Bir müstehcen parçası nedir ve nasıl çalışır??

Fotoğraflar olmadan bilgi ve teknolojik dünyada yaşamı hayal etmek imkansızdır. Aynı zamanda, birkaç kişi kamera olmadan, modern kameralar görünmeyecekleri ve diğer ekipmanın görünmeyeceği gerçeğini düşündü. Bu makalenin materyalinden, oluşturulduğunda temsil ettiğini, çalışmalarının ilkesi nedir ve onu icat ettiğini öğreneceksiniz.

Ne olduğunu?

Kamera-Obscura, modern bir kameranın prototipi olarak kabul edilir. Latince dilinden çevrilmiş “karanlık oda” anlamına gelir. Görüntülenen nesnelerin görüntülerinin ekranda elde edildiği basit bir optik cihazı temsil eder. Dışarıdan, bu, ışık iletmeyen, bir delik ve bir delik ve beyaz renk kağıdı veya mat cam ile kaplanmış bir ekran iletmeyen karanlık bir kutudur.

Aynı zamanda, delik bir tarafta bulunur ve ekran – diğer karşısında. Cihazın etkisi oldukça sıradışıdır. Kiriş ışık deliğinden geçtiğinde, nesne ters duvarda ters ve azaltılmış formdaki deliğe göre görüntülenir. Bu ilke bugün bazı kameralarda korunuyor.

Yaratılış Tarihi

Büyük kutular ve 4 duvarlardan birinde küçük lümenli karanlık odalar ilk belirsiz odalar olarak kabul edilir. Kamera-Obscuras’ın Bilinmeyen Oluşturma Tarihi. Yaratılış ilkesi, 1214-1294’te yaşayan Roger Bacon’a atfedilen ilke. Ancak, bu, Chutary Guernsheim tarafından yazılan “Fotoğraf Tarihçesi” kitabını çürütür.

Bunu gösterir Bu ilke, XI Century Arapça bilimci Khasan-ibn Hassan’ın ortasında biliniyordu. O zaman, iyi bilinen bilim adamı, fizikçi ve matematikçi, daha önce ışık dağılımının doğrusal prensibi hakkında düşündü. Sonuçları kamera-müstehcenlerin etkisine dayanıyordu.

ancak Bazı veriler, V-IV’de zaten kullanılan optik ekipmanın. N’ye. Ns. Büyük Çin Felsefecisi Mo Tzu (MO DI), karanlık odanın duvarındaki bir görüntünün görünümünün açıklamasını yaptı. Optik cihazdan bahsedin, Aristoteles’dir. Bir seferde, güneşin yuvarlak görüntüsünün görünüşü prensibi ile, bir kare şeklinin küçük bir açıklığı ile ışıltılı bir şekilde.

Sanatsal bezler oluşturmak için ilk optik ekipman, 1452-1519’da yaşayan Büyük Usta Leonardo da Vinci’yi yarattı. Açıklaması, yazarın optik cihazın çalışma prensibi hakkında konuştuğu “resimdeki çalışma” nda bulunabilir. Leonardo da Vinci, yalnızca gerçek formlarında değil aynı zamanda aynı renklerde bir kağıt sayfasında görüntülenen nesneleri yazdı.

RENK DİŞLİĞİ İLE İLGİLİ YANIKLAMALI GELİŞTİRME.

Kameralar-Obscuras, manzaraları ve portreleri yazmak için aktif olarak başvurmaya başladı. Sonra hala büyük ve ışığı saptıran aynalarla donatılmışlardı. Genellikle, lensler deliğe eklenmiş, parlaklık ve netlik elde edildi. Ortaçağın döneminde, kameralar astronomide kullanılmıştır (örneğin, güneşin açısal çapı ölçüldü).

Ayrıca, farklı araştırmacılar onlar hakkında yazdı. Örneğin, Bir odanın yardımıyla, 1544’te Gemm Friziius, güneşin tutulmasını gözlemleyebildi. Bu tür kameraların ayrıntılı açıklamaları Daniele Barbaro (1568’de) ve Benedetti tarafından verildi (1585’te). Onlar sadece büyük değildi, aynı zamanda onlar da şiddetli, düz dışbükey, düz ve içbükey lensler kullanıldı.

1611’de kamera-objektura Kepçeyi iyileştirmeyi başardı, bakış açısı arttı. Daha sonra, 1686’da, yoganeses, bir ayna ile donatarak taşınabilir bir versiyon yapabiliyordu. 45 derecelik bir açıyla yerleştirilmiş ve yatay olarak bulunan bir mat plaka üzerinde bir nesne tasarlandı. Görüntülenen görüntü baş aşağı ters çevrildi.

Gelecekte, kağıt için nesneleri aktarmayı mümkün kıldı. Boyut azalmasından dolayı, kameranın yönünü değiştirmek ve ayrıca doğadan skeçler yapmak mümkündür.

Bu durumda, beklentisi kusursuz bir şekilde iletildi, fotografik resimlerin özelliği olan parçaları kopyalamak mümkün oldu.

Rusya’daki XVIII yüzyılda, bu tür kameralar “Perspektifleri vurmak için Mahina” denir. Dışa doğru, yürüyüş çadırlarını andırıyorlardı. Çeşitli Rus şehirlerinin türlerini yakalamak için kullanıldı. Görüntüleri kalemler, fırçalarla aktarabilirsiniz. Ancak, şu anda, daha basit transfer için aktif bir aramaydı ve görüntülenen nesneleri yakalayın.

İlk fotoğraflar kimya gelişimi ile birlikte ortaya çıktı. Oda, objektur, objektura zaten ön duvardaki picon benzeri lensli, yanı sıra karşı tarafta hafifçe beze kağıdı olan küçük çekmecelerdi. Özünde, bunlar, nesnelerin mekanik çizimleri için cihazlardı.

Onların ilkeleri son derece basitti: kullanıcı görüntüyü bir kağıt sayfasına yerleştirdi.

Bu tür kameraların etkisi, modern pavilion kameralarına benzeyen taşınabilir cihazlarda kullanılmaya başladı. Çekmecelerin çalışmalarını basitleştirmenin arzusu, çizim işleminin tamamen mekanize edilmesini mümkün kıldı. Görüntülenen nesneler, kimyasal yönteme göre düzlemin üzerinde görünmeye ve düzeltmeye başladı.

Kameranın arkasında sıkıcı ayakta durma ihtiyacı vardı ve eskizlerin çevirisi. Bugün, Obscura kameraları sadece ara sıra kullanılır. Çalışmalarının ilkesi hala fotografik ekipman imalatında kullanılmaktadır.

Fotoğrafçılar, lens kameraları ile karşılaştırıldığında daha fazla yumuşaklığa ve alan derinliğine sahip olduklarını savunuyorlar. Diğer optik cihazlarda doğal bir bozulma yoktur. Netlik gelince, objektifi arttırmak için kullanılır.

Cihaz ve çalışma prensibi

Kamera-Obscura’nın çalışma prensibi ve özellikleri gözlerin çalışmasına benziyor. Benzer şekilde, sergilenen nesneler geri döndü ve işlendi. Delik çapının boyutu 0,5 ila 5 mm arasında değişmektedir. Görüntülenen nesnelerin boyutları, delik ile duvar arasındaki mesafe ile lens ile ilişkilidir. Görüntülenen nesnelerin boyutları artışı ile artmaktadır.

Burada Görüntü kalitesi doğrudan deliğin boyutundan bağlıdır. Çap, netlik ve karanlık nesne ne kadar küçük olursa. Büyütme ile, netlik gözle görülür şekilde kötüleşiyor, ancak görüntülenen nesnenin parlaklığı artar. Ancak, dijital teknolojinin yüksek netlik özelliği yoktur.

Görüntülerin netliği belirli bir sınırı arttırır, bu delik çapını azaltarak yapılır. Sınır aşılırsa, resmin keskinliği çok daha kötü. Daha önceki cihazlarla çalışma şeması mevcut değildi. Görüntüyü baş aşağı aktarmak zordu.

Aynalar cihaza eklendiğinde, optik cihazların çalışması basitleştirildi.

Resimde uygulama

Ortaçağdaki çoğu, farklı sanatçıların resimlerinin kalitesi ve gerçekçiliği ile vuruldu. Sırrı optik cihaz kullanmaktı. Süre KAMERA-Obscura onun içbükey lensleri ile resimde gerçek bir yardım oldu.

Resimdeki kameranın uygulanması reklamı yapılmadı. Bu tür eşyaların kullanımı, yüksek görüntü iletim doğruluğunu elde etmesine izin verilir. Rönesans tarzının Rönesans resimlerinin incelenmesi, sanatçıların 5 mm’den az delikli kutuları kullandığını varsaymanızı mümkün kıldı. Gerçekçiliğin çarptığı tuvallerin üzerindeki görüntüleri ayrıntılandırmak.

Uzmanların kamera-müstehcenlerin veya içbükey bir aynanın kullanımını fark ettiği en ünlü resimlerden biri göz önünde bulundurulur 1434’te Flaman Yana Van Eyk tarafından yazılmış Arnolphin eşleri portresi. Neredeyse mükemmel çizim detayları farklıydı.

Kameranın kullanımında, sadece bir sürü hafif parlama ve şamdan kompleksi ile kusursuz bir şekilde çizilmiş avize değil diyorlar. Özel dikkat, tüm durumun odadaki yansımasının ve hatta gölgelerin yansıması olan arka duvardaki bir aynayı hak ediyor. Belgesel doğruluk araştırmacıların dikkatini çekemedi.

İmkansız hale getirmek için ek ekipman olmadan.

Ancak, aynı Çalışmalar, sanatçının ve daha önce ağlarını yazmak için deve kamerasını kullandığını ortaya koydu. Bunun parlak bir tanıklığı onun resmi “Kırmızı Türban’da Erkek”. Fotoğraf çekildi ve çizimin profesyonelliği bunun optik cihazın ilk kullanımı olmadığını gösteriyor.

Ünlü ustaların çizim becerilerinin yeteneğine ve mevduatından bağımsız olarak, detaylı olarak çarpıcı doğruluk elde etmek imkansızdı. Yavaş yavaş, optik ekipman kullanma tekniği geliştirilmeye başlandı. XVI yüzyılın başlangıcında, daha uygun fiyatlı, ancak lenslerin eklenmesi henüz ters bir görüntü sorunu çözmedi.

Bu yüzden Büyük sanatçıların tuvallerinde hala bir çok solaktı. Böyle bir işin bir örneği, Fransa Hals’ın resmi olarak adlandırılabilir, bu da birkaç solak anında gösteren. Bir erkek ve bir kadın Lehsh, pencerede 1 solak şarkı söylüyor. Ve bir maymun bile sol pençe ile bir kadının elbisesinin iyileşmesine dokunuyor.

Zamanla, ekranın dezavantajı ortadan kalktı. XVII yüzyılda, sadece optik cihazda da aynalar, aynı zamanda optik prizma da ortaya çıktı. Bu nedenle, görüntüyü çevirme sorunu ortadan kaldırıldı. Bu tür kameralar berrak kameraları aramaya başladı. Ünlü sanatçıları kullandılar.

Fotoğraf boyama Jan Vermeer’in tuvalinde izlenebilir. Bunun bir örneği “pamukçuk” boyama. Vermeerin gelişmiş bir kamera-objektura kullandığını anlayın. Web’de, bazı modern kameraların karakteristiği olan kusurlar vardır (örneğin, yan taraflar ve odaktan nesnelerin kaybı).

İlginç gerçekler

Resim ve bilimin gelişmesinde oda-obdura’nın alaka düzeyi açıktır. Bu, çeşitli ilginç gerçekler tarafından kanıtlanmaktadır.

• Onun sayesinde, belgesel sanatçılar ortaya çıktı (örneğin, “Westminster Bridge” ı yazan Büyük Cantelto, Fırça ustaları L. İLE. Carbonten, Belotto, F. İÇİNDE. Perro). Ayrıca fotoğrafın gelişimine katkıda bulundu.

• Animasyonda kullanılan obckers kameralar. Yardımlarıyla, sanatçıların konturlarını tanımladılar, en doğal ana hatları, hareketleri ve oranları elde ettiler. Bunun parlak örnekleri, geçtiğimiz yüzyılda yaratılan “Scarlet Flower”, “Tsarevna Kurbağası” gibi karikatürlerdir.

• Rönesans sanatçıları, sadece duvarda değil, tavana da yerleştirilebilecek bir deliğe sahip karanlık odalar sunan optik cihazlar kullandı. Dikkate değer, onları tamamen karanlığa çekmek zorunda kaldıkları gerçeğine dikkat edin.

• Bugün kamera-belirsizliğin alaka düzeyini yükseltmesi gerçeğine rağmen, acemi sanatçıları kullanıyor. Örneğin, ön boya duvarları ile, onları gerçekçi manzaralar veya diğer görüntülerle dekore etmek.

• Ek olarak, bu optik ekipman, genç oluşumun bu cihazın nasıl çalıştığını, nasıl olduğunu, nasıl doğru kullanacağını gösterdiği sıradışı fotoğraflar ve gösteriler elde etmek için kullanılır.

• Dikkate değer, iyileştirmeler arayışında dört-piramit şeklinde bir optik kameranın yapılmasıdır. Kutuların aksine, cihaz üst kısımlara bağlanan 4 rayete dayanıyordu. Kamera ekranı, gelecekte özel sabitleme reaktiflerinde uygulanmaya başlayan beyaz bir arka plan haline geldi.

• Oda belirsizliğinde (Dagacterotypia) görüntü elde etme yöntemi 1839 tarafından geliştirilmiştir. Gümüş ekili metal plaka karanlığa yerleştirildi ve iyot çiftlerine döküldü, daha sonra parlak ışık üzerinde uzun süreli pozlama için bir odaya yerleştirildi. Bundan sonra, levha, amalgamı almadan önce cıva çiftlerinde gösterildi. Sonra, ayna görüntüsüyle degerotipi sabitlendi. Chamber-Obscura’nın ışığa duyarlı malzemelerin icadı ile kamera oldu.

Bir müstehcen parçası olan hakkında, aşağıdaki videoya bakın.