Film: Ne olur ve nasıl seçilir?

Çoğu insan, film fotoğrafçılığının nihayet geçmişe gittiğini söyleyecek ve sadece kısa devredilmiş romantizm film ile doğabilir. Fotoğrafçılar arasında, böyle bir görüş, bu kadar popüler, aksine, profesyoneller ve hevesli severler hala filmi çok takdir ediyor. Tabii ki, pozisyonunu hiç kaybetmediğini iddia etmek gerekli değildir, ancak profesyonel filmin zaten “hepsi” olduğunu söylemez.

Eğer sadece fotoğrafa başlıyorsanız ve filmin kitlesel kullanımı çağrısını kaçırıyorsanız, ancak bununla çalışmaya çalışmak istiyorum, bu konuda tamamen iyice görünmek arzu edilir.

Tuhaflıklar

Her şeyden önce, dijital fotoğrafçılık çağında neden umursamadığınızı karar vermeye değer.“Rakam” dan çok daha fazla uğraşmak zorunda kalacağız – ya kendin kendini gösterebilmelisin (ve bunun için uygun koşullara sahip olmanız gerekir) veya sürekli olarak geliştirme filmlerini, bu yolculuk için bir yerde, bu parayı öde, bekle. Sonunda kareleri saymak. Bu tür zorluklarla, çoğu içtenlikle kameralar için filmin neden “canlı” olduğunu şaşırtıyor.

Filmde fotoğraf çekmek bir çeşit sanattır. Çizim gibi – fotoğrafın görünüşü sonsuza dek bir kalem çizimi öldürmedi, ne suluboya.

Film Fotoğrafçılığı – Herkes için değil, oldukça karmaşık bir süreçtir, bu da çerçevenin yazarının profesyonellere yakın olduğu ve resmi bozmamalıdır. Bu aynı anda bir hobi ve bohemia.

Buna ek olarak, tamamen pratik bir an var. Gerçek şu ki İyi bilinen üreticilerin birçok film kamerası yüzyılda yapıldı, ancak “sayılar” ın ortaya çıkmasıyla sahiplerine sahip olmaları gerekmedi. Şimdi kamerayı gereksiz olarak satıyorlar ve bu nedenle kokular için. Aynı zamanda, ünitenin kendisi profesyonel bir seviye olabilir – bu tür gezegenlerin dergi kapaklarına yazdırılmış olan gezegenlerin fotoğrafçılarıyla. Ancak torunlar filmle uğraşmak istemiyor ve kameraya bir kuruşa veriyor, böylece en azından biraz faydalandı.

Aynı zamanda, film kameralarının aksine, film kameralarından farklı olarak oldukça yoğun üretmeye devam ediyor. Fotoğrafçı için, bu, önümüzdeki yıllarda favori sınıf olmadan kalmayacağı bir garantidir. Kendi gereksinimlerinize bağlı olarak, onlara sadece farklı kameralar ve lensleri değil, aynı zamanda kompozisyon, doku, hassasiyette değişen farklı bir filmi de seçebilir.

Konuyla ilgili kullanımı, dijital bir kamerada çekildikleri gerçeğinden ve sıcaklık ve “lambalar” açısından yaratılmayacak güzel fotoğraflar elde edebilirsiniz.

Tarih

İlk fotoğraflar – Dougurotypes – geçen yüzyılın ilk yarısının sonuna yaklaştı. Aslında, Modern fotoğrafçılığında, sadece görüntünün bir araba değil bir araba oluşturduğunu; Prosedür birkaç saat işgal edildi ve bir film yerine bir bakır plaka kullandı. Buluş, bu anlamda ne kadar “eğriler” olursa olsun, hızlı bir şekilde insanlığın zihinlerini fethetti ve en iyi mühendisler teknolojinin geliştirilmesinin yollarını aramaya başladı. Sonuç olarak, fotoğraf malzemesinin alternatif seçenekleri göründü ve ortadan kayboldu, görüntüyü daha iyi hale getirdi ve süreç giderek daha hızlı.

İlk önce haddelenmiş filmi ve kamerayı Polyak Leon Warenke’ye icat etti, ancak Rusya’da oldu – St. Petersburg’da. 1875’te onun tarafından temsil edilen teknoloji, kağıda biriken bir kolodium emülsiyonunun kullanılmasını ve onun giğiyer üzerinde yer aldığını belirtti. Emülsiyonun ortaya çıkan görüntü ile tezahüründen sonra cama aktarıldı. Prensip olarak, aynı teknoloji, bundan önce iki ila on yıldır kullanıldı, bu sadece kamerada şarj edilen cam fotografik kayıtlarda hemen uygulandı.

1882’de Rostov Muciti Ivan Boldyrev, bazı bilim adamlarına ve gazetecilere göre, bir fotoğraf için çok uygun olan belirli bir “kıç şerit” önerdi. Buluşun yazarı, potansiyel başarısına rağmen, böyle bir filmin endüstriyel çıktısı için para bulamadı, hiçbir yatırımcının hiçbiri ilgisini çekmedi ve korunmayan kaynakların hiçbiri ribe için tüm ilgi alanlarının hiçbiri prosedürü tanımlamıyor üretiminin, böylece teknolojinin kaybolabileceği.

Sonraki on yıllarda, film seçeneklerinin sayısı yalnızca arttı. 1885’te George Eastman, jelatin ve gümüşden bir emülsiyonu bir kağıt bazında patentti – bu fotoğraflar, halen camlara transfer ettiler. 1889’da, kağıtlar çerçevelitten şeffaf bir taban aldı.

Bugün son derece popüler 35 mm formatının yazarı, ünlü filmin yarısını kesmeye karar vermiş olan Thomas Edison’du, böylece sinema versiyonunda çok fazla işgal etmemesi için.

Tabii ki ilk fotoğraflar, tamamen ortocromatik idi – Onlar siyah ve beyaz olarak adlandırılabilirler, ancak mavi menekşe veya sarı-yeşil tonlara duyarlı olduklarını söylemek daha doğrudur. Koşullu siyah ve beyaz yürütmede bile, spektrumun kırmızı bir bölümüne, sadece 1905-1907’de “öğrenilen” filmi, ancak başlangıçta çok pahalıydı ve bu nedenle nadiren kullanıldı.

O zamanlar zaten birkaç on yılda numaralandırılmış olan tarihine rağmen, film gerçekten 1920’lerde fotofladüksiyonları kapatmaya başladı. Sadece bu anda, çok fazla zorluk çekmeden onlarla giyilebilecek nispeten kompakt kameralar görünmeye başladı, Ve muhabirler için adli bir bulduydu.

Bu süre zarfında, mühendisler filmin ana dezavantajlarını çoktan çözmüştüler – o zamanlar – ışığa duyarlılığında rekabetçi plakalara bükmek ve vermek için kontrolsüz bir şekilde durdu. Film çok daha kolaydı, birçok miktarda onunla taşınabilirdi, grevlerden korkmadı ve neredeyse bir sonraki çerçeveye geri sarmak için neredeyse anında, plakanın değiştirilmesi uzun ve karmaşıktı.

SSCB’de, filmin serbest bırakılması Film Fabrikası Fabrikası’nın piyasaya sürülmesiyle aynı anda başladı. Mod, komünizmin propagandası için kendi gazetelerine ihtiyaç duyuyordu, çünkü filmin üretimi hızlı bir şekilde düşünüyordu, Shostka ve Pereslavl-Zalessky’nin şehirlerinde serbest bırakıldı.

Serbest bırakılan ilk Sovyet filminin, savunma endüstrisi ile ayrılmaz bir şekilde bağlantılı olduğu konusunda meraklıdır. Bunun için aynı koloksilinden yapılır.

Türlerin gözden geçirilmesi

Çeşitli filmler, fotoğrafçının en modern dijital kameraların kişiselleştirilebilir olanaklarını aşan bir seviyede görüntüyü denemesini sağlar. Ana çeşitleri göz önünde bulundurun (siyah ve beyaz ve renkli filmler).

Siyah ve beyaz

Klasik CHB filmleri tek renkli bir görüntü verir – isteğe bağlı olarak kesinlikle siyah ve beyazdır ve sunulabilir, kırmızı bir spektrumda, “yabancı” renklerin varlığı izin vermiyor. Genelde,Özellikle siyah beyaz resimlere sahip filmler siyah ve beyaz olarak adlandırılırken, herkes simochromic olarak adlandırılır – çıkardıkları spektrumun belirten.

Klasik CHB filmi görüntüyü gümüş tabakada, tek renkli – boya katmanında düzeltti. Bugüne kadar, siyah beyaz film, kural olarak, sadece profesyonel – sevenler çok uzun zamandır hoşlanmadı.

Renkli

Renk segmenti filmleri, fotoğraflanan nesnelerin tüm renklerini kaydetme yeteneği ile ayırt edilir – sonuç olarak, görüntü renk şemasına gerçeklikle aynı olduğu gibi görünür. Global olarak, bu arada, siyah ve beyaz ürünlerin özelliği olan 3 ana sınıfa ayrılabilirler.

• Olumsuz. Böyle bir filmde, görüntü yansıtılmış gibi görüntülenir – parlak yerler karanlık nesneler görünüyor ve tam tersi. Renkli fotoğrafçılıkta, renk de yer değiştirir – mavi kırmızı, yeşil mor olur ve tam tersi. Çekim sırasında negatif olmak, fotoğraf yazdırma sürecinde görüntü ters çevrilir.

Böyle bir karmaşık prosedür alakalı kalır, çünkü maksimum fotografik enlem sağlayan bu tür bir filmdir, yani parlaklık aralığını en iyi şekilde iletir. Bu, en popüler ve popüler film türüdür, tetikleme aşamasında küçük bir fotoğrafı onaylamanıza ve bir fotoğrafı bir negatiften tekrar tekrar yazdırmanızı sağlar.

• Ticaret veya geri dönüşümlü. Bu sözde slayt filmidir – slayt ve diolosit oluşturmak için kullanılır. Renk üreme, ataviyat geliştirmeden fotoğraf malzemesi üzerinde gerçekleştirilir. Uygun fotoğraflama ile, resim daha iyi elde edilir, ancak buradaki tezahür aşamasında herhangi bir hatayı düzeltmek mümkün olmayacak – başarısız çerçeve sonsuza dek başarısız olacaktır. Böyle bir fotoğrafı sadece bir çerçeveyi tekrar çekerek kopyalayabilirsiniz.

• Pozitif. Bu tür bir film göz ardı edilemez, ancak bugün pratik olarak bulunamamıştır. Bir seferde, mikrofilmler ve diablovitifler oluşturmak için kullanıldı, ancak şimdi bilgisayar sunumlarıyla radikal olarak geçer.

Ayrıca, belirli bir görünmez radyasyonun bir şekilde veya başka bir şekilde iletilebileceği özel filmler olduğu da belirtilmelidir. Bu, örneğin, sarı-kırmızı tonlarda termal radyasyon gösteren bir kızılötesi fotofill ve yokluğu – yeşil-mavi.

Biçimler

Bugüne kadar, çeşitli popülerlik dereceleri kullanarak çeşitli film filmleri vardır.

• Nerko formatı, Tip 135. 24 mm yüksekliğinde 36 mm uzunluğunda bir çerçeve ile en popüler format. Böyle bir film, cassettes ve daha küçük olmasına rağmen, en sık 36 karenin kasetleri tarafından uygulanan daha doğru bir geri sarma için bir yan perforasyonla donatılmıştır. Profesyonel çeşitler, fotoğrafçının kasetlere kendi başına uygulandığı büyük rulolar tarafından satılabilir.
• Orta format, Tip 120 veya Rolefilm. Deliklerin böyle bir filmi yok. Boyutu standarttır – 56 mm uzunluğunda, yaklaşık 70 cm’dir. Çerçeve sayısının açık bir tanımına sahip değildir, çünkü odaların farklı standartları için uygundur ve 42 yüksekliğe sahip fotoğraf çekebilir.Sırasıyla, farklı sayılarda, 5, 56 veya 70 mm. En sık, kare fotoğraflar, rulo başına 12 olan böyle bir filmde yapılır.
• Geniş ekran film sadece sayfalarla satılır, geniş formatlı odalar için gereklidir. Çok nadir. Bir sayfa, sonuç çerçevesinin boyutuna eşittir, örneğin, 18 cm başına 9 veya 13.

Yukarıdaki formatlar listesi ayrıntılı değildir – farklı yıllarda ve bu tür ürünlerin diğer standartları belirli ihtiyaçlar için üretilmiştir. Özel standartlar arasında, bazı Sovyet kameraları için gerekli olan, 24 ila 32 mm’lik bir çerçeve boyutuna sahip olan tip 135 tipi tip 135’i hatırlayabilirsiniz (Örneğin, “ilkbahar”). Tüm durumlarda, sadece film boyutundan (bundan daha fazla olmasına rağmen), resimler, çözünürlük, tanecik ve çok daha fazlası gibi ek özelliklerden kaç kişinin kaç tanesidir.

Popüler üreticileri

Birçok yeni fotoeider yanlışlıkla, sadece markanın adıyla bir film seçebileceğinize inanıyorsunuz – diyorlar ki, tanınabilir marka, bu nedenle mükemmel ürünler üretir. Bir yandan, diğerinde doğrudur – Fotoğrafçılık yaratıcılıktır ve kesinlikle en iyi firma olamaz. Her şey, hangi sonuçtan çıkmak istediğinizi ve bir model seçmedeki hata, endüstride iyi bilinen bir deve güvendiğiniz olsa bile, bir model seçme hatası hayal kırıklığı yaratabilir. Bununla birlikte, yine de birkaç parlak temsilci tahsis edin.

Koşulsuz yasama modu KODAK olarak kabul edilebilir. Zamanında Amerikan markası, film fotoğrafçılığının gelişimi bağlamında yukarıda bahsettiğimiz George Eastman’a dayanıyordu. Markanın tarihi neredeyse bir yarım yüzyıla sahip, bu zaten kendisi için söyleyen. Şirket, fotoğraf ekipmanı dünyasında sayısız yeniliklerin yazarıdır ve aynı zamanda, geçici patent sayısına ait olduğu sayesinde aynı sektörde genç umut verici başlangıcını satın alma arzusunun tanınmasıdır.

Kodak film çeşitliliği hala klasik fotoğrafçılığın destekçilerini memnun ediyor.

Agfa, daha uzun bir geçmişi olan bir Avrupa markasıdır, Ana rakipten daha fazla, ancak fotoğraf ve video ekipmanı ile meşgul değil. Almanya’da yanan şirket, yerel ülkenin dışına hızla tırmandı. Kodak gibi, bu marka aktif olarak daha küçük rakipleri başarı talebinde bulundu.

Tasma, Film Üretim Fabrikası Sovyetler Birliği’nde üçüncü oldu, Ve bugün, tam üretim döngüsünün hala korunmasının olduğu Sovyet sonrası alanın topraklarında tek kişi budur. Kazan’da düzenlenen bir filmin üretimi, bu gün, fotoğrafçıların her zevke için fotoğrafçıların ihtiyaçlarını sağlayabilir.

Ne seçeceksin?

Zaten anlaşıldığınız gibi, film kalite verebilir, ancak birçok dijital kameradan bile farkedilir, ancak bunun için doğru seçilmesi gerekir. Klasik bir türün eski bir film kamerası için bir film seçerken veya fotoğrafların anlık tezahürü olan bir alan için, bazı kriterlere dikkat etmelisiniz, Bu hataları önlemeye ve en kaliteli fotoğrafları elde etmelerine yardımcı olacaktır.

• Biçim. En popüler formatlara baktık. “NOTOR” formatı, bu kriter birincil olduğundan, bu kriter birincil – ocked, boşuna para atacaksınız.

• Duyarlılık. Film, “haneler” aksine, aydınlatmaya nasıl adapte olacağını bilmiyor – fotoğrafınızın koşulları altında serbest bırakılan kişiyi almanız gerekir. Hassasiyet standardı ISO olarak bilinir. Güneşli bir gün çekmeyi planlıyorsanız, bu gösterge yaklaşık 100’e eşit olmalıdır. Stüdyoda aydınlatmayı nesneye düşecek şekilde ayarlayabilirsiniz, çünkü yeterince ISO 50. Herhangi bir odada fotoğraf çekiyorsanız, göstergelere 400 ila 800 arasında odaklanın. Aynı zamanda, ISO’nun büyümesinin ayrıntılı olarak kaybolduğunu ve taneciklerin arttığını unutmayın.

Bununla birlikte, ikincisi genellikle bir Bohem elemanı olarak algılanır, her zaman eksi olarak kabul edilmez.

• Siyah ve beyaz, tek renkli veya renk. Bu zaten bir tat meselesidir – hepsi fotoğraf çeken şeye bağlıdır ve neden. Antiklığın ruhu transfer edilmesi gerekiyorsa, tek renkli, uzun ömürlü yılların çalışmalarını taklit etmesi durumunda çok etkili olabilir. Modern siyah ve beyaz fotoğraf eski ile ilişkili değil, ancak karşı ağırlık eksik renklerde çizgilerin güzelliğini ödemek için daha fazla dikkat veriyor. Renkli fotoğraf görüntünün en gerçekçi görüntüsü kadar iyidir.

• İzin. Dijital teknolojinin niteliği olarak kabul edilen bu gösterge, aynı ölçüde erişilebilir ve film. En iyi profesyonel film, milimetre başına 300 satıra kadar bir çözünürlüğe sahip bir resmi çeker; bu, görüntünün en ufak bir detayı kaçırılmayacağı anlamına gelir. Aynı zamanda, bu tür bir kalite sadece filmde değil, karşılık gelen en azından tekniğin lens ve yöntemi olmalıdır. Amatör çekim ve acemi için, birkaç kez mütevazı olan göstergeler için yeterlidir.

• İndeksler. Bazı fotoğraflar, ürünün özel özelliklerini belirten işaretleme ile üretilir. Örneğin, bir C veya VC simgesi bu filmin geliştirilmiş kontrast ve renklerin özel doygunluğu sağlayacağı anlamına gelir. Görüntü daha nötr çıkması gerekiyorsa, işaretlemeye ve NC’ye dikkat edin.

Nasıl saklanır?

Koşullar altında, film yavaş yavaş varlığa girmeye devam ettiğinde, çoğu biz sadece tedarik hakkında satın alıyoruz. Ama çünkü Bu malzeme oldukça kaprislidir – bu, belirli koşullar altında saklamanın gerekli olduğu anlamına gelir. Hangi filmin kendi uzun ömrünün uğruna ne gerektirdiğini düşünün.

Her şeyden önce, Film için doğru ambalajlara ihtiyacınız var – hafif sıkı bir kılıf veya konteyner. Genellikle film bir kaset veya bobin içinde satılmaktadır – sadece ürünün stokta veya mağazada uzun vadeli depolanması için tasarlanmıştır.

Sadece gerekliliği olmayan ruloyu çıkarmayın ve uzun vadeli depolama şansı yükselir. En azından ambalaj hafif penetrasyona karşı koruyacak ve film aydınlanmayacak.

Ancak, filmin daha uzun tutulacağı gibi başka zorunlu koşullar var.

• Hava sıcaklığı. Ve fotoğraf çekme ve aydınlatılması ve tezahürü ve filmin zarar görmesi ve bu kimyasal işlemler. Neredeyse herhangi bir kimyasal işlemin azaltıldığında daha yavaş bir özelliğe sahiptir. Filmi aylardır saklamak istiyorum – Buzdolabının ana bölmesi için norm olan 10-13 dereceden yüksek olmayan bir sıcaklıkta yapın. Kodak seviye devleri doğrudan depolamanın altı ay boyunca bile mümkün olduğunu, ancak daha sonra dondurucuya bir kaset koymanız gerekir, burada en az -18 olacaktır.

Soğuktan çıkan film hemen kamerada şarj edilemez – önce oda sıcaklığına geçmesine izin verin.

• Nem. Herhangi bir şekilde yüksek olmamalıdır – bu filmden çıkmaz ve moldsheets, çünkü emülsiyon mantarlar için ilginç jelatin içerir. Normal% 50-60’a kadar nem olarak kabul edilir, fabrika ambalajı ve bir çift toka üzerinde modern zip paketleri tarafından oldukça sağlanmıştır. Aynı zamanda, hava çok kuru olmamalıdır, aksi takdirde film esnekliği kaybeder ve çökmeye başlar, silika jelinin aynı zamanda çıkarılması anlamına gelir.

• Kimyasal etki. Fotoemülsiya, uçucu bileşiklerden, asitlerden, bazı gazlardan korkuyor. İlk bakışta, ev buzdolabında tüm bunlar olamaz, ancak ilaç veya ev kimyasalları olmadığını kontrol edemez. Buna ek olarak, tehlikeli bir komşu dondurulmuş hamurdur – bir asit ve maya vardır, kalıba katkıda bulunur.

• Radyasyon. Gama parçacıkları kaçınılmaz olarak filmi bozar – her yerdedir ve neredeyse imkansız olanlara karşı korunurlar. Bu nedenle, çok eski bir film hala daha fazla bozulmaya sahip olacak ve tahıl artacak. Bununla birlikte, röntgen daha da tehlikelidir, bu yüzden havaalanında, güçlü tarayıcılarla bağıran bagajdaki filmden ayrılmamalıdır. Teorik olarak, ek ilgiden korkmuyorsa, röntgenle dönüştürülemeyen kurşun kumaşlardan özel çantalar kullanabilirsiniz.

Fotoğraf türleri aşağıdaki videoda sunulur.