkalin ortamı gösterecektir. “TISSING” yokluğunda veya kimyasal reaksiyonun zayıf bir akışıyla, toprağın asitleştirilmesi hakkında sonuçlar çıkarmak mümkündür.

Üst verimli katmanların deoksidasyonu için emisyon normları:

• 3 ila 4 arasında bir pH ile toprak için, en az 55 kg (1 kV için yaklaşık 600 g kuru beslenme) alınması gerekir.m);
• PH 4,4-5.3 olan zayıflık toprağı için – en fazla 50 kg dolomit unu;
• PH 5-6 ile zayıf asidik topraklar için, 25-30 kg yeterlidir.

Decking Dolomite unu 5 yılda en fazla 1 kez üretmek için önerilir. Ayrıca, açık arsa ve serada toprağa mineral takviyesi yapmak için belirli kurallar var.

Açık astarda

Dolomit tozu, yılın zamanından bağımsız olarak ek bir beslenme olarak kullanıma izin verilir. Un yazında “süt” yapar, beslenmeyi sırasıyla 1:10 oranında su ile karıştırın. Böyle bir çözüm, sulama bitkileri için tasarlanmıştır. İşleme Frekansı – 5-6 Haftada 1 Zaman. Dolomit unu, meyve ve meyve bitkilerini beslemek için sonbaharda kullanılması önerilir. Kaldırma takviyeleri hasattan sonra yapılır – başlangıçta, orta veya eylül sonunda. Bundan sonra, toprak patlaması gerekir.

Deoksidasyon için, dolomit unu buharın altında ilkbahar yapmak için en iyisidir. Bu durumda, katkı maddesi sitenin tüm alanına eşit şekilde dağılmalı ve tırmıkla çözülmesi gerekir. Bundan sonra toprağı süngü kürek derinliğine geçmelisiniz.

Kapalı astarda

Dolomitik un sadece açık alanlarda kullanım için tasarlanmıştır. Seralar, seralarda, çiçek portakallarında da kullanılır. Kapalı toprak için, katkı maddelerinin dozu azaltılmalıdır. Seralarda, 1 m2’den fazla 100 gram tozu almamak için önerilir. Dünya yağışlı ve gusty rüzgarlardan korunmasından bu yana, besleme yere doğrandırılamaz, ancak yüzeyde bırakılamaz. Seralar ve seralarda eğitimli ince nem tabakası nedeniyle daha yavaş buharlaşacak.

Analoglar

Birçok bahçıvan ve bahçıvan, dolomit unu nasıl değiştireceğinizle ilgileniyorlar. Analoglar yanmış odundan kül içerir. Kül topraklarının daoksidasyonunun 3 kat daha gerektiğine ihtiyaç duyulacağını dikkate almak gerekir. Analoglar ayrıca saçlı kireç içerir. Bitkilerdeki yanıkların risklerini ortadan kaldırmak için, kireçtaşları sadece sonbahar döneminde yapılmalıdır. Bu madde hız ile karakterize edilir.

Girişinden sonra, bitki kültürleri fosfor tarafından kötü bir şekilde absorbe edilir, bu nedenle PEXTOP’un altındaki toprağa zarar verdikten sonra kireç yapmak en iyisidir. Dolomit tozu yerine, tebeşir uygulayabilirsiniz. Bu madde kalsiyum bakımından zengindir. Tebeşir yapmadan önce, öğütülmesi tavsiye edilir, o zaman toprağa serpin ve patlamanız gerekir.

Tebeşin toprağı tıkadığını ve toprağın tuz seviyesini arttırmaya yardımcı olduğunu dikkate almak gerekir.

Diğer gübrelerle uyumluluk

Dolomit unu, bahçe bitkileri için birçok besleme türüyle birleşir. Birlikte kullanılmasına izin verilir Bordeaux Sıvı, Demir Buharı ve Kompost. Bu bileşenler mineral katkı maddesinin dezavantajlarını etkisiz hale getirebilir. Aktif büyüme, bitki örtüsü ve verim, berbatteki dolomit unu beslemek için bitki tarafından geri ödenecektir turba, inek veya borik asit.

Mineral un ile eşzamanlı olarak kullanılamayan birkaç tür gübre vardır. Bunlar arasında üre, süperfosfat, amonyum sülfat. Bu gübre bileşenlerinin tanıtılması sadece bir dolomit tozu tarafından beslendikten sonra 2 hafta sonra izin verilir.

İhtiyati önlemler

Sık sık dolomit unu ödemesiyle, verim hacimlerini azaltmak mümkündür. Parmak bitkileri, talimatları ve dozaj standartlarını bozmadan doğru şekilde ihtiyaç duyarlar. Her kültür için, istenen miktarda beslenme yapılmalıdır. Bu faktörleri göz önünde bulundurmazsanız, bitkiler hastalanabilir. Birkaç verimli maddeyi uygularken, uyumluluklarını öğrenmeniz gerekir.

Dolomit ununun raf ömrünün 2 yıl olduğu unutulmamalıdır. Gecikmiş kompozisyon, bir dizi benzersiz özellik kaybetti, bu yüzden bitkiler için işe yaramaz olabilir.

Bir dolomit unu toprağa nasıl ve neden olduğu hakkında aşağıdaki videoya söyler.